Ik zal het maar eerlijk zeggen: ik ben niet iemand die direct in de bres springt voor het eerste de beste onrecht dat mens, dier of milieu wordt aangedaan en met actieborden de straat op rent. Ik ben meer van het stille gevecht. Ik weiger gewoon om een bepaald product te kopen of ik zet mijn handtekening onder een petitie.
Goed zijn voor mens, dier en milieu kan op vele manieren. Met een donatie, het tekenen van een petitie, mijn mening op te schrijven, een facebookpagina te ‘liken’ of door een video door te sturen. Bijvoorbeeld voor een campagne van Foodwatch, een organisatie die opkomt voor het recht van consumenten op eerlijk, veilig en gezond voedsel (onlangs nog in het nieuws vanwege hun kritiek op het schoolontbijt, waarbij voedselproducenten de tafels van de kinderen vol zetten met te zoete, zoute en vette producten en groente en fruit gemakshalve achterwege werd gelaten.) Of Avaaz.org, een online campagnenetwerk dat de kracht van het wereld wijde web gebruikt om mensen in staat te stellen actie te ondernemen voor dringende problemen, zoals de verdwijning van het tropisch regenwoud. Maar ook een organisatie als Natuurmonumenten, die pleit voor bescherming van de otter en de kerkuil. Of Greenpeace, die dankzij de handtekeningen van duizenden mensen wereldwijd kledingmerken zover kreeg om te stoppen met het lozen van giftig afvalwater. En zo zijn er nog veel meer te noemen.
Voor mij is het maar een kleine moeite om deze mensen en organisaties te ondersteunen. Gewoon vanuit mijn stoel. Maar wel met resultaat.
Geef een reactie