Onze waterleiding is bevroren. En dat is niet handig. En terwijl ik heen en weer loop met emmers, besef ik weer wat de waarde van water is. Het stroomt elke dag zomaar uit de kraan. Het is er áltijd. Maar vandaag even niet. En dat is knap onhandig. En wat nu, vraag ik me af, wanneer water echt schaars wordt? Hoe zouden we daarmee omgaan?
Het is niet eens een science fiction gedachte, want watertekort dreigt. Overal op de wereld. Water hebben we niet alleen nodig om te drinken, mee te koken en je wasmachine te laten draaien, maar ook voor de landbouw en industrie.
50 liter water voor de Zuid-Afrikaan
In Zuid-Afrika heerst inmiddels een enorm watertekort. Al voor het derde jaar achtereen valt er weinig neerslag en het waterpeil in de stuwmeren, waar ze hun drinkwater vandaan halen, is tot een dieptepunt gedaald. Mensen zijn gesommeerd om dagelijks niet langer dan 2 minuten te douchen. Per persoon hebben ze 50 liter water tot hun beschikking. Dat lijkt veel, maar met een gemiddelde douchebeurt spoel je deze hoeveel er al snel door. Tel daar het water bij op voor de afwas, de was, het koken… Je voelt hem al: met onze huidige levensstandaard is dit bijna een onmogelijke taak.
Gebruik jij meer dan 50 liter water? Bereken het zelf!
En ik kan het weten, want ik berekende het even snel. Kan jij ook doen op deze site van Capetown in Zuid-Afrika: http://coct.co/thinkwater/calculator.html. Binnen 1 minuut heb je je antwoord. Oeps! Ik was nog niet eens halverwege met het invullen toen ik al op de maximale hoeveelheid zat (50 liter) die de Zuid-Afrikanen deze dagen mogen gebruiken.
Je watergebruik managen
Leven met watertekort is mij niet helemaal onbekend. Mijn eerste jaren in Suriname woonde ik in een huis zonder hydrofoor en watertank. Dat betekende dat er alleen water uit de kraan stroomde wanneer er genoeg druk was. En die waterdruk was er vooral wanneer iedereen aan het werk was en er dus weinig werd gebruikt. ’s Ochtends een douche nemen zat er dus niet in, want dan stond iedereen onder de douche en kwam er uit de kraan geen drup. Maar ’s avonds wel, en dat was dan ook het moment om water te sparen. In grote emmers. Die ik dan de volgende ochtend, met behulp van een kleiner bakje, over me heen gooide. Af en toe denk ik er met weemoed aan terug, want niks was meer verfrissend dan dat koude water in de ochtend. Maar onhandig was het ook, want ik moest er toch elke dag voor zorgen dat ik over voldoende water kon beschikken.
Verplichte zuinigheid
Vandaag ben ik verplicht om het ook zuinig aan te doen. Na een uurtje de kachel in de meterkast aan te hebben gehad, is de hoofdkraan weer ontdooid en kan ik emmers tappen. De waterleiding naar de caravan wil maar niet ontdooien, dus blijf ik heen en weer lopen. Ik doe zuinig, neem niet meer water water dan ik nodig heb. Doe de afwas in een klein teiltje, hergebruik het water waar ik de eitjes in gekookt heb, poets mijn tanden op één slok. Douchen laat ik vandaag maar even achterwege. In een bakje koud water over me heen in een douche waar het ijs nog aan de binnenkant van het raam staat, heb ik geen behoefte. Ik wacht wel tot er weer warm water uit de kraan komt. En dan zet ik de wekker: 2 minuten.
Geef een reactie