Voor onze deur staan twee auto’s. Sinds ik gestart ben met mijn blog, voel ik me steeds meer schuldig over het feit dat het twee auto’s zijn. Langzaam aan vraag ik me af hoe het leven eruit ziet als we maar 1 auto zouden hebben. Misschien denk je nu, wat een onzin, ik heb er ook maar één (of misschien helemaal geen), dat kan heel goed! Maar als je gewend bent dat je altijd een auto tot je beschikking hebt, dan zal het op zijn minst toch heel hard wennen zijn als dat niet het geval is.
Nu gebruik ik mijn auto in de eerste plaats om naar het werk te gaan. Dertig kilometer heen, en dertig terug (Assen-Groningen). Over de snelweg, met al die andere mensen die alleen in hun auto zitten. Hoe meer ik er aan denk, hoe belachelijker ik het vind. Maar ja, die auto is er nu eenmaal, hij rijdt lekker, laat me droog zitten, en vooral: hij brengt mij overal.
Ik zal me er zelf van moeten overtuigen dat ik zonder auto kan. Nou ja, dat we samen met één auto toekunnen. De grootste vraag is dan: hoe kom ik naar het werk? Carpoolen is een eerste optie. En dat kan soms, een van mijn collega’s woont in dezelfde wijk. Maar we beginnen niet altijd op dezelfde tijd of op de dezelfde locatie. Het openbaar vervoer is een tweede optie. Met een bushalte praktisch voor de deur, is dat in theorie haalbaar.
Op de site www.9292.nl zie ik precies welke bussen/treinen ik moet hebben om op plaats van bestemming te komen. De reis duurt (in theorie) een uur. Dat is een half uur meer dan een ritje met de auto (in het noorden hebben we gelukkig niet zoveel last van lange files). Het is echter een bezwaar waar ik overheen kan stappen.
Weet je, ik ga het gewoon proberen.
Geef een reactie