Spinnen. Overal spinnen. Ik heb van manlief de opdracht gekregen om de deel schoon te maken. Want hier gaan we straks tijdelijk onze spullen opslaan. De deel is de stal die aan het huis vast zit. De stal waar nog een oude melkmachine staat, waar de drinkbakken voor de koeien op rij staan, en waar links en rechts diepe goten lopen richting gierkelder. Het ruikt er nog steeds naar stal, alsof vorige maand pas de koeien door de grote groene staldeuren naar buiten zijn gestuurd. Maar ze zijn al lang verdwenen. Het huis heeft lang leeg gestaan. En dat kan je zien aan de hoeveelheid spinnenwebben.
Mega bouwspinsels
Het is niet vies binnen, het is alleen dat de natuur heel lang zijn gang heeft kunnen gaan. Aan het plafond, langs de muren, onder de lampen, in de kasten… overal hangen enorme webben. Mega bouwspinsels zijn het soms. De spinnen zie je niet met het blote oog. Maar dat ze er zijn, merk ik wanneer ik met de ragebol in de aanslag, mondkapje voor en veiligheidsbril op, de strijd aanga. Alles komt tot leven. Haastig proberen de spinnen zich uit de voeten te maken. Verstoord uit hun dagelijks werk: spinnenwebben maken.
Vallende spinnen
In het begin loop ik vooruit, de ragebol zover mogelijk van me afhoudend. Tot ik merk dat de spinnen die aan de ragebol weten te ontsnappen, zich een minuutje later alsnog naar beneden laten zakken. Daar op de plek waar ik bezig ben. Dus draai ik het om: achterwaarts schoonmaken. Nu kan ik tenminste zien waar de spinnen vielen.
Mannenwerk
Na een klein uurtje is het werk gedaan. Mijn bovenarmen zijn verzuurd, mijn haar zit vol raggen, maar de stal is schoon. Manlief gaat er nog even met de hogedrukspuit overheen (dat is natuurlijk mannenwerk), en aan het eind van de dag ziet het er spik en span uit. Alles is weggepoetst, behalve de geur. Het ruikt nog steeds naar koeien.
Geef een antwoord