Wat doe jij als je je verveelt, vroeg laatst iemand. Uuhh, ik heb weinig reden om me te vervelen. Met een oude boerderij en een flink stuk grond valt er altijd wel iets te doen. Of anders ligt er nog wel een klusje te wachten in de caravan of moet ik nog een blog schrijven. Toch was de vraag terecht, want sinds ik niet meer werk en de structuur mis van werken op ‘kantoor’, zijn er momenten dat ik niets doe. Is het vervelen? Of is het is meer dat ik nergens zin in heb. Want, zoals ik net schreef, vervelen kan niet bij ons thuis. ‘Ik heb niks te doen’ staat de komende jaren niet in ons woordenboek. Maar soms heb ik gewoon geen zin. Wil ik niet in de tuin werken, heb ik geen zin om te schrijven, en zit ik alleen maar te zuchten als ik alleen maar naar het huis kijk. Tja, wat doe ik dan?
Wandelen tegen verveling
Vanochtend had ik zo’n moment. En eigenlijk voelde ik me direct schuldig. Want er is nog zoveel te doen! Maar ik kan me er niet toe zetten. En dan is er maar een oplossing: ik trek mijn wandelschoenen aan en ga een blokje om. Ook al heb ik daar ook niet altijd trek in, ik weet dat wanneer ik eenmaal buiten sta en de eerste passen heb gezet, mijn gedachten de vrije loop nemen en ik me langzaam weer voel opladen. En als het stortregent? Dan blijf ik binnen, want zo’n bikkel ben ik nu ook weer niet. Maar dan nestel ik me in de stoel, pak breinaalden of haakpen en begin gedachteloos te handwerken. Het heeft zo ongeveer hetzelfde effect als wandelen. Na een tijdje weet ik vanzelf weer waar ik wel zin in heb en is de verveling weer voorbij.
Je af en toe vervelen is goed voor je
Je zo nu en dan ‘vervelen’ of nergens zin in hebben, is overigens niet verkeerd. Het schijnt juist goed te zijn. Het zorgt ervoor dat je even tot rust komt, tot jezelf, en dat je wat langzamer leeft, en niet overal als een sneltrein voorbij racet. Dus als het je overkomt, dan kan je het ook maar beter over je heen laten komen.
Verveel jij je ook wel eens? En wat doe je dan?
Geef een reactie