Op dag 2 viel onze afvalproductie in eerste instantie reuze mee met het afval. Eén volgesnoten zakdoek (manlief is nog steeds verkouden) en een paar ‘mislukte tekeningen’ van dochterlief. Ze heeft een hoge tekeningenproductie. Niet heel duurzaam, maar wel super creatief. De mooiste kunstwerken hangen we aan de muur. Toen ik aan het eind van de dag ging opruimen, kwam ik de uitgelezen zaterdagkrant tegen. Over die krant heb ik het al eerder gehad: door de week lezen we deze digitaal, maar elke zaterdag ploft de dikke weekendeditie op de mat. Hou ik het door de week bij het koppensnellen van de digitale krant, in het weekend ga ik er echt voor zitten en lees ik de weekendeditie van A tot Z. Die zaterdagkrant is niet heel duurzaam, maar wel super nuttig en interessant.
Op de afvalhoop ligt ook de verpakking van ons online bestelde vakantiefotoboek. Het fotoboek ziet er prachtig uit, met al die mooie beelden van Suriname. Ik realiseer me dat een foto-album ook digitaal kan. Al onze foto’s staan op de computer, mooi geordend in mapjes. Maar kijk ik er ooit naar? Nee! Juist door de digitale fotografie maak ik meer foto’s dan me lief is. En daarom besluiten we elk jaar weer om onze vakantie vast te leggen in een echt album. Een die je neerlegt op tafel en waar de foto’s na verloop van jaren niet uitvallen of vergelen. Niet heel duurzaam, maar wel heel leuk.
Dag 3 laat weer een leeg melkpak zien en lege plastic verpakkingen: van de rijstwafels en van het toiletpapier. Maar ook van een bos tulpen. Verder de doos bonbons die dochterlief 2 weken geleden met haar verjaardag had gekocht om de juffen op te trakteren, de verpakking van de roomboter en de gezeefde tomaten en een lege enveloppe.
Zucht… afvalloos: hoe doe je dat eigenlijk?
Geef een antwoord