Eindelijk, hij is klaar. De winter is al bijna voorbij, warme truiendag is al verleden tijd. Maar of het nu gaat vriezen of dooien, mijn dikke wintertrui is klaar. En hij zit heerlijk!
Het was een van mijn voornemens voor 2015: wat vaker naald en draad ter hand nemen. Niet direct naar de winkel rennen als ik iets wil, maar eerst kijken of ik het zelf kan maken. Dus waarom een trui kopen, als ik hem zelf ook kan breien? Toegegeven, met de post was hij er sneller geweest, maar dan had ik die heerlijke relaxmomentjes met de breinaalden moeten missen. Want voor mij is breien alles behalve suf. Het is een momentje voor mezelf, een moment van ‘niks’ doen. Breien is zo mindfull! Ik ben mijn moeder dan ook zeer dankbaar dat ze vroeger het geduld heeft opgebracht om mij het geheim van recht en averecht te leren. Met zelf een jonge meid in huis, weet ik hoeveel gezucht ze heeft moeten aanhoren. Maar ook ik hou vol. Wie weet wat mijn dochter later allemaal nog gaat creëren.
Hoewel ik niet kan wachten tot het lente is, vind ik het niet erg als het nog een paar dagen flink gaat vriezen. Zodat ik nog even mijn heerlijke warme wintertrui aan kan.
Geef een antwoord