Eerst dacht ik dat het een echte mannenfilm was. Vrouwen komen namelijk amper aan bod. Maar de documentaire Happy People: a year in the Taiga gaat over een gemeenschap in Siberië die volledig zelfvoorzienend leeft. Niet omdat ze dat willen, maar omdat het gewoon niet anders kan, daar in the middle of nowhere.
De mannen zijn pelsjagers, die in de wintermaanden lange tijd van huis zijn om in een gebied van 15.000 vierkante kilometer hun leven en dat van hun familie, bij elkaar te verdienen. Het is een koud en eenzaam bestaan, maar voor de mannen is het hun leven. Zeker vier maanden zijn ze alleen, met hun hond als enig gezelschap.
De rest van het jaar treffen ze voorbereidingen voor het jachtseizoen: ze maken hun eigen gereedschap, nieuwe kano’s en renoveren hun hutten in het bos. En ze vangen vis. Alles met beperkte middelen, en op de manier zoals ze van hun ouders/grootouders hebben geleerd.
De winters duren lang, en het daglicht is dan schaars. In tegenstelling tot de zomer, wanneer de zon grotendeels van de dag blijft schijnen. Daarom kunnen ze ook in heel korte tijd al hun groente verbouwen.
Het is een indrukwekkende documentaire met veel wijze mensen, en dito wijze woorden.
Geef een antwoord