Op de helft van mijn plasticdieet. Thuis had ik ruzie, omdat ik geen rijstwafels had meegenomen én omdat ik op het punt stond om pannenkoeken zonder spek te bakken. Om maar even twee voorbeelden te noemen. Vanmiddag in de winkel keek ik verbaasd toen ik afrekende: dat was niet veel. Maar in mijn karretje zat ook niet veel. Want het meeste van wat ik normaal gesproken koop, is verpakt in plastic.
Het probleem met de rijstwafels is inmiddels opgelost. We eten vanaf vandaag knäckebröd van Ekoplaza. Die blijken zelfs veel lekkerder te zijn dan die happen lucht van een rijstwafel. En het zit nog in papier ook. Tegen de spekpannenkoeken heb ik het moeten afleggen. Dochterlief stapte op de fiets en haalde zelf wel spek. Tja, ruzie maken is ook niet waar ik op zit te wachten. Maar op deze manier heb ik wel iedereen thuis even alert: wat gebruiken we toch veel plastic.
Plasticdieet op vakantie
De vakantie staat voor de deur. Zal het plasticdieet moeilijker vol te houden zijn? Op vakantie valt het me altijd op dat de vuilniszak die naast de caravan staat, altijd zo snel vol is. Uiteraard hebben we geen voorraadkast in de caravan, maar het moet toch minder kunnen. Ik pak dus nog snel even wat eigen bakjes en tasjes in en ga alvast op zoek naar gezellige marktjes in de buurt. Ik heb een doel: Ook op vakantie ben ik plasticvrij!
Maar dan ben ik er nog niet. Ik fiets door naar de Ekoplaza. Daar is meer keuze en zal ik zeker slagen verwacht ik. En dan is het toch schrikken, want heel veel is in plastic verpakt! Hoewel je hier zelf je noten kunt ‘tappen’, niemand vreemd opkijkt als je brood in je eigen zak stopt en groente en fruit los meeneemt, zijn al ‘mijn’ producten geplastificeerd: kaas, havermout, toiletpapier, rozijnen en koffie. Maar ik slaag hier wel voor de vleeswaren: leverpastei in een potje. Heb ik in ieder geval dochterlief tevreden gesteld. En de vleesvervangers uit de diepvries zitten ook alleen in karton.