inspiratie voor een duurzame leefstijl
Van buiten zie je niks, van binnen des te meer. Manlief breekt, zaagt, sloopt en verhuist. Zoals de wasmachine en de stapel verhuisdozen, die al voor de zoveelste keer een andere plek hebben. Maar dat schijnt inherent te zijn aan verbouwen.
Een foto zegt meer dan duizend woorden, dus geniet van onderstaand verhaal in beeld. Let wel: de beelden kunnen schokkend zijn. 🙂
Manlief heeft samen met mijn vader de afgelopen dagen aardig wat afgesjouwd. Maar het resultaat mag er dan ook zijn: de vloer is eruit. Ruim 40 centimeter onder de oude vloer hebben ze afgegraven. Uiteindelijk zijn ze de tel van het aantal kruiwagens kwijtgeraakt.
10 kuub steen en zandZestien kruiwagens is een kuub, had mijn vader snel even uitgerekend. Diezelfde dag haalde hij 32 kruiwagens uit het huis, gevuld met zand, stenen en puinzand. Twee kuub dus. Beide mannen werkten hard. Eerst ging de houten verrotte vloer aan diggelen, vervolgens hakten ze cementen vloertjes met brute kracht kapot, en tot slot schepten ze kruiwagens vol zand naar buiten. In de tuin hebben we nu, ongeveer 16 kuub later, drie grote bergen: een met stenen, een met puinzand, en een berg mooie grond voor de moestuin. En in de schuur staan de oude planken.
Het is nodig om minstens 40 centimeter uit te graven om straks een goed geïsoleerde vloer te kunnen aanleggen met vloerverwarming. We graven als het ware onze eigen kruipruimte. Hoe we onze vloer gaan isoleren, weten we nog niet precies. Maar een ding is zeker: hij zal meer dan goed isoleren, en erbovenop komt vloerverwarming. Dan hebben we straks niet alleen een laag energieverbruik, maar heb ik hopelijk ook nooit meer koude voeten. 🙂
Het zweet staat beide mannen op de rug als de laatste volle kruiwagen wordt weggebracht. Zijn ze klaar met de vloer uitgraven? Voor vandaag wel. Maar binnenkort start het volgende project. Dan kan de vloer van de keuken eruit. Aan de slag mannen!