Deze week was ik jarig! Dit jaar zat ik niet vol spanning uit te kijken naar mijn cadeaus. Ik wist het al van te voren: ik krijg niks. Geen cadeau. Waarom? Omdat ik niks nodig heb. Simpel toch?
Nou ja, helemaal niks heb ik ook niet gehad. Ik weet dat niet iedereen het fijn vindt om met lege handen te komen. Dus maakte ik duidelijk dat ze geen geld aan me moesten uitgeven. En daar werd netjes gehoor aan gegeven. Ik kreeg een stekje uit de tuin, een vaas (die komt me bekend voor) met zelfgeplukte bloemen, een bon voor een gezellig dagje samen op pad, slaplantjes en een zelfgemaakt schilderijtje van het huis waar ik zo verliefd op ben.
Vooruit, één cadeautje
Alleen dochterlief was onwrikbaar. Geen cadeau is voor haar ondenkbaar. Ik had toch echt een nieuwe telefoonhoes nodig vond ze. En die zou zij voor mij kopen. Ik heb haar cadeau dankbaar in ontvangst genomen. En een beetje gelijk had ze ook: mijn oude viel van ellende uit elkaar en je moet je telefoon goed beschermen.
Sparen voor familie-uitje
Een aantal jaar geleden spraken we met onze familie af om elkaar geen (betaalde) cadeaus meer te geven op verjaardagen. Het geld dat we hiermee besparen storten we elke maand op een rekening en van dat bedrag gaan we (een beetje aangevuld) eens per jaar een lang weekend met z’n allen op stap. Dat is eigenlijk het leukste cadeau wat ik me kan wensen.
DIY: wanten en muts haken