12 jaar is ze en ze vraagt om kleedgeld. Ik zie dat ze er aan toe is. Dochterlief heeft haar eigen smaak ontwikkeld en weet wat haar goed staat. En ze houdt van kleding. En van kleding kopen. En ik ben van mening (niet onbelangrijk) dat hoe eerder ze financieel verantwoord gedrag ontwikkelt (oftewel de waarde van geld leert kennen), hoe beter het voor haar in de toekomst is.
En ook heb ik er wel genoeg van dat ze elke maand beweert dat ze nieuwe kleding nodig heeft. Als dat echt zo is, dan mag ze dat vanaf nu zelf kopen. Dochterlief vindt dat een prima plan. Maar dan tikt mijn duurzame engeltje me op de schouders: Wat nu als ze naar de Primark rent? Heb ik haar wel geleerd dat de kledingindustrie een grote vervuiler is en dat er veel kinderarbeid plaatsvindt? Dat kinderen van haar leeftijd hard moeten werken voor een hongerloon? Moet ik haar niet eerst leren hoe je duurzame kleding koopt?
2e hands? Geen probleem
Tot nu heb ik overigens niets te klagen. Dochterlief laat zich rustig meeslepen naar Het Goed, de tweedehandswinkel bij ons in de buurt. Vooral nu ze een kleine damesmaat heeft, wordt de keuze daar steeds groter. Ze komt met de leukste jurkjes thuis. Ze vindt het gelukkig niet erg om tweedehands kleding te dragen. En ze weet dat ze daar vaak goedkoop uit is. Maar probleem is natuurlijk dat de keuze beperkt is. Er is geen sprake van een collectie, laat staan van ‘mode’. Dus zoekt ze het internet af op zoek naar leuke shirts en jurkjes die ook andere kinderen dragen. Dan schieten de shirtjes van 3 euro en jurkjes van 5 euro over het beeldscherm. En dan wordt er weer heel hard op mijn schouder getikt: mijn duurzame engeltje.
De grote verleiding
De grote verleidingOh oh verleiding, die is online zo enorm groot. Bied daar maar eens weerstand aan als 12-jarige beginnende puber met kleedgeld en een bankpas. Nu is ze nog van mij afhankelijk, en ik koop dat leuke jurkje van 5 euro niet, omdat ik weet dat er kinderarbeid en/of slechte lonen aan het prijskaartje hangen. En dan heb ik het nog niet over de enorme vervuiling die met de kledingindustrie gepaard gaat. Maar straks mag ze dus zelf beslissen. Ik ging op zoek naar tips die mijn kind bewust moeten maakt van duurzame kleding.
6 tips om je kind bewust te maken van duurzame kleding
- Maak een lijst van duurzame(re) kledingzaken. Volgens RankABrand scoort geen enkele keten een 10 (oftewel een A). Maar bovenaan de lijst staan C&A en H&M (allebei een C), en ook WE, Zara en Zeeman scoren nog een C. Prima winkels dus om te beginnen.
- Leg het verschil uit tussen biologisch katoen en gewoon katoen. Biologisch katoen wordt geproduceerd zonder gebruik van pesticiden. Deze zijn niet alleen slecht voor het milieu, maar ook voor de mensen die werken op de katoenplantages. Verschillende kledingzaken hebben in hun assortiment kleding van biologisch katoen.
- Ga voor tweedehands. Steeds meer mensen brengen hun kleding naar tweedehands winkels. De keuze wordt daardoor groter. Er bestaan ook tweedehands winkels voor merkkleding, vooral online. En vergeet Marktplaats niet. Dan zoek je ook nog in je eigen buurt.
- Samen kijken naar de documentaire The True Cost over de misstanden in de kledingindustrie is misschien nog wel een te grote opgave. Maar Schone Kleren Campagne maakte verschillende korte filmpjes. Zoals deze. Of deze animatie.
- Praat samen over goedkoop=duurkoop. Veel kleding wordt gemaakt om slechts een paar keer te kunnen dragen. Wat is een shirtje waard als je het maar drie keer kan wassen/dragen en dan al slijtage vertoond?
- Stel een kledingruil voor met vriendinnen. Uiteraard in overleg met de ouders. Leuk om samen te organiseren.
Net zo goed als dat ik mijn dochter financieel opvoed (sparen, niet te impulsief, prijsvergelijken), vind ik het ook belangrijk dat ik haar leer om na te denken over de impact die de productie van kleding heeft op het milieu en de samenleving. Maar zodra ze haar kleedgeld in handen heeft, mag ze zelf beslissen waar ze het aan uitgeeft. Ik kan alleen maar hopen dat de tips hierboven haar de goede kant uitsturen.
Feiten uit de kledingindustrie:
- 10.000 liter water is nodig om een kledingstuk te maken
- 140.000.000 kilo kleding en textiel verdwijnt jaarlijks in de verbrandingsoven
- 80.000.000.000 kledingstukken worden jaarlijks wereldwijd geproduceerd.
- 60 euro is het minimumloon in de kledingindustrie in Bangladesh
- 10% van de totale CO2 uitstoot wordt veroorzaakt door de kledingindustrie
(bron: Dit is een goede gids van Marieke Eyskoot)
Lees verder:
Geef een reactie