Ik sta op zolder en kijk om me heen. De zolder is nog steeds vol. Te vol. Er zitten wat gaatjes in de boekenkast, de spelletjeskast en op de vensterbank. Maar dit kan nog veel beter. Alleen… ik weet niet meer wat ik weg moet/wil/kan doen. Ik ben namelijk aardig verknocht aan veel spullen, merk ik. En daarnaast is er altijd zo’n stemmetje in mijn hoofd dat zegt: misschien kan ik het nog een keer gebruiken voor… wie weet wanneer. Hoewel ik zeker weet dat ik desbetreffend object tegen die tijd al lang ben vergeten.
Opruimen, het klinkt zo makkelijk, maar na twee weken en één goedgevulde doos, zit ik vast. Tijd dus om op zoek te gaan naar tips om het ‘opruimen’ te vergemakkelijken.
7 tips voor een opgeruimd huis
- Ruim niet kamer voor kamer op, maar ga in golfbewegingen door het huis. Pak een doos en loop door het hele huis. Pak de spullen in die je niet gebruikt. Ook hier geldt: bij elke nieuwe golf wordt het moeilijker. Maar wellicht helpt het als je zo’n golfbeweging één keer per week maakt.
- Kijk of je iets dubbel hebt. Twee fietsen, twee winterjassen, twee tv’s, twee mixers, noem maar op. Aan één heb je meestal wel genoeg.
- Spulletjes ‘voor het geval dat’. Ik noemde het net al even: je hebt iets in je hand en denkt, misschien kan ik het nog een keer gebruiken. Of stel je voor dat…. dan heb ik altijd nog…. Leuk bedacht, maar je kan het maar beter weg doen. Als je echt iets heel dringend nodig hebt, kijk dan of je buurvrouw, vriend of moeder het heeft. Zo niet, dan kan je altijd alsnog naar de winkel.
- Vraag eens iemand om je te helpen. Niet om in één dag de zolder op te ruimen, maar om een keer samen door het huis te lopen. Vraag de persoon bijvoorbeeld om vier dingen aan te wijzen die volgens hem/haar in de doos thuishoren.
- Werk met deadlines. Geef jezelf bijvoorbeeld een uur om een kast uit te spitten. Stop ook na een uur, maar zorg er wel voor dat er iets in de doos is terechtgekomen.
- Twijfel je? Bedenk of iemand anders het een leuk object zal vinden. Zo ja, geef het weg. Weggeven maakt gelukkig. Veel gelukkiger dan iets terugstoppen in een kast.
- Digitaliseer je leven: waarom al die tijdschriften bewaren als je alle informatie die erin staat en nog veel meer online kunt vinden. Zelf vind ik dit een moeilijke stap, want ik ben dol op tijdschriften. Ik koop ze al lang niet meer, maar koester des te meer die enorme berg op zolder.
Heb je ook nog tips. Laat me weten, ik kan ze wel gebruiken.
Vanaf vandaag verplaats ik me geruisloos, bewegingsloos en bijna voor niks. Ik ben namelijk de trotse bezitter van een elektrische scooter! Een tweedehands scooter, uiteraard. En wat is hij mooi! En wat is hij stil!
Sinds vier dagen kijk ik anders naar mijn huis. Ik kan geen kamer binnenkomen of ik kijk even rond of ik spullen zie liggen die weg kunnen. Maar ik zie ze niet. Want alle spullen die ik zie zijn vertrouwd, en vertrouwde spullen doe ik niet zomaar weg.
Nu de auto de deur uit is, val ik een beetje in een gat. Mijn auto verkopen is tot nu toe de meest duurzame stap die ik zette. What’s next?
Vandaag namen we afscheid. Ergens op een parkeerplaats. C3 en ik, we waren een goed team. Maar met C3 voor de deur, kan ik mijn duurzaamheidsdoelstellingen niet halen. Dus gaf ik Judith de sleutels, zij zocht dringend een kleine betrouwbare auto. Met twee kleine kinderen gaat zij voor gemak in plaats van duurzaamheid. Daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen.
Twee uur heb ik staan wassen, poetsen en stofzuigen, maar nu glimt hij dan ook echt. Dat moet ook, want sinds vandaag staat hij op Marktplaats: mijn mooie, snelle en nooit in de steek latende Citroën C3. Wegens overcompleet, staat er in de beschrijving, maar eigenlijk is het: wegens vervuiling. In mijn duurzame leven is geen plaats voor een eigen auto. Compleet overbodig, zo bleek de afgelopen maanden waarin ik al probeerde autovrij door het leven te gaan. Nou ja, compleet… Handig is een auto wel. Gelukkig blijk ik heel goed zonder te kunnen.
Het is feest! Hiep hiep hoera! Precies een jaar geleden plaatste ik mijn eerste blog over duurzaam leven op deze site. Ooh, wat was dat spannend. Ik wist precies wat ik wilde, maar wat vond ik het eng om jullie mijn verhalen te laten lezen. Wat zouden jullie er van vinden? Zouden jullie me uitlachen? Of erger nog: gewoon niet lezen? Gelukkig bleken jullie het allemaal wel te kunnen waarderen, en daarvoor zeg ik dank.
Negen noordelingen die een duurzame uitdaging aangaan. Daar gaat de Voetspot over. En ik ben er een van! Of het nu gaat over lokaal en puur eten, je eigen groente kweken, minimaliseren, minder afval produceren of minder vlees eten, elke blogger van de Voetspot heeft zo zijn eigen reden om de uitdaging aan te gaan.
Ik kreeg van jullie verschillende tips voor een mooi en duurzaam bruidsboeket: een enkele Hortensia, een Artisjokkenhart, een bos wilde Margrieten. Dank voor alle tips, ik vind ze geweldig.
Het maakt een enorm lawaai, maar het schijnt goed te zijn voor het milieu. Rara wat is het? Bioplastic! Ooit een tijdschrift uit de bioplastic verpakking gehaald? Het kraakt en het doet alsof het een lieve lust is. Maar wat doe je vervolgens met het plastic? Gewoon in de gft-container?
Het Kiemlogo: Een van de criteria is dat het product binnen twaalf weken voor 95 procent uiteen gevallen en afgebroken moet zijn onder gecontroleerde composterings-omstandigheden, zoals in een commerciële composteerinstallatie. Het logo komt onder meer voor op verpakkingen van biologische producten.
Vergelijkbaar met het Kiemlogo is het Belgische OK Compost logo. Het wordt uitgegeven door AIB Vinçotte en is onder meer te vinden op het tijdschriftfolie van het tijdschrift Genoeg.