Het streven naar een samenleving zonder afval is een lovenswaardig doel. Er zijn mensen die heel dicht in de buurt komen. Zijn hangen de zero waste lifestyle aan en produceren niet meer dan een kleine zak afval per jaar. Gelukkig doen ook steeds meer bedrijven moeite om hun afvalstroom te verminderen. Dus zou het mogelijk zijn om ooit helemaal afvalvrij te worden? Een paar redenen waarom ik denk dat het zou moeten kunnen.
- We worden ons steeds meer bewust van de gevolgen van overmatig afval en de schadelijke impact ervan op het milieu. Dit bewustzijn heeft geleid tot meer belangstelling voor recycling hergebruik en afvalvermindering.
- Technologieën voor afvalverwerking en recycling verbeteren voortdurend. Dit zal er in ieder geval voor zorgen dat de impact van afval op het milieu minder wordt.
- Steeds meer bedrijven en overheden omarmen het concept van de circulaire economie, waarin producten en materialen worden hergebruikt, gerepareerd en gerecycled, in plaats van weggegooid.
- Je eigen koffiebeker bij de Starbucks, geen gratis tasjes meer bij de supermarkt en extra betalen voor een wegwerpbakje. Er is steeds meer aandacht voor duurzame verpakkingsmaterialen en het verminderen van de hoeveelheid wegwerpverpakkingen.
- Jij en ik spelen een belangrijke rol bij het stimuleren van verandering in de richting van minder afval. Het maken van bewuste keuzes bij het kopen van producten en het vermijden van wegwerpartikelen draagt bij aan afvalvermindering.
Misschien is het moeilijk om volledig zonder afval te leven, maar we kunnen zeker stappen zetten in de richting van minder afval. Daarom zette ik onlangs met mijn compagnon Helena Hartholt duurSamen op, een plek waar we samen met anderen willen werken aan een duurzame samenleving op een creatieve, verbindende en inclusieve manier. Via kleine en inspirerende initiatieven rondom duurzaamheid en sociale inclusie willen we laten zien, samen met anderen hoe het anders kan! Een van deze initiatieven is Eco Art, waar we experimenteren met het hergebruik van restmaterialen op een creatieve manier.
Wil je zien waar we mee bezig zijn? Volg ons dan op Facebook
Lees ook:
Behalve dat het zonde is dat we dan de grondstoffen uit batterijen niet kunnen recyclen, is het ook nog eens heel slecht voor het milieu om ze in de vuilnisbak te gooien. Ze worden dan namelijk verbrand met het restafval en zorgen dus voor schadelijke stoffen in de lucht. Ook batterijen die bij het zwerfafval terechtkomen kunnen schade opleveren, omdat de kans bestaat dat ze gaan lekken.
Op de helft van mijn plasticdieet. Thuis had ik ruzie, omdat ik geen rijstwafels had meegenomen én omdat ik op het punt stond om pannenkoeken zonder spek te bakken. Om maar even twee voorbeelden te noemen. Vanmiddag in de winkel keek ik verbaasd toen ik afrekende: dat was niet veel. Maar in mijn karretje zat ook niet veel. Want het meeste van wat ik normaal gesproken koop, is verpakt in plastic.
De vakantie staat voor de deur. Zal het plasticdieet moeilijker vol te houden zijn? Op vakantie valt het me altijd op dat de vuilniszak die naast de caravan staat, altijd zo snel vol is. Uiteraard hebben we geen voorraadkast in de caravan, maar het moet toch minder kunnen. Ik pak dus nog snel even wat eigen bakjes en tasjes in en ga alvast op zoek naar gezellige marktjes in de buurt. Ik heb een doel: Ook op vakantie ben ik plasticvrij!
Maar dan ben ik er nog niet. Ik fiets door naar de Ekoplaza. Daar is meer keuze en zal ik zeker slagen verwacht ik. En dan is het toch schrikken, want heel veel is in plastic verpakt! Hoewel je hier zelf je noten kunt ‘tappen’, niemand vreemd opkijkt als je brood in je eigen zak stopt en groente en fruit los meeneemt, zijn al ‘mijn’ producten geplastificeerd: kaas, havermout, toiletpapier, rozijnen en koffie. Maar ik slaag hier wel voor de vleeswaren: leverpastei in een potje. Heb ik in ieder geval dochterlief tevreden gesteld. En de vleesvervangers uit de diepvries zitten ook alleen in karton.
Ken je dat? Biologische komkommer in de supermarkt, maar verpakt. En daarnaast ligt de gewone komkommer, onverpakt. Gewone melk zit in een fles met statiegeld, biologische melk in een pak die in de grijze container verdwijnt. Het is steeds een moeilijke keuze: kies ik voor onverpakt of biologisch? Dat is best lastig voor iemand die én biologisch wil eten én zo min mogelijk afval wil produceren.
Wel is er steeds meer aandacht voor milieuvriendelijke verpakkingen. Denk daarbij aan hernieuwbare materialen zoals we die bij Bio+ nu ook al gebruiken voor groente- en fruitproducten. Hernieuwbare materialen zijn gemaakt van plantaardige materialen en dus niet meer van aardolie. 
Of ik invloed heb op dochterlief met mijn ‘duurzaamheids-gedoe’, weet ik niet. Meestal is er geen directe relatie tussen wat ik zeg en wat zij doet. Ze is negen, heeft een eigen wil en laat zich niet zomaar iets aanpraten. Net als de meeste kinderen. En net als de meeste kinderen is zo ook aardig ‘vergeetachtig’. Zo vergeet ze regelmatig dat ze haar speelgoed in de huiskamer eerst moet opruimen voordat ze buiten gaat spelen met ons buurmeisje. Opruimen is sowieso niet haar sterkste kant. Dacht ik.