elkedaggroener

inspiratie voor een duurzame leefstijl

circulaire economie

Circulaire economie is leven zonder afval

door 1 Comment

Weet jij wat circulaire economie precies inhoudt? Ik vind het maar een moeilijk woord. Ik hoor er vaak over als het gaat om de bouw, waar oude materialen opnieuw gebruikt worden. Net als in ons huis, waar we oude dakpannen en stenen opnieuw gebruiken. Maar wat betekent circulaire economie voor het gewone huis-tuin-en-keuken-werk?

Moeten we natuurlijk eerst snappen in wat voor economie we nu zitten. We noemen de economie van vandaag de lineaire economie. In deze economie wordt een product gemaakt, gebruikt en weggegooid. Denk aan een plastic zakje: het wordt gemaakt, je verpakt je brood er in en als je brood op is, verdwijnt het zakje in de prullenbak. In dit systeem creëren we waarde door zoveel mogelijk producten te maken en te verkopen.

Afval wordt grondstof

In de ciruclaire economie doen we het anders: hier ligt de focus op het behoud van grondstoffen. Met dit oogpunt zijn de producten ook gemaakt: om weer te kunnen hergebruiken. Als de levenscyclus van het product ten einde is, hoeft het niet weggegooid te worden, maar kan je het terugsturen naar bijvoorbeeld de fabrikant die het uit elkaar haalt en de onderdelen opnieuw gebruikt. Binnen de circulaire economie gaat het om verminderen, veranderen, verduurzamen, oftewel ‘reduce, reuse, recycle’. Er wordt bezuinigd op de grondstoffen (reduce), producten worden gemaakt van herbruikbare grondstoffen (reuse) en aan het einde van het ‘nut’ gerecycled (recycle). Kortom: Afval bestaat niet meer. En grondstoffen raken niet op. Want afval wordt weer grondstof.

Een mooi voorbeeld is Mud Jeans. Zij maken en verkopen spijkerbroeken. Ik heb al verschillende broeken bij hen geleased. Gaat hij kapot dan repareren ze hem voor je. Is hij versleten, dan stuur je ‘m terug in ruil voor een nieuwe. Mud Jeans versnippert de broek en maakt er vervolgens weer een tas van. Of een nieuwe broek. Je oude broek dient dus als grondstof voor een nieuwe. Grondstoffen raken zo veel minder snel op.

Onze economie van vandaag is gericht op kopen kopen kopen. Oftewel, gezien door de ogen van de fabrikant: verkopen verkopen verkopen. We klagen toch allemaal dat de wasmachine na een jaar of 5 al bijna versleten is, terwijl we vroeger rustig 25 jaar met hetzelfde product deden. En probeer jij maar eens een koffiezetapparaat te repareren. Grote kans dat je hem niet eens open krijgt! Deze producten zijn niet gemaakt voor langdurig gebruik, maar met het verzoek om zo snel mogelijk weer een nieuwe te kopen.

Zo kan het wel

We moeten ons dus zien los te maken uit deze stroming. Hoe? Tja, dat is op dit moment nog niet heel makkelijk. Nederland heeft zich zelf als doel gesteld om in 2050 een circulaire economie te hebben. Zitten we tot zolang met de armen over elkaar? Dacht het niet! Dit is wat we al kunnen doen:

  • Koop geen wegwerpproducten. Die zijn gericht op eenmalig gebruik en na gebruik ook nutteloos
  • Koop minder. Vraag je af of je het wel echt nodig hebt.
  • En als je het nodig hebt, moet je het dan ook echt kopen? Of kun je het lenen? Of leasen? Of is het tweedehands te koop?
  • Gebruik wat je hebt zo lang mogelijk.
  • Is het kapot? Kijk of je het kan laten repareren?
  • Valt het niet te repareren? Misschien kun je er iets anders van maken? Kijk eens op Pinterest, daar vind je 1001 ideeën (zie de afbeeldingen in dit blog). Bijvoorbeeld wat je kan doen met je oude shirt, handdoeken, fietsbanden, enz. Wees creatief.
  • Kan je er echt niets meer mee? Zorg er dan voor dat je het goed weggooit. Scheid je afval. Oud apparatuur kan naar de milieustraat, versleten kleding in de kledingcontainer. Zo kan het allemaal nog een keer gebruikt worden. Wat in de grijze container belandt, wordt grotendeels verbrand. En dan is het weg en kan niemand er meer iets mee. En dat is zonde.
  • Wil je er gewoon van af? Verkoop het op marktplaats of geef het weg.

Delen is lief

Delen is een mooi onderdeel van de circulaire economie. In plaats dat we allemaal alles voor onszelf kopen, kunnen we ook kijken wat familie, vrienden of buren al hebben. Bijvoorbeeld een auto. Gereedschap. Een partytent. Of misschien iets kleins als een koffer. Je bent immers niet het hele jaar op vakantie!

Lees verder:

 

Prachtige kaarsen van kaarsresten

door 5 Comments

In mijn webshop verkoop ik prachtige kaarsen die zijn gemaakt van kaarsresten. Op en top circulair. De kaarsen worden gemaakt in Kaarsenatelier Super Mirthe’s Lichtpuntjes. Een bijzonder bedrijf met een bijzonder verhaal. Eigenaresse Liedeke van Spronsen begon met het maken van kaarsen na het overlijden van haar dochtertje Mirthe. Zij overleed op 4-jarige leeftijd een hersentumor. Met het maken van deze kleurrijke kaarsen kreeg Liedeke een missie: Mirthe’s naam verspreiden.

In het atelier is Liedeke bezig met het ‘opschenken’ van een aantal hartenkaarsen. “We besteden veel zorg aan het maken van de kaarsen. Doordat we geduldig en vaak opschenken, hebben de kaarsen veel branduren.” Terwijl ze door schenkt, haalt ze herinneringen op. Ze ziet zichzelf weer aan de keukentafel zitten met haar broers en haar moeder. In lege ranjablikken maken ze dompelkaarsen van kaarsresten. Of eierdoppen van wc-rollen. “Thuis waren we heel erg creatief. Mijn moeder zat in de bijstand. Er was niet veel geld, maar zij wist altijd van restmaterialen weer iets nieuws te maken. Het was een fijne meditatieve bezigheid waar ik met veel plezier aan terugdenk.”

Het verhaal van Mirthe

Liedeke krijgt samen met haar toenmalige partner twee prachtige kinderen: Mirthe en Lars. Als Mirthe 2 jaar is wordt er bij haar een hersentumor ontdekt. Liedeke’s wereld staat op zijn kop. “Ik werkte als zelfstandige in de zorg. De hersentumor bij Mirthe was een agressieve. Ik kwam er al snel achter dat ik mijn werk in de zorg niet kon en niet wilde combineren met de zorg voor mijn dochtertje. Ik wilde bij Mirthe zijn. Elke herinnering die ik met haar kon maken, was er een. Als zelfstandige had ik echter geen vangnet en dat betekende dat we in de bijstand terechtkwamen.”
Mirthe werd na een behandeling van een half jaar schoon verklaard. “Maar door die behandeling was ze inmiddels meervoudig gehandicapt, ze kon nog maar heel weinig. En helaas, niet veel later kwam de kanker weer terug. We zijn nog een behandeling gestart, maar dat werkte niet voor haar. Ze was vier toen ze overleed.”

Liedeke maakt kaarsen van kaarsresten

Vorm van meditatie

“Na het overlijden van Mirthe was mijn energie op. Tegelijkertijd kwamen de muren op me af. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest. Toen ben ik, net als vroeger, aan de keukentafel gaan zitten en begon ik met het maken van kaarsen van kaarsresten. Het was een vorm van meditatie. Ik had op dat moment het gevoel dat ik niks kon en niks waard was. Ik was heel onzeker. Maar kaarsen maken kon ik wel.” Op haar blog, die Liedeke bijhield vanaf het moment dat Mirthe ziek werd, schreef ze op een bepaald moment dat ze was begonnen met het maken van kaarsen van kaarsresten. “Daar kreeg ik heel veel reacties op en mensen brachten me spontaan kaarsresten. Ik ben er nooit meer mee gestopt.”

Kaarsresten van overal

Nu, 5 jaar later, heeft Liedeke haar eigen atelier. Dat ze zover is gekomen, durfde ze niet te dromen. “Ik dacht dat het onmogelijk was om hier mijn boterham mee te verdienen, want waar haal ik zoveel kaarsresten vandaan? Maar die resten blijven komen. Waar vandaan? Overal vandaan. Via Facebook, kennissen en vrienden sturen mensen ze naar me op. De ene keer heeft iemand een auto vol, de andere keer een enkel doosje. We hebben nog nooit een tekort gehad aan kaarsresten.”

De kaarsen van kaarsresten zijn nu haar handelsmerk. “Ik begon met kaarsresten omdat ik niks anders had. Na Mirthe’s dood zaten we nog steeds in de bijstand. Het was voor ons overleven, ik had geen geld om op een andere manier kaarsen te maken. En nu wil ik niet meer anders. Ik vind het heel belangrijk dat we bewust omgaan met materialen. Er wordt al zo ontzettend veel weggegooid. Dan vind ik het stoer dat ik kan laten zien dat je van afval, want kaarsresten is voor veel mensen afval, weer een mooi en kwalitatief goed product kunt maken. Ik vertik het daarom ook om kaarsen in te kopen.” Ook het verpakkingsmateriaal en de doosjes waarin ze de kaarsen verstuurt, zijn tweedehands. En voor het filteren van de kaarsresten gebruikt ze oude panty’s.

Re-integreren

Voor haarzelf betekende het maken van kaarsen dat ze langzaamaan weer terugkwam op de arbeidsmarkt. Het is een belangrijke omslag geweest in haar leven. En deze ervaring wil ze doorgeven aan anderen. “Ik ben eindelijk zover dat ik weer mijn eigen geld verdien. Met mijn bedrijf help ik nu ook mensen die willen re-integreren. Zij hebben om welke reden dan ook een afstand tot de arbeidsmarkt, en willen die afstand verkleinen. Als je een tijdje niet hebt gewerkt, is het lang niet altijd makkelijk om zomaar weer part-time of fulltime aan de slag te gaan. In het kaarsenatelier kunnen ze rustig aan beginnen en het ritme weer terugvinden. En daarmee weer het gevoel te krijgen dat ze iets waard zijn. Dat is zo belangrijk!”