Blog

Ik investeer in Ecosjop, de verpakkingsvrije winkel in Deventer

17 januari 2017 door Ageda Venema Leave a Comment

Vandaag heb ik geïnvesteerd in Ecosjop. Ecosjop is een initiatief van Bianca van Dalen. Zij wil graag een verpakkingsvrije winkel opstarten in Deventer. Even twijfelde ik: is de verpakkingsvrije winkel in Groningen niet vorig jaar net gesloten? En ook de winkel in Utrecht was geen lang leven beschoren. Aan de andere kant: Bij Biolokaal in Coevorden koop je nog steeds je levensmiddelen verpakkingsvrij.

Ben jij al toe aan verpakkingsvrij? Ik wel!

Je kunt je afvragen of we al toe zijn aan een verpakkingsvrije winkel, of dat we toch vooral voor gemak gaan. Ik weet het wel: ik ga voor verpakkingsvrij. Ik word triest van de hoeveelheid plastic en papier die we met z’n allen produceren. Een verpakkingsvrije winkel is voor mij juist gemak. Want daar vind ik alles onder een dak. Nu ligt Deventer niet om de hoek bij mij, en zal Bianca niet kunnen rekenen op veel bezoekjes van mij. Maar de hoop is er dat er meer navolging komt, en dat we op meer plekken in Nederland plastic- en papiervrij onze boodschappen kunnen doen.

Investeer je ook? Het kan nog 5 dagen. Je kunt al inleggen vanaf 5 euro.

Bianca’s motivatie:

Ik ben Bianca van Dalen, het gezicht achter Ecosjop. Ik heb 2 dochters, hou van hardlopen en heb een groen hart.
Ik erger me namelijk enorm aan alle afval om me heen, maar ook aan alle onnodige bewerkingen die ons voedsel hebben ondergaan. Wat is er gebeurt met echt eten? Waarom moet alles voorverpakt in de winkel liggen? Waarom zoveel plastic?
Ik kan natuurlijk niet in mijn eentje alle milieuproblemen oplossen, maar ik kan wel het goede voorbeeld geven! Zelf probeer ik zo min mogelijk afval achter te laten bij alles wat ik doe. Dat is soms best lastig. Daarom ben ik Ecosjop begonnen. Om het jou makkelijk te maken minder afval te creëren.

Uitdaging: hardlopen in donkere dagen

12 januari 2017 door Ageda Venema Leave a Comment

Misschien weet je al dat ik van hardlopen hou. Ik loop al jaren. Soms lange stukken, soms korte ommetjes. Ooit liep een marathon, twee keer zelfs. Maar tegenwoordig zijn het meer ommetjes. Toch is het elke winter weer een uitdaging om de hardloopschoenen aan te trekken. Die donkere dagen, de kou, het staat me allemaal tegen. En zo kwam het klad erin.

Daarom staat op mijn uitdagingenlijst van januari dat ik elke week ga hardlopen. Om de draad weer op te pakken. Om mezelf weer te pushen om naar buiten te gaan. Want de nadelen van hardlopen wegen niet op tegen de voordelen. Hardlopen is ontspannend. Tijdens het lopen zet ik alles van me af en leeg ik mijn hoofd. En het schijnt nog goed te zijn voor mijn brein ook: hardlopen verbetert je geheugen. En het belangrijkste: na afloop, als ik moe op de bank plof, voel ik met intens gelukkig en super sterk.

Dus hup, schoenen aan en daar gaan we!

De beste voornemens: nieuwe uitdaging

7 januari 2017 door Ageda Venema Leave a Comment

Een voornemen, uitdaging, doel, geef het maar een naam. In ieder geval komt er iets op mijn lijstje te staan dat ik de komende tijd moet ‘volhouden’. Want ik hou van een uitdaging. Iets doen wat ik normaal gesproken niet zomaar doe. Omdat het lastig is, moeilijk, ingewikkeld of tijd kost. Maar tegelijkertijd iets dat ik graag zou willen doen: omdat ik wil weten of ik het kan en hoe dat dan voelt.

In 2016 had ik een uitdaging voor het hele jaar: niks kopen. Het is me aardig goed afgegaan, maar belangrijker: het heeft me veranderd. Ik ben niet meer zo gretig, zo hebberig, en zie vaak dat ik ook wel zonder toe kan. Deze ervaring had ik niet willen missen. En een ding is me duidelijk: ik verwacht niet dat ik ooit nog verval in mijn oude ritme van kopen kopen kopen!

Elke maand een nieuwe uitdaging

Dit jaar wil ik elke maand een nieuwe uitdaging. Ik heb aardig wat tips binnengekregen. Het liefst zou ik ze allemaal in een keer willen uitvoeren, maar dan wordt de uitdaging wel heel groot. Dus heb ik er een paar uitgekozen. Elke maand een. En als hij na een maand bevalt, zet ik ‘m gewoon door.

Veranderen is lastig… maar niet onmogelijk.

Alvast voor het eerste half jaar:

Februari: een maand lang vegetarisch eten voor het hele gezin!
Maart: energie- en waterverbruik minstens 20% terugdringen ten opzichte van februari
April: een maand lang alles zelf maken (schoonmaak/verzorgingsproducten)
Mei: een maand lang minstens 2 keer per week wildpluk eten
Juni: een maand lang geen plastic afval
Juli: een maand lang alleen biologisch eten en drinken

Weer in het ritme

Behalve dus voor januari. Na twee weken vakantie moet ik echt mijn best weer doen om in het ritme te komen. Deze maand staat dus in het teken van de doelen die ik me vorig jaar ook al stelde, maar waar akelig het slob in is gekomen:

elke ochtend 6 uur opstaan
elke dag 10.000 stappen zetten
twee keer per week hardlopen

Nou… daar gaan we dan!

Onderbroeken van hout

3 januari 2017 door Ageda Venema 1 Comment

Onderbroeken van hout? Daar had ik nu werkelijk nog nooit van gehoord. Bamboe, biologisch katoen, dat zijn de basisstoffen waar ik naar kijk als ik kleding koop. Maar hout?

Het eerste dat ik aanschaf na een jaar bijna niks gekocht te hebben, is ondergoed. Tja, niemand die het ziet, maar het is toch fijn als er iets warms, schoons en heel om je billen zit. Veel van mijn ondergoed was vorig jaar al aan vervanging toe, maar ik dacht het nog wel een jaar uit te kunnen zingen. Nou, dat lukte net (niet). Inderdaad maar goed dat er nog een broek overheen zit.

Geen splinters maar zijdezacht

Terug naar de onderbroeken van hout. Vandaag belandde een gerecyclede zak met een zachte plof op de deurmat. Die houten onderbroeken moet ik echt proberen. En wat een verrassing: ze voelen niet als splinters in je billen, maar zijn werkelijk zijdezacht. Ze zijn gemaakt van de vezels van de eucalyptus. Het schijnt dat de productie van ondergoed van hout 95 procent minder milieubelastend is dan katoen. Eucalyptusbomen hebben namelijk veel minder water en landoppervlak nodig om te groeien dan katoen. En voor de teelt is minder kunstmest nodig.

Ondergoed zonder gif

Het houten ondergoed is bedacht en ontworpen door Saint Basics, een Nederlands bedrijf. Sinds begin 2016 zijn de eucalyptusonderbroeken te koop. Alle kledingstukken van Saint Basics zijn gifvrij. Ze dragen het GOTS-keurmerk of zijn (in het geval van de houten onderbroeken) OEKO-TEX gecertificeerd. Deze keurmerken stellen hele hoge eisen aan de hoeveelheid gif die een kledingstuk mag bevatten.

Wat je je vaak niet realiseert is dat er veel gifstoffen in kledingstukken zitten. Deze zitten bijvoorbeeld in de verf of zijn restanten van de pesticiden die gebruikt worden bij de katoenproductie. Daarom ben ik altijd op zoek naar ondergoed dat zo veel mogelijk gifvrij is geproduceerd. Je draagt het immers direct op je huid.

Groenste basicsmerk

Saint Basics staat op de lijst van Rank a Brand (waar je merken kunt vergelijken op duurzaamheid) als het groenste basicsmerk (een iets hipper woord voor ondergoed) van Nederland. De kledingstukken worden geproduceerd in Portugal, dat geen kinderarbeid kent en mensen een eerlijk loon verdienen.

Irritante labeltjes

Nog een voordeel van kledinglijn van Saint Basics: ze hebben geen irritante labeltjes die zo oncharmant boven je broek kunnen uitsteken. De maat, materiaalsoort en de wasvoorschriften staan in het kledingstuk geprint. Handig!

Nieuwe uitdaging gezocht!

1 januari 2017 door Ageda Venema Leave a Comment

Nieuwe uitdaging gezocht! Liefst 12 stuks, voor elke maand een. Weet jij een leuke uitdaging voor me die bijdraagt aan het verduurzamen van mijn leven? Of vind je het leuk om samen een uitdaging aan te gaan? Laat het me weten. Ik heb er in ieder geval weer ontzettend veel zin in!

Uitdaging 2016: een jaar niks kopen

30 december 2016 door Ageda Venema Leave a Comment

En of het gelukt is? Laat me zeggen: ik ben tevreden. Het is me niet gelukt om helemaal niets te kopen. Er ging af en toe iets kapot: m’n wandelschoenen vielen uit elkaar, er kwam een scheur in mijn spijkerbroek en soms was ik rijkelijk te laat om nog een verjaardagscadeautje te maken. Of had ik absoluut geen inspiratie. Maar het aantal dingen dat ik heb gekocht, zijn zeker op één hand te tellen. En daar ben ik erg blij mee.

Een jaar lang niks kopen bleek achteraf een wel hele grote uitdaging. Toch ben ik blij dat ik het heb gedaan. Want het heeft me erg veranderd. Ik ben minder ‘hebberig’ geworden. En ik weet dat ik zonder kopen toch ook heel gelukkig ben. (ok, dat klinkt een beetje te zweverig :))

Wat heeft een jaar lang niks kopen mij opgeleverd?

1. Volle portemonnee

Niks kopen heeft me wel degelijk iets opgeleverd. In de eerste plaats een volle portemonnee. Je wilt niet weten hoeveel geld je ongemerkt uitgeeft. Elke winkel heeft wel speciaal voor jou iets in de aanbieding. Ook al heb je het niet nodig, je bent gek als je het laat liggen. Hun verkooptrucjes werken uitstekend. We trappen er met zijn alleen massaal in. En het kost ons bakken met geld.

2. Minder nodig

Niks kopen heeft me het gevoel gegeven dat ik ook echt met minder toekan. Als ik nu door de stad loop, brandt het geld niet meer in mijn broekzak. Spullen vullen je huis. En daarmee je hoofd. In onze stacaravan staat nu alleen het hoognodige. De rest zit in dozen. Nu, 3 maanden na de verhuizing, weet ik niet eens meer wat er in de dozen zit. Ik mis niks. Toch staan er bij ons in de stal en bij mijn ouders op zolder minstens 30 dozen.

3. Veel creativiteit

Tot slot heeft niks kopen me heel veel creativiteit opgeleverd. Ik maak zelf mijn verzorgingsproducten, schoonmaakmiddelen, cadeautjes, kaarten, lekkernijen en als ik koude voeten heb, brei ik gewoon mijn sloffen zelf. Ik wist eigenlijk niet dat ik zoveel zelf kon maken.

Ik vind het aanpasen van ons koopgedrag, consuminderen dus, een belangrijk onderdeel van een duurzamer leven. Wil je ook met minder door het leven? Stel jezelf dan regelmatig de vraag: heb ik dit echt nodig? Na morgen is mijn uitdaging afgelopen en mag ik weer ‘kopen’. Maar ik vraag me serieus af: wat heb ik eigenlijk nodig?

De vloer uitgraven

28 december 2016 door Ageda Venema Leave a Comment

Manlief heeft samen met mijn vader de afgelopen dagen aardig wat afgesjouwd. Maar het resultaat mag er dan ook zijn: de vloer is eruit. Ruim 40 centimeter onder de oude vloer hebben ze afgegraven. Uiteindelijk zijn ze de tel van het aantal kruiwagens kwijtgeraakt.

10 kuub steen en zand

Zestien kruiwagens is een kuub, had mijn vader snel even uitgerekend. Diezelfde dag haalde hij 32 kruiwagens uit het huis, gevuld met zand, stenen en puinzand. Twee kuub dus. Beide mannen werkten hard. Eerst ging de houten verrotte vloer aan diggelen, vervolgens hakten ze cementen vloertjes met brute kracht kapot, en tot slot schepten ze kruiwagens vol zand naar buiten. In de tuin hebben we nu, ongeveer 16 kuub later, drie grote bergen: een met stenen, een met puinzand, en een berg mooie grond voor de moestuin. En in de schuur staan de oude planken.

Vloerisolatie en vloerverwarming

Het is nodig om minstens 40 centimeter uit te graven om straks een goed geïsoleerde vloer te kunnen aanleggen met vloerverwarming. We graven als het ware onze eigen kruipruimte. Hoe we onze vloer gaan isoleren, weten we nog niet precies. Maar een ding is zeker: hij zal meer dan goed isoleren, en erbovenop komt vloerverwarming. Dan hebben we straks niet alleen een laag energieverbruik, maar heb ik hopelijk ook nooit meer koude voeten. 🙂

Het zweet staat beide mannen op de rug als de laatste volle kruiwagen wordt weggebracht. Zijn ze klaar met de vloer uitgraven? Voor vandaag wel. Maar binnenkort start het volgende project. Dan kan de vloer van de keuken eruit. Aan de slag mannen!

Koude voeten = sloffen breien

27 december 2016 door Ageda Venema 1 Comment

Koude voeten, dat is mijn probleem. Inclusief wintertenen. In de stacaravan kunnen we het redelijk warm krijgen, behalve de vloer. Vooral ’s avonds krijg ik snel last van koude voeten. Goede reden om de breinaalden weer op te pakken, en nieuwe sloffen te breien.

Breien doe ik vooral in de winter. Eerder dit jaar breide ik al een heerlijke warme trui. Ik ben er niet heel goed in, dus ik zorg voor makkelijke patronen. Zo vond ik ook een geweldig patroon waarmee je simpel sloffen kunt breien op 2 naalden. Breien op vier naalden vind ik altijd zo’n gehannes. Maar dit werkt echt goed. En ze zitten als gegoten!

Het patroon komt van de website van Dinah Creatief. Hier vind je de volledige beschrijving voor mannen-, dames- en kindersloffen, geïllustreerd met praktische foto’s.

Damessloffen, maat 39

Het patroon voor damessloffen, maat 39/40 vind je hier. Met een bol wol kom je al een heel eind. Deze
Ijslandse wol is heerlijk warm.

Gebruik breinaald 4 of 5.
Zet voor de hiel 24 steken op. Brei 8 naalden recht.
Zet op dezelfde naald nog een keer 24 steken op en brei ook hier 8 naalden recht.
Nu heb je twee gelijke delen. Brei het eerste deel, zet direct erachter 10 steken op en brei het tweede deel erachteraan. Nu heb je 1 stuk met 58 steken.
Brei recht tot 11 cm hoogte.
Kant voor de voorvoet in de volgende naald de eerste 10 steken af. Brei de naald uit.
Kant in de volgende naald ook de eerste 10 steken af. Totaal heb je nu 38 steken.
Brei verder tot de gewenste voet lengte. Voor maat 39 betekent dit dat je totale breiwerk ongeveer 24 centimeter lang is.
Nu brei je de teen. Minder in de volgende naald 19 steken verdeeld over de 38 steken.
Volgende naald recht breien.
Minder in de volgende naald opnieuw 9 steken verdeeld.
Kant de overige steken af.
Naai de bovenkant en teen van de slof samen.
Naai de hiel en onderkant van de hiel, gebruik hiervoor de draden die afgehecht moeten worden.
Keer de slof. En brei nummer 2 op dezelfde manier.

Voor wie meer inspiratie zoekt:

Deze blog kan affiliate links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer jij via mijn link overgaat tot aanschaf van een product. Echter zonder extra kosten voor jou. Het helpt mij om mijn missie om toe te werken naar een duurzamere wereld uit te voeren.

Bas en Lena: onze boerderijkatten

24 december 2016 door Ageda Venema Leave a Comment

We hebben gezinsuitbreiding: Bas en Lena. Twee kleine, zwarte, schuwe katjes liggen heel dicht tegen elkaar aan. Schichtige oogjes volgen elke stap die we zetten. Nee, vertrouwen doen ze ons niet. In het halve jaartje dat ze oud zijn, hebben ze al een heel leven achter de rug.

Bas en Lena zijn zogenaamde ‘niet-gesocialiseerde’ katten. Oftewel: zwerfkatten. Ze zijn gevonden op straat. De een op een camping bij Coevorden, de ander bij een restaurant in Hoogeveen. Hongerig en uitgemergeld. Beiden werden naar het Drenst Dierenasiel in Beilen gebracht, waar ze samen een hok en een mand deelden. De eerste keer dat wij ze zagen lagen ze lief tegen elkaar aan. Maar, zo had de meneer van het asiel gezegd, dit zijn geen katjes om te aaien of te knuffelen. En of je ze ooit op kan pakken, is nog maar de vraag. Ze zijn niet gewend aan mensen. Ze zijn het liefst op zichzelf.

Boerderijkatten uit het asiel

We kiezen speciaal voor deze zwerfkatten. In het asiel wonen er veel meer, en ze raken ze maar moeilijk kwijt. Ze sprongen dan ook bijna een gat in de lucht toen we zeiden dat we er wel twee wilden meenemen. Deze lieve beestjes vinden moeilijk een thuis. Want wie wil nu een kat die altijd op pad is? Of die je nooit zou kunnen aaien.

‘Kletsen’ met de katten

Wij dus. Wij willen poezen die muizen vangen. Manlief is allergisch voor kattenhaar, dus het is ook niet de bedoeling dat Bas en Lena spinnend tegen ons aan komen liggen op de bank. Dochterlief zit nu regelmatig een paar minuutjes voor hun hok om met ze te ‘kletsen’. Ik denk dat ze hoopt dat ze ooit minder schuw zullen worden en dat ze met hen kan spelen. Ach, je weet het nooit. Elke kat heeft zijn eigen karakter. Maar ik heb geleerd dat katten in de eerste paar maanden van hun leven direct moeten socialiseren, anders is het te laat. Bas en Lena zijn nu minstens een half jaar oud.

Een leven voor spanning en avontuur

Gezellig zullen ze, vrees ik, nooit worden. Nuttig wel. En hopelijk vinden ze het straks wel fijn op hun nieuwe plek op onze boerderij. Voor hen ligt een leven vol spanning en avontuur in het verschiet. Ze mogen rennen, klimmen, jagen en muizen vangen (en vogeltjes laten vliegen) om vervolgens in een warm mandje weer uit te rusten. Hopelijk bevalt ze dat.

Nog snel even kerstkaarten maken

22 december 2016 door Ageda Venema Leave a Comment

Direct na Sinterklaas liggen bij ons de eerste kerstkaarten al in de brievenbus. Nu al, denk ik dan. Dat kan best nog even wachten. Maar nu is het 3 dagen voor kerst, en ik heb nog geen enkel kaartje de deur uit. En aangezien ik ook dit jaar weer mijn eigen kaarten wil maken, mag ik wel even opschieten.

Dus ik doe niet moeilijk dit jaar. In mijn crea-verzamelbak vind ik papier, stempelletters, en leuke blaadjes. Dochterlief heeft ook nog een doos vol knutselspullen. Even wat inspiratie opdoen op Pinterest en ik kan aan de slag.

Een leuk tekstje, in de vorm van een kerstboom. Een kwestie van stempelen.

Deze blaadjes kreeg ik ooit in een kerstpakket. Het zijn kleine notitieblokjes. Een paar blaadjes bij elkaar geplakt maar een leuk ‘ duurzaam’ kerstkaartje.

Plakletters in combinatie met stempelen. Heb je geen plakletters? Knip dan een N en X uit een tijdschrift of uit een ander kleur papier

En dit beestje vind ik echt geweldig. Binnen 2 tellen gemaakt. De body knipte ik uit een oude kerstkaart. Pootjes en geweitje eraan… klaar.

Wil je meer inspiratie voor een duurzaam kerstfeest? Download gratis mijn e-book Groene Kerst 2020!

Hoera, vandaag is het de kortste dag van het jaar

21 december 2016 door Ageda Venema Leave a Comment

Ik kijk al weken uit naar vandaag. Vanwege het kerstdiner van dochterlief? Nee. Omdat vandaag mijn kerstvakantie begint? Leuk, maar nee. Vandaag is het 21 december, de kortste dag van het jaar. Vanaf vandaag gaan we weer richting de zomer.

Op de kortste dag van het jaar is het in totaal zo’n 8 uur lang licht. Op 21 juni, de langste dag van het jaar is het zeker 16 uur per dag licht. Het grootste verschil is ’s avonds: Vandaag gaat de zon zeker 5 uur eerder onder dan op de langste dag van het jaar. Dan genieten we om 22.00 uur nog van de laatste zonnestralen. ’s Ochtends is er minder verschil. Vandaag kwam de zon rond kwart voor 9 op. Op de langste dag is dat iets voor half zes.

Het kan nog vriezen en dooien

Het slaat natuurlijk nergens op, want het duurt nog maanden voordat het weer een beetje behaaglijk warm gaat worden. Het kan nog vriezen, sneeuwen, stormen, ijzelen en dooien en het zal nog heel lang verschrikkelijk koud en donker zijn. Toch voelt deze kortste dag van het jaar voor mij als het omkeerpunt. Elke dag een minuutje langer licht. Heerlijk!

Antieke bouwmaterialen

19 december 2016 door Ageda Venema 1 Comment

De zoektocht naar duurzame bouwmaterialen is begonnen: stenen, dakpannen, kozijnen, deuren. En omdat we een deel van ons oude boerderijtje zoveel mogelijk in originele staat willen houden, zoeken we naar antieke bouwmaterialen. Duurzaam en tweedehands gaan goed samen.

Van ons oude boerderijtje willen we het voorhuis zoveel mogelijk in zijn originele staat houden. In ieder geval van de buitenkant. Dat betekent dat we niet met nieuwe materialen moeten gaan werken, maar zoveel mogelijk tweedehands. Maar waar vind je stenen van ruim honderd jaar oud? Of ‘nieuwe’ oude dakpannen?
Nou, dat bleek helemaal niet zo heel moeilijk te zijn. Er zijn bedrijven die zich specialiseren in oude, antieke bouwmaterialen. En bij één ervan, Poelman in Grootegast (Groningen), vonden we tussen honderdduizenden oude stenen exact onze stenen.

Oude ornamenten

De materialen zijn afkomstig van gesloopte oude panden. Alles wat bruikbaar is, wordt meegenomen. Stenen worden schoongebikt en bewerkt, zodat ze opnieuw gebruikt kunnen worden. Ook dakpannen vinden hier een tweede leven, net als houten balken. Verder op het terrein liggen naar soort prachtige ornamenten, sommige roestig, andere nog mooi. Met een beetje creativiteit, kan je er weer mooie dingen van maken. Voor de restauratie van een boerderijtje als die van ons, is dit werkelijk hemel op aarde.

‘Nieuwe’ oude dakpannen

Onze ‘nieuwe’ oude dakpannen vinden we bij de pannenboer in Lauwerszijl. Ons dak moet helemaal vernieuwd worden, er zijn verschillende soorten door elkaar heen gebruikt en ze zijn erg gevoelig voor mos. Leuk als je een gemêleerd groen dak wilt, maar niet voor ons. We kiezen voor geglazuurde Friese golfjes (in plaats van niet geglazuurde die we nu op het dak hebben liggen). Deze hebben duidelijk minder last van mosgroei.

Twee belangrijke bouwmaterialen hebben we nu gevonden. Tweedehands.

« Previous Page