elkedaggroener

inspiratie voor een duurzame leefstijl

Blog

Workshop kaarsen maken

door Leave a Comment

Al eerder schreef ik een blog over Super Mirthe’s Lichtpuntjes, het kaarsenatelier van Liedeke. Zij maakt de meest prachtige kaarsen van kaarsresten. Tussen het produceren van kaarsen door, geeft ze regelmatig een  workshop kaarsen maken. Maar nu we met Corona binnen moeten blijven, zijn al haar workshops gecanceld. Dus leek het ons een leuk idee om een video te maken, zodat iedereen thuis kaarsen kan maken.

Hoe kom je aan kaarsvet?

Het belangrijkste wat je nodig hebt, zijn kaarsresten. Vaak branden kaarsen niet helemaal op. Dan is het eigenlijk zonde om het restant weg te gooien. Mocht je het bewaard hebben? Mooi! Heb je geen kaarsresten? Misschien heb je een kaars die je niet mooi vindt. Deze zou je kunnen omsmelten. Of bestel een DIY kaarsenpakket. Hierin zit een meter lont en gefilterd kaarsvet in, op kleur gesorteerd. Of kies voor een scala aan kleuren.

Wat heb je nodig om kaarsen te maken?

  • een conservenblikje om in te smelten
  • een malletje, zoals een leeg pak vla of een puddingbeker
  • lont
  • plakband, om het lont mee vast te zetten
  • satéprikker, om het lont mee recht te houden
  • kookplaat
  • pannetje, voor de helft gevuld met water
  • oude doeken om knoeien te voorkomen
  • ovenwant, want het blikje wordt heet
  • kaarsvet

Bekijk hier de workshop kaarsen maken. Succes!

Papier maken van gras

door Leave a Comment

Hoe leuk is het om je eigen papier te maken van een natuurlijk product. Bijvoorbeeld van gras. Ik hoor je al denken: hoe kan dat? Dat kan omdat in gras vezels zitten. Net als in hout. En daar is papier meestal van gemaakt. Van gras krijg je mooi groen papier. Wil je papier maken van oud papier, kijk dan hier.

Stappenplan papier maken van gras

Papier maken van gras gaat op bijna dezelfde manier als papier maken van oud papier. Alleen de eerste stap is anders: verzamel gras. Verzamel gras wanneer er net gemaaid is, of trek onkruid uit de tuin, verwijder de wortels en verzamel het groen. Het maakt niet uit als er ook ander ‘groen kruid’ tussen zit. Ook deze hebben vezels.

Wat heb je nodig

Gras, pan, mixer, schepraam, grote bak (groter dan je schepraam), vilt (of doekjes), spons, papierpers (of twee zware planken)

Zo ga je te werk

♣ Verzamel gras.

♣ Als je een vergiet vol hebt, knip je het gras in kleine stukjes.

♣ Doe het in een pan en breng het aan de kook. Laat het een half uurtje koken. Let wel: het koken van gras brengt een bijzondere geur teweeg. Dochterlief vindt het uitermate stinken en verlaat het huis. Ik vind het meevallen, maar zet wel alle deuren open en de afzuigkap aan.

♣ Na het koken laat je het afkoelen. Net zover dat je in staat bent om er mee te werken.

♣ Doe het gras in een blender of zet de staafmixer er op. Mix het tot pulp.

♣ Giet het mengsel over in een grotere bak waar je met je schepraam makkelijk in kunt. Doe er genoeg water bij zodat je schepraam helemaal onder water komt.

♣ Maak een scheppende beweging met je raam. Beweeg je schepraam van voren naar achteren zodat de pulp naar boven drijft en vervolgens neerdaalt op je schepraam. Haal het raam uit het water en laat het even uitleggen.

♣ Leg er een doek (of vilt) bovenop en draai het schepraam op de kop. Druk met een sponsje al het vocht er uit. Til het schepraam dan voorzichtig op zodat het ‘blaadje’ loslaat van het schepraam. Als het niet direct loslaat, blaas je er even hard tegenaan.

♣ Leg er een stukje bakpapier over (of een andere doek). Herhaal dit enkele malen, totdat je al je graspapier hebt geschept. Stapel alle blaadjes met de doekjes ertussen bovenop elkaar en leg het onder een pers. In plaats van een pers kan je natuurlijk ook een stapel zware boeken gebruiken. Laat het drogen en zorg ervoor dat het lange tijd plat ligt. Papier van gras ‘bobbelt’ sneller.

♣ Maak de pers los en laat de blaadjes nog een tijdje aan de lucht drogen. Haal hiervoor het bovenste doekje (of bakpapier) er af. Leg het papier in de vensterbank of hangen het op aan een waslijn. Het drogen duurt zeker een dag, maar kan ook zeker dagen duren.

Schepraam maken

Heb je geen schepraam? Je kunt er makkelijk een maken met een fotolijstje. Haal de binnenkant er uit en span er een stukje gaas of hor over. Zet vast met spijkertjes.

Deze blog kan affiliate links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer jij via mijn link overgaat tot aanschaf van een product. Echter zonder extra kosten voor jou. Het helpt mij om mijn missie om toe te werken naar een duurzamere wereld uit te voeren.

Onze verbouwing in een fotoboek

door Leave a Comment

Het is 1 augustus 2016. We hebben zojuist onze handtekening gezet onder het koopcontract. We zijn nu eigenaar van een klein lieflijk boerderijtje, net buiten Assen. Klein, lief en oud. Heel oud. Meer dan 100 jaar oud. En in een zorgelijke staat. Dit wordt ons project. We besluiten om het op te knappen. Gelukkig weten we op dat moment nog niet wat ons te wachten staat. Anders hadden we nooit onze handtekening gezet. Ik maakte een fotoboek van de verbouwing voor een terugblik.

Het is nu bijna 4 jaar later. Jaren met ups en downs. Want het project bleek vele malen groter dan we van te voren hadden bedacht. We zouden een jaartje bivakkeren in een stacaravan naast het huis. Dat jaartje werden er drie. Drie zomers, en drie koude winters. Dagelijks werd er gewerkt aan het huis. Zeven dagen in de week, en vaak ook in de vakanties. Het was slopen en bouwen.

Onmogelijke ideeën

Manlief was de drijvende motor. Hij bedacht hoe het eruit moest komen te zien, hij bedacht wat we nodig hadden, hij bedacht hoe we het voor elkaar moesten krijgen. Het ging niet altijd goed, er kwamen onmogelijke ideeën. Een toch, toch was het resultaat elke keer weer prachtig. Zonder zijn kennis en doorzettingsvermogen hadden we dit niet gehaald. Dankzij mijn doorzettingsvermogen en mijn rotsvaste vertrouwen in manlief (en het stellen van ‘domme’ vragen) wonen we nu in ons droomhuis.

fotoboek verbouwing met details

Gevoel van vrijheid

Het was gelukkig niet alleen ellende de afgelopen 4 jaar. Het wonen in de stacaravan had zeker ook zijn charmes en het bracht ons als gezin dichter bij elkaar (letterlijk én figuurlijk). Vanaf dag 1 genoot ik van deze plek. Want dit huis, deze plek, geeft ons ontzettend veel. Vrijheid, om maar iets te noemen. En rust. En eelt op de handen, stof in de neus en aarde onder de nagels. Maar voor het eerst in mijn leven heb ik een gevoel van rust, van thuiskomen. Ik hoef nergens anders meer te wonen. Ik ben in mijn leven 15 keer verhuisd, en nu is het klaar. This is it.

Verbouwing in beeld

De afgelopen week heb ik de foto’s die we de afgelopen vier jaar maakten bij elkaar gezocht. Nu we in deze crisistijd toch veel thuis zitten, leek het me een goed idee om aan de slag te gaan met een fotoboek. Om alle herinneringen nog eens op papier te hebben. Het leuke van het maken van een fotoboek zijn alle ‘aha’ en ‘o ja’ momenten. Ik zag weer het mooie oude huisje waar ik op slag verliefd op werd, en het zweet brak me uit toen ik de foto’s zag van de sloop. De bergen zand, stenen en puin. Een fotoalbum haalt de herinnering weer terug.

In een fysiek fotoboek worden de herinneringen weer tastbaar. Een digitaal bestand kan ook, maar uit ervaring weet ik dat ik daar niet vaak in kijk. Een album pak je er makkelijk bij, laat je makkelijk zien aan je bezoek, terwijl je je verhaal erbij vertelt.

fotoboek verbouwing dak eraf

Fotoboek maken

Een foto album maken is niet moeilijk. Met software van de Fotofabriek is het in een handomdraai gemaakt. Het moeilijkste is om alle foto’s te verzamelen en je keuzes te maken. En dat is iets wat je echt zelf moet doen. Bij de Fotofabriek kan je overigens meer maken dan een fotoboek. Hang je favoriete foto op aan de muur, maak een set persoonlijke kaarten of stuur iemand een leuk cadeau met een foto erop.

Omdat we voorlopig geen bezoek zullen ontvangen, deel ik enkele foto’s uit mijn foto-album online. En wanneer de social distance weer is opgeheven, kom dan langs, dan vertel ik het hele verhaal erbij.

Wil je nu alvast meer zien van de verbouwing, volg dan deze link.

Deze blog is voor een deel gesponsord. Ik werk alleen met gesponsorde blogs wanneer het product waarover ik schrijf, daadwerkelijk duurzaam is en het bedrijf dit kan verantwoorden.

‘Duurzaam reizen is heel goed mogelijk’

door Leave a Comment

In mijn zoektocht naar duurzaam gedrag, duik ik elke maand in iemands groene leven. Wie zijn deze ‘duurzame mensen’? En waarom kiezen zij ervoor om duurzamer te leven? Wat vinden ze echt belangrijk en waar ergeren ze zich aan? En hoe zien ze de toekomst? Vandaag het groene boekje van Renée, 31 jaar, freelance PR-deskundige en blogger op www.meetmeatthebeach.nl. Renée blogt hier over reizen en duurzaamheid. “Soms gaan deze twee hand in hand, soms totaal niet.”

Wat is jouw meest duurzame stap die je hebt gezet?

“Mijn meest duurzame stap is geweest om 1,5 jaar in een camper door Europa rond te reizen en de planeet te ontzien van de onnoemelijke hoeveelheid vliegtickets die ik boekte. Daarnaast ben ik Flixbus en BlaBlaCar gaan zien als normale manier van vervoer.”

Wat is je ‘groene zonde’?

“Mijn groene zonde is dat ik nog steeds regelmatig het vliegtuig pak, maar zeker minder dan voorheen. Ik ben nu ook bezig met het compenseren van mijn CO2-uitstoot. Zo wordt reizen duurzamer.”

Waarover maak je je zorgen?

“Ik maak me dagelijks zorgen om het klimaat en de toekomst van onze planeet. Een van de redenen dat ik nog niet bezig ben met gezinsuitbreiding is de impact die het hebben van kinderen zal hebben.”

duurzaam reizen op een kameel

Wat zie met grote sprongen vooruit gaan?

“In het algemeen het enorme bewustzijn van de problemen die we veroorzaken. We weten nu wat er slecht is voor onze planeet, een aantal jaar geleden hadden we daar nog totaal geen besef van.”

Welke duurzame bloggers volg je graag?

@de kleine groene planeet
@ jennie from the blog
@the eco warrior
@ sofie senden
@all day every daisy

Wie of wat is jouw groene inspiratiebron

“Dat is sowieso Daisy van All day every Daisy. Zij besloot begin dit jaar als reisblogger een jaar niet te vliegen. Het lijkt me een erg goede beslissing voor het belang van de planeet, maar wel erg uitdagend als je fulltime op reis bent.”

Ben je positief of negatief over de toekomst?

“Lastige vraag, want ik neig vaak nogal snel naar het negatieve. Het is gewoon gebleken dat de meeste mensen nog te weinig bezig zijn met duurzaamheid en ik denk dat dat nog wel beter kan. Als we dan kijken naar de daadwerkelijke statistieken van de aarde kan ik denk ik niet echt positief zijn?”

Welke boodschap zou jij de wereld in willen sturen?

“Neem soms even wat extra tijd om een beslissing te maken, ook al is het maar bij het kopen van broccoli. Kies je voorgesneden groente in een zak of een hele broccoli zonder verpakking? Deze 3 seconden bewustwording kunnen er voor zorgen dat je een keuze maakt die beter is voor onze toekomst. Uiteraard geldt dit ook voor het boeken van vliegtickets of lokale boshutjes en de keuze tussen eenmalige artikelen en herbruikbare.”

Volg Renée via Facebook, Instagram of Pinterest.

Op zoek naar duurzaam gedrag interviewde ik meer mensen. Lees hier de verhalen van

Deze blog kan affiliate links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer jij via mijn link overgaat tot aanschaf van een product. Echter zonder extra kosten voor jou. Het helpt mij om mijn missie om toe te werken naar een duurzamere wereld uit te voeren. Lees hier de volledige disclaimer.

 

Hoe duurzaam is kunstgras?

door Leave a Comment

Laatst was ik op bezoek bij vrienden die ik al heel lang niet had gezien. Vol trots lieten ze de achtertuin zien: daar lag een prachtig groen grasveld. ‘Kunstgras’, zei vriend. ‘Lekker handig’. ‘Maar niet zo duurzaam’, antwoordde ik. Dit was het startmoment van de discussie: is kunstgras duurzaam of niet.  

Laat me eerlijk zijn, deze mensen werken hard en zitten, als ze vrij zijn, graag in de tuin. Zij houdt van bloemen in de tuin, hij klust liever aan zijn auto. Of iets anders dat mechanisch beweegt. Kortom: ze willen graag een onderhoudsvrije tuin waar het wel genieten is. En waar de kinderen kunnen ravotten. En daarom kozen zij voor kunstgras in de tuin.

Het ziet er overigens wel mooi strak uit. Een groen gazon zonder onkruid. Dat vind je niet in mijn tuin. Daar wedijveren verschillende soorten grassen, mossen en onkruiden met elkaar. Maar ja, dat vind ik dan weer mooi. Maar even terug naar de discussie. Is kunstgras duurzaam?

De productie

Kunstgras wordt van polypropeen en polyethyleen gemaakt. En nee, dat zijn geen natuurlijke producten. Maar is het schadelijk? Nee, op zichzelf niet. Broodtrommels, drinkflessen en babyflesjes worden vaak gemaakt van polypropeen, omdat het hard maar flexibel plastic is, tegen hoge temperaturen kan en resistent is tegen bacteriën en schimmels. Het is daarnaast ook goed recyclebaar. Polyethyleen vind je terug in speelgoed. (Bron: waarzitwatin.nl) Bij ons groeit gras als vanzelf. Verschillende soorten door elkaar heen. Maar wie een echte grasmat thuis wil, moet zaaien of graszoden leggen. Dit kan met biologische mest, maar helaas wordt nog vaak kunstmest gebruikt om gras te laten groeien. En nee, kunstmest is niet duurzaam.

Onderhoud

Dat een kunstgrasveld geen onderhoud nodig heeft is overigens een fabeltje. Vriend moet af en toe zijn auto in de steek laten en bladeren gaan harken. Of de tuinslang erop zetten om het schoon te maken. Want vuil nestelt zich anders tussen de vezels. Vaak gebruiken mensen hiervoor een bladblazer, en die is, als die op benzine loopt, vervuilend. Maar mensen met een echt grasveld gebruiken deze vaak ook.
Voor goed onderhoud van een echt grasveld worden helaas nog te vaak pesticiden gebruikt om onkruid en mos verwijderen. Dat is uiteraard absoluut niet duurzaam. Daarnaast moet een grasveld worden gemaaid. Doe je dat met een handmaaier of een elektrische maaier, dan is er geen vuiltje aan de lucht. Hier scoor ik echter een minpuntje: Ons enorme gazon maaien we met  een zitmaaier, en die heeft toch echt benzine nodig.

Water geven

‘Mijn grasveld was niet bruin afgelopen zomer!’, roept vriend. Daar heeft hij een punt. Mijn gazon vertoonde verschillende tinten bruine, oplopend van dor tot dood. Omdat ik een grasmat sproeien echt ‘not done’ vindt, omdat dat verspilling is van ons kostbare drinkwater, laat ik de boel de boel. Jonge plantjes gaf ik gedoseerd water. Maar dat was niet de landelijke tendens gedurende de droge tijd. Volgens MilieuCentraal besproeien we jaarlijks onze eigen tuin (gras en plantjes) met gemiddeld 1100 liter (drink)water. Afgelopen zomer zal dit een stuk hoger zijn geweest. Het gebruik van regenwater biedt hiervoor een oplossing. Maar daar was in juli en augustus 2019 moeilijk aan te komen. Met deze tips overleeft je tuin de droogte. 

Kunstgras is overigens waterdoorlatend. Wie een ‘makkelijke ‘ tuin wenst, kan dus beter kunstgras laten leggen, dan de hele tuin betegelen. In het laatste geval kan het regenwater veel moeilijker weg en dit zorgt voor wateroverlast bij zware regenval.

Rubberen deeltjes

Er wordt veel gediscussieerd over de veiligheid van kunstgras. In kunstgras gebruikt als sportveld zou gemalen autobanden, rubbergranulaat genoemd, verwerkt zitten. Deze zwarte korrels dienen als opvulmateriaal en zorgen op sportvelden ervoor dat je een goede sliding kan maken. Hier zouden giftige stoffen bij vrij komen die schadelijk zijn voor de gezondheid en bijdragen aan de plastic soep. Of dit waar is of niet, laat ik hier buiten beschouwing. In ieder geval wordt er in kunstgrasmatten voor de achtertuin of op het balkon geen rubbergranulaat gebruikt. Kunstgras is dus niet schadelijk voor kinderen en huisdieren.

En? Is kunstgras duurzaam?

De discussie of kunstgras duurzaam is, eindigde in gelijke stand. Want voor beide tuinen geldt: hoe ga je er mee om. De levensduur van kunstgras is 20 jaar. Doe je niet aan onderhoud, dan zal het geen 20 jaar meegaan, en zal je eerder een nieuwe mat moeten aanschaffen. Na 20 jaar kan kunstgras overigens worden gerecycled tot vuilniszakken. En wil je je footprint echt verkleinen met kunstgras, zorg dan voor een lokale producent. Want transport, vooral uit gebieden overzees, is de grootste aanslag op de footprint van kunstgras.

Of een echt gazon duurzaam is of niet, hangt ook af van hoe je er mee omgaat. Wie zijn gras onderhoudt zonder kunstgrepen als mosbestrijders, kunstmest en andere pesticiden, elektrisch maait, en bladeren eraf harkt in plaats van blaast, houdt ook zijn ecologische footprint klein.

Ik geef vriend een hand. Kunstgras is voor hem inderdaad wel zo handig, en alles afwegend een verantwoorde keuze.

Deze blog is voor een deel gesponsord. Ik werk alleen met gesponsorde blogs wanneer het product waarover ik schrijf, daadwerkelijk duurzaam is en het bedrijf dit kan verantwoorden.

Goodmoodmama: ‘Ik voel me gezonder door minder vlees te eten’

door Leave a Comment

In mijn zoektocht naar duurzaam gedrag, duik ik elke maand in iemands groene leven. Wie zijn deze ‘duurzame mensen’? En waarom kiezen zij ervoor om duurzamer te leven? Wat vinden ze echt belangrijk en waar ergeren ze zich aan? En hoe zien ze de toekomst? Deze week het Groene Boekje van Selena van GoodMoodMama.

Selena is 35 jaar, getrouwd en moeder van 2 dochters. Ze werkt als pedagogisch medewerker en heeft een eigen blog GoodMoodMama. Met haar recepten en blog wil ze happy vibes brengen voor een good mood. Duurzaamheid en het maken van bewuste keuzes is voor Selena belangrijk.

Wat is jouw meest duurzame stap die je hebt gezet?

“Minder vlees eten! Van drie keer op een dag naar één keer in de week of zelfs één keer in de twee weken. Ik voel me qua gezondheid beter met minder vlees eten. Het vlees dat we eten koop ik bij mijn biologische slager die zijn vlees weer haalt bij boeren in Nederland. Ik denk echt dat we met meer plantaardig eten een grote stap richting een duurzamere wereld maken.”

Wat is je ‘groene zonde’?

“Make up! Ik vind het heerlijk om even een momentje voor mezelf te hebben en te tutten. Ik heb wel een aantal duurzame items, maar toch neig ik nog te vaak naar reguliere make-up vanwege de prijs en de kwaliteit. Daarnaast gebruik ik wegwerp luiers voor mijn dochters. Om verschillende redenen kom ik maar niet aan wasbare luiers toe. Daar heb ik me maar bij neergelegd.”

Selena GoodMoodMama met baby in draagzak

Waarover maak je je zorgen?

“Een tijd lang had vegan en biologisch een ‘vieze’ stempel voor mensen. Alles moet maar biologisch zijn en vegan is ongezond. Daar komt gelukkig langzaam aan weer verandering in. Wel rommelt er een hoop in bio-land en is naar mijn idee niet alles even goed zoals ze ons doen willen geloven. Daarom heb ik geleerd om dingen los te laten en vooral ingrediënten te lezen!
Daarnaast mak ik me wel zorgen om het klimaat. Klimaatverandering is volgens mij iets dat hoort bij het leven op aarde. Het is een golvende lijn door de geschiedenis. Maar ik denk dat we als mensheid nog veel meer duurzame stappen kunnen maken en dat we daarvoor ook genoeg kennis en knowhow bezitten. Alleen worden we soms geremd door financiële kwesties.”

Wat zie met grote sprongen vooruit gaan?

“Bewustwording! Mensen durven te kijken naar waar iets vandaan komt en gaan steeds meer hun eigen keuzes maken.”

Wie of wat is jouw groene inspiratiebron

“Mijn kinderen! Als het me lukt hen liefdevol en bewust op te voeden dan komt het goed met de volgende generatie. Dit voer ik ook mooi door naar de kinderen op mijn werk. Met als boodschap: we hebben één planeet en het is niet te laat om er goed voor te zorgen.”

Ben je positief of negatief over de toekomst?

“Positief, altijd. Zonder hoop geen leven. En dat is waar we toch naar toe werken met deze groene revolutie.”

Welke boodschap zou jij de wereld in willen sturen?

“All you need is love. En blijf kijken naar de mogelijkheden. Er is altijd iets mogelijk.”

Volg Selena via Facebook, Instagram of haar website.

Op zoek naar duurzaam gedrag interviewde ik meer mensen. Lees hier de verhalen van

 

Oud brood over? Maak broodtaart!

door Leave a Comment

Wist je dat 20% van al het brood in de afvalbak verdwijnt? Zonde toch. En helemaal niet nodig. Dus ga ik vandaag een heerlijke gerecht maken met … oud brood. Dus mocht je er ook zin in hebben? Ik heb een paar suggesties voor je opgeschreven. Zoals een heerlijke broodtaart.

Wanneer we oud boterhammen in huis hebben, denk ik altijd aan de lekkere recepten die vriendin Nita uit Suriname er mee maakte. Maar zelf gooi ik het oude brood meestal in de gft-bak. Want waarom moeite doen als er vers brood in de vriezer ligt? En dat is zonde. Wist je dat 20% van het brood in de afvalbak belandt? Pure voedselverspilling!

Daarom maakte ik vandaag een heerlijk recept met oud brood, Broodtaart. Super handig ook als je je geen meel in huis hebt, en toch een cake wilt maken.

Broodtaart

  • Zet de oven op 200-220 graden.
  • Neem 6 oude boterhammen.
  • Besmeer ze met roomboter.
  • Leg ze in een kom en bestrooi ze met kaneel.
  • Verwarm 250 ml melk en doe het bij het brood (zorg dat alles goed nat wordt).
  • Kluts ondertussen 3 eieren met 75 gram suiker. Voeg enkele druppels vanille- en amandelessence toe. Meng het goed door elkaar.
  • Prak eerst het sompige brood zo fijn mogelijk. En voeg dan het eiermengsel toe. Roer alles goed door elkaar.
  • Schenk het geheel in een ingevet bakblik. En bak het in een uur mooi bruin.

Is het brood nog niet oud? Geeft niet, het kan ook met vers brood. Eigenlijk is het te lekker om niet te maken. En dan weet ik voor next time, wanneer ik weer met oud brood in de handen sta, wat er op het ontbijt- of lunchmenu staat.

Maar je kunt veel meer maken met oude boterhammen. Kijk maar. Hier vind je enkele heerlijke recepten. Eet smakelijk!

recepten oud brood zoals broodtaart

Chocolade paaseieren maken

door Leave a Comment

Ik zag ze net liggen in de winkel. Zakken vol, in allerlei kleuren en ook nog eens in de aanbieding! Weersta dan die heerlijke chocolade paaseitjes maar eens. Maar ik kan het niet over mijn duurzame hart verkrijgen. De hoeveelheid suiker, papiertjes en plastic staan me tegen. Ik zorg deze Pasen zelf wel voor lekkere ‘paaseitjes’. Want zelf chocolade paaseieren maken is niet moeilijk.

Volgens onderzoek eten Nederlanders gemiddeld per persoon 47 chocolade paaseieren voor en tijdens Pasen.

Chocolade paaseieren hebben als nadeel dat je er niet vanaf kunt blijven. Ze zijn zo klein, daar blijf je van eten. Met deze zelfgemaakte paaseieren is dat niet heel erg. En ze zijn simpel te maken.

Recept zelf chocolade paaseieren maken

  • Smelt een stuk van je favoriete chocola – of maak je eigen chocoladepasta
  • Snijd rondjes uit een appel (bijvoorbeeld met een meloenlepel)
  • Dip ze in de chocola
  • Even laten opstijven en smullen maar.

De appel is uiteraard te vervangen door stukjes banaan of ander fruit.

Keurmerken

Pasen4Volgens een onderzoek van Novioresearch eten Nederlanders gemiddeld per persoon 47 chocolade paaseieren voor en tijdens Pasen. Goede business dus voor de chocoladefabrikant. Een rondje langs de eieren laat gelukkig wel zien dat veel chocola inmiddels een keurmerk heeft.

Hoe zat het alweer met keurmerken?

  • UTZ – staat voor duurzame landbouw en een betere toekomst voor boeren, hun families en onze planeet.
  • Rainforest Alliance – keurmerk voor milieu en eerlijke handel in landen waar regenwoud groeit. Het staat op koffie, thee, chocolade, bananen, hout en toeristische diensten.
  • Max Havelaar –Max Havelaar zorgt voor een gegarandeerd inkomen van de producerende boeren
  • Fairtrade – zelfde als UTZ
  • Biologisch – geteeld zonder kunstmest of chemisch/synthetische bestrijdingsmiddelen
  • Eko – geproduceerd, volgens strenge milieunormen
  • Bio+ – is geen keurmerk maar een merknaam. Gaat altijd vergezeld van een officieel keurmerk voor biologische landbouw, zoals EKO of het Europese keurmerk voor biologische landbouw.

 

‘Ik vind het best knap dat mensen zonder plastic leven!’

door Leave a Comment

In mijn zoektocht naar duurzaam gedrag, duik ik elke maand in iemands groene leven. Wie zijn deze ‘duurzame mensen’? En waarom kiezen zij ervoor om duurzamer te leven? Wat vinden ze echt belangrijk en waar ergeren ze zich aan? En hoe zien ze de toekomst?

Vandaag het groene boekje van Ellen Snuverink, 38 jaar. Ellen staat als zij-instromer voor de kleuterklas. Ze is getrouwd en heeft een eigenwijze dochter uit 2013. Op haar inspirerende mamablog Mamascrapelle komt dagelijks een recensie voorbij van een kinderboek. Daarnaast schrijft ze een aantal keer per week een inspirerende blog voor ouders met kinderen in de leeftijd van 0-12 jaar.

Wat is de meest duurzame stap die je hebt gezet?

“Ik kocht vorig jaar in de meivakantie een elektrische fiets om de rit van het centrum van Delft naar Den Haag centrum te overbruggen. Ik ben niet zo dol op het openbaar vervoer en de auto gebruik ik zo min mogelijk. Drie keer per week fiets ik nu een half uur heen en een half uur terug. Scheelt mij gelijk een abonnement op de sportschool.”

Wat is je ‘groene zonde’?

“Ik zou graag met minder plastic willen doen. Wij scheiden braaf al het afval in huis. Papier en karton, glas, plastic, rest en groenafval. Maar op de een of andere manier is die zak met plastic afval zo snel vol. Ik vind het best knap van die mensen die zonder plastic leven!”

portret Ellen Snuverink van Mamascrapelle
Ellen van Mamascrapelle: “Afval hoort in de afvalbak. Als we daar nu eens mee beginnen dan scheelt dat al een hele hoop!”

Waarover maak je je zorgen?

“De plastic soup is super groot. Nu gooien wij geen afval op straat, maar zoals ik al zei verbruiken wij een hoop plastic afval. Ik zou willen dat meer mensen hun afval netjes in de prullenbak gooien.
Daarnaast maak ik mij zorgen om de natuur. Er is steeds minder groen, maar er zijn wel steeds meer verwoestende bosbranden. Dat er meer asfalt moet komen snap ik, maar ik snap niet dat er zo weinig groen te zien is tussen de bermen.”

Wat zie met grote sprongen vooruit gaan?

“Dat mensen bewuster worden. Kledingmerken die in plaats van schietplastic, wollen touwtjes gebruiken. Het doet me ook goed dat er toename is van weggeefhoeken en kringloopwinkels waarmee we de weggooimaatschappij kleiner maken.”

Welke duurzame ‘bloggers’ volg je graag?

“De Groene Meisjes en The Green Guide.”

Wie of wat is jouw groene inspiratiebron

“Een oud klasgenoot van mij, Anna Zeven. En soms kom ik interessante artikelen tegen op Facebook en Instagram of in boeken.”

Ben je positief of negatief over de toekomst?

“Positief, al denk ik wel dat iedereen meer kan doen, dan ze nu doen.”

Welke boodschap zou jij de wereld in willen sturen?

“Afval hoort in de afvalbak. Als we daar nu eens mee beginnen dan scheelt dat al een hele hoop!”

Volg Ellen via Facebook, Instagram, Pinterest of Bloglovin:

Op zoek naar duurzaam gedrag interviewde ik meer mensen. Lees hier de verhalen van

Deze blog kan affiliate links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer jij via mijn link overgaat tot aanschaf van een product. Echter zonder extra kosten voor jou. Het helpt mij om mijn missie om toe te werken naar een duurzamere wereld uit te voeren. Lees hier de volledige disclaimer.

Van resthout maken ze hier houten bordjes en meer

door Leave a Comment

Het scrabble alfabet, bierkratjes, houten bordjes met tekst, keukenrolhouders met een koe, kaartjes en hapjesplanken. Je kan het zo gek niet bedenken of het wordt op zorgboerderij De Hanse Hof gemaakt. Altijd van resthout: oude pallets en planken of gesnoeide takken. Afval kennen ze niet op De Hanse Hof. Alles kent wel weer een nieuwe bestemming.

Een aantal deelnemers werkt op de boerderij. Zij onderhouden het erf, voeren de dieren en helpen in de groentetuin. Een ander deel is creatief bezig. Ze koken, timmeren, zagen, tekenen of schilderen. Wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn. Want op de Hanse Hof wordt niet gekeken naar de beperking van de deelnemers, maar naar hun mogelijkheden. Hier vinden jongeren en volwassenen met autisme, een verstandelijke beperking en/of psychische problemen een zinvolle dagbesteding. Voor sommigen is het zelfs een opstapje naar de reguliere arbeidsmarkt.

Werken mét de natuur

De boerderij heeft circa 15 hectare land. Buiten in de wei lopen koeien van het ras Hereford. Deze koeien staan bekend om hun karakteristieke kop en sociale karakter. In de stal met aangrenzend buitenverblijf scharrelen Bentheimer varkens rond. Verder vind je hier paarden, schapen en konijnen. Achter op het erf staat een grote kas waar het hele jaar door groente in wordt verbouwen. Voor op het erf is de groentetuin aangelegd. Er wordt hier gewerkt mét de natuur samen. In de boerderijwinkel worden de producten van de boerderij verkocht.

Ik werk hier nu al ruim drie jaar als vrijwilliger. Een dag in de week. Elke week kijk ik opnieuw uit naar deze dag, want het is een heerlijke plek om te mogen werken. Het mooiste is het gevoel dat iedereen gelijk is. Het is een plek waar we samenwerken en elkaar versterken: de deelnemers, vrijwilligers en begeleiders. Elk moment en waar mogelijk, intern en met andere (zorg)bedrijven. Het plaatje past precies in hoe ik naar de wereld kijk: een wereld waar we het samen doen, waar we ruilen en delen. En waar we kunnen doen waar we goed in zijn en plezier in hebben.

Houten bordjes

Op de boerderijwinkel verkopen we vlees van onze eigen koeien en varkens, eieren van de kippen en groente en fruit uit de tuin. En de vele houtproducten die we maken, zoals leuke houten bordjes met tekst. Het geld dat ermee verdiend wordt, gaat weer terug in het verder ontwikkelen en uitbreiden van de zorgboerderij.

Om een grotere markt te vinden verkoop ik in mijn webshop een deel van de producten. Want ik vind ze helemaal geweldig. Alles is met de hand gemaakt. Geen product is hetzelfde. Kenmerkend is dat het ‘ruwe’ producten zijn. Met de hand gefiguurzaagd en gladgeschaafd. Dat maakt elk product uniek.

 

Wat te doen met: Maggiplant (Lavas)

door 22 Comments

Wat begint met een klein plantje, wordt al snel een grote bos. Soms wel tot 2,5 meter hoogte. En elk jaar komt de maggiplant netjes weer terug. Als grote bos, keer op keer. De maggiplant (lavas) is een heerlijk geurend kruid. Lekker voor in soep. Maar dat is nog niet alles.

In het echt heet hij Lavas, maar in de volksmond noemen we de plant maggiplant, omdat hij sterk geurt naar maggi. Je weet wel, dat zwarte flesje waarvan je de inhoud in de soep doet. Lavas is een smaakversterker. Net als zout. Het versterkt dus de natuurlijke smaak van het eten. Een handig kruid dus voor wie zout-arm eet. Wrijf vlees bijvoorbeeld voor het braden in met gekneusd lavasblad. Dat verbetert de smaak. Ik heb verschillende recepten voor je op een rijtje gezet.

Maggiplant telen

In de winter is er weinig over van Lavas (maggiplant) in je tuin. Boven de grond sterft hij geheel af. Maar je hoeft niet echt te onthouden waar hij staat, want al vroeg in het voorjaar, begin maart, komen de kopjes alweer voorzichtig boven de grond. Met een beetje geluk heb je nu een keer zoveel lavas in de tuin als vorig jaar. Het is een snelle groeier. Al in april kan je voor het eerst voorzichtig oogsten. Een maggiplant snijden doe je met een scherp snoeimes. Snij een tak ongeveer 10 cm boven de grond af. Je zult zien dat de tak vanzelf weer uitloopt. Verwijder in de keuken de blaadjes van de stengel en snij de blaadjes fijn. Of, als je het voor de soep gebruikt, doe een paar hele takken in de pan. Dan vis je ze er naar afloop makkelijk weer uit.

Je kunt lavas makkelijk zelf zaaien. Koop zaadjes of oogst de zaden zelf. De maggiplant bloeit van juni tot juli met grote bloemschermen waar het zaad in verstopt zit. Maggiplant zaai je in het voorjaar. Zaai voor in een potje. Het kiemen duurt ongeveer 3 weken. Houd in die tijd de grond goed vochtig (maar niet te nat). Zijn de plantjes groot genoeg, dan kunnen ze in de tuin.
Ken je iemand met een maggiplant in de tuin (zoals ik :)) dan kan je ook vragen of je er een stukje van mag hebben. Je vermeerdert lavas door middel van scheuren. Schep in het voorjaar, als de plant nog klein is, een stuk van de maggiplant uit de grond en scheur deze in kleinere stukken. Ze ze terug op een andere plek in de tuin, of doe ze in een pot om elders te planten.

Aan één plant in je tuin heb je meer dan genoeg. Wordt hij te groot? Dan kun je ‘m in de zomer rustig terugsnoeien. Hij geeft je daar weer nieuwe frisse blaadjes voor terug.

Nog geen lavas in de tuin? Je kunt het deze maand nog zaaien. Dus koop snel een zakje lavas of maggikruid.

Eet de hele plant

We zijn bekend met het gebruik van de bladeren van de maggiplant, maar wist je dat je de hele plant kunt eten? De stengels en steeltjes kan je koken of stomen als groente. En van de bladeren en stengels kan je ook thee maken. Heb je keelpijn of spijsverteringsproblemen? Dan helpt lavas. Het kruid is verder eetlustopwekkend en het helpt bij reumatische pijnen.
In de herfst oogst je de wortel van de lavasplant. Fijngemalen gebruik je deze als aroma in bijvoorbeeld soep of thee. Aangezien dat meer werk is en je lavasblad ook heel goed de winter door kunt bewaren (zie hieronder), is dit minder gebruikelijk.

Let wel op: vermijd het gebruik van lavasthee tijdens de zwangerschap. En ook bij nieraandoeningen is het gebruik van lavas af te raden, omdat het ook een vochtafdrijvende eigenschap heeft.

Onze maggiplant (lavas) is groot genoeg om het hele jaar van te oogsten.

Maggiplant bewaren

Je hebt vaak meer lavas in de tuin dan je gebruikt. En juist in de winter, wanneer het maggikruid boven de grond is afgestorven, is het een heerlijk kruid voor in de snert, bonensoep, stoofschotel en andere winterse gerechten. Er zijn twee makkelijke manieren om lavas te bewaren: drogen en invriezen.
Om te drogen knip je enkele stengels tot 10 cm boven de grond af. Bundel ze samen en hang ze op een warme zonnige plek waar ze goed kunnen drogen. Wanneer ze helemaal droog zijn (bij droog weer na zo’n 2 weken) verwijder je de bladeren van de takken. De bladeren verpulver je. Gebruik hiervoor eventueel een zeef, zodat je echt hele kleine stukjes overhoudt. Drogen kan natuurlijk ook in een droogoven. Verspreid de bladeren op de roosters en droog ongeveer 8 uur op 35 graden. Bewaar de lavas in een afgesloten potje.

Vind je drogen te lang duren? Invriezen kan natuurlijk ook. De bladeren kunnen rechtstreeks in de vriezer, of je blancheert ze eerst 20 seconden. Dit laatste zorgt ervoor dat de smaak beter behouden blijft. Bewaar alles bij elkaar in een diepvrieszakje. Dit is handig omdat je bevroren lavas makkelijk kunt verpulveren. Rol hiervoor het zakje tussen je handen. Bij het koken haal je er uit wat je nodig hebt.

Waar koop je maggikruid (lavas)?

Heb je geen tuintje, geen groene vingers of gebruik je niet zo vaak lavas? Dan koop je een potje lavaskruid. Bijvoorbeeld online bij Pit & Pit of Ekoplaza. 

Meer lezen over de kruiden in mijn tuin?

Deze blog kan affiliate links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer jij via mijn link overgaat tot aanschaf van een product. Echter zonder extra kosten voor jou. Het helpt mij om mijn missie om toe te werken naar een duurzamere wereld uit te voeren.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Brownie van zwarte bonen (vegan)

door Leave a Comment

Een brownie eten zonder je schuldig te voelen? Sterker nog, een brownie eten en je gezond voelen, omdat je weer een portie peulvruchten binnen hebt. Deze chocoladebrownie heeft als hoofdbestanddeel zwarte bonen. En geloof me of niet, het is reuze lekker! En helemaal vegan!

Bonen in de taart

‘Wat doe je er nou in’,  vroeg manlief me afgelopen weekend, terwijl ik de ingrediënten voor de brownie aan het mengen was. Hij hield het potje zwarte bonen in zijn hand. Eigenlijk zijn zwarte bonen helemaal niet bekend bij ons thuis. We eten bruine bonen, kapucijners, kidneybonen of in een sporadisch geval witte bonen. Maar zwarte…

Prima vleesvervanger

Zwarte bonen zijn kleiner dan bruine bonen, zwart van kleur en hebben een rondere vorm. Ze zijn heerlijk in chili’s, salades en andere Mexicaanse en Spaanse maaltijden. Zwarte bonen zijn een prima vleesvervanger, want ze zitten boordevol eiwitten en vezels. Redenen genoeg dus om zwarte bonen te eten.

Verrassing

Dat je zwarte bonen ook kunt gebruiken in gebak, als hoofdbestanddeel van een brownie, was voor mij een verrassing. Maar samen met banaan, cacao, kokosolie en ahornsiroop wordt het een heerlijk geheel. Mixen met de mixer lukt niet zo goed met die bonen, dus gebruik een keukenmachine of staafmixer.

Brownie van zwarte bonen (vegan)

Een recept van Ilona van www.mijnnieuwelevenswijze.blogspot.nl 

Voor een cakevorm van 24x10cm of 8 cupcakes:

  • 150 gr gedroogde zwarte bonen (of een blikje van 256 uitlekgewicht)
  • 30 gr kokosolie (gesmolten)
  • een rijpe banaan
  • 4 lepel cacaopoeder
  • 60 gr havermout
  • Snufje zout
  • 2 lepels ahornsiroop
  • 4 lepels water (of kookvocht van de bonen)
  • 1 lepel vanille-extract
  • 1 koffielepeltje bakpoeder
  • Eventueel wat noten naar keuze

Bereiding

Week de bonen een nacht of langer en kook ze gaar. Of open het blik. Giet de zwarte bonen af en vang het kookvocht op. Laat afkoelen (als je ze net hebt gekookt). Smelt de kokosolie in een pannetje. Meng de havermout, het bakpoeder, cacaopoeder en een snufje zout en voeg vervolgens de zwarte bonen toe.
Doe de banaan, siroop, olie, water en vanille-extract bij de bonen. Mix met de staafmixer tot een gladde massa. Hak de noten grof en en lepel ze door de massa.
Verdeel het deeg over een bakvorm of muffinvormpjes en bak ze 30 minuten in een oven op 180 graden.

Tip: doe een flinke lepel pindakaas door het beslag. Mmmm

Meer vegan bakinspiratie nodig?

Wat dacht je van deze Osawa cake?

Suikervrije cake: de Osawa cake