elkedaggroener

inspiratie voor een duurzame leefstijl

Blog

Anti-voedselverspilling: Soepcafe

door Leave a Comment

Groente gered uit de supermarkt waar een heerlijke soep van gemaakt wordt. Komende vrijdag gaat het eerste Soepcafe in Assen van start. Een actie tegen voedselverspilling. Want we verspillen nogal wat. En supermarkten doen daar hard aan mee. Iedereen die er zin in heeft mag vrijdag aanschuiven. Voor een bijdrage naar draagkracht.

Het soepcafe is een initiatief van Transition Town Assen. Bij deze groep van mensen met een duurzame ‘mind’ sloot ik me vorig jaar aan. Transition Town Assen wil de manier van wonen, werken en leven in Assen verduurzamen en socialer maken. Het werkt vanuit de kracht van de eigen gemeenschap. Geen afwachtende houding, maar zelf initiatief nemen, samen met stadsgenoten. De Transition Town beweging in Nederland is groeiende. Misschien zit er ook een bij jou in de buurt? Kijk eens op deze kaart.

Zelfs snijafval wordt gebruikt

Vrijdag schuif ik dus aan bij het Soepcafe. Een aantal supermarkten hebben positief gereageerd op de oproep om groente die anders weggegooid zou worden, aan het Soepcafe af te staan. Het doel is om helemaal niets te verspillen. Ook ons snijafval niet. Dit gaat samen met het brood dat niet opgegeten wordt naar De Groene Varkens in Loon. En wat de varkens niet eten, gaat op de composthoop. Hopelijk is dit het begin van vele soepcafe’s. Net zolang totdat het niet meer nodig is omdat we met z’n allen wijzer omgaan met ons eten.

  • 25 januari, 17.00 uur
  • De Groeiplek, Assen Oost

Kippen in de winter

door Leave a Comment

Ei ei ei, wat ben ik blij. Want ze leggen weer een ei. Onze kippen Bella en Disco hebben hun ‘draai’ weer gevonden. Bijzondere eieren zijn het wel, eerder kegels. En bijzonder is het ook dat kippen in de winter eieren leggen. Want daarvoor zijn de dagen eigenlijk nog steeds te kort.

Bella en Disco wonen nu anderhalf jaar bij ons. Ze zijn nog maar met z’n tweeën helaas. Haan Kristal hebben we de deur uit moeten doen, omdat hij de hele tuin terroriseerde. Als hij je al van veraf in het oog had, kwam hij kon op je afstormen. Ook onze twee kuikens zijn er niet meer. Allebei opgegeten door een roofvogel. Het tweede kuiken was overigens al groot, maar haan Kristal liet haar niet in de buurt. Daarom zat ze ’s avonds altijd op het hok, in plaats van in het hok. Wanneer de rest van de club al in kippencoma was, stuurde ik haar naar binnen. Die ene avond zag ik haar niet meer. Heel soms ging ze als eerste op stok, voordat de rest binnen was. Ik dacht dat ze er al in zat, maar de volgende ochtend lag ze aangevroten achter de schuur.

Einde triest verhaal. Bella en Disco komen elke ochtend even vrolijk aanrennen zodra ik de deur naar de buitenwereld voor ze open maak. Het liefst rennen ze direct de stal in, op zoek naar overgebleven kattenbrokken :). In de stal is het warmer en droger dan buiten, en volgens mij voelen ze zich daar prettiger bij. Want hoewel kippen aardig tegen de kou kunnen, hebben ze wel extra aandacht nodig om de winter goed door te komen. Dit is waar ik op let in de winter.

Kippen in de winter

1. Houd het buitenverblijf sneeuwvrij

Je hebt kippen die van sneeuw houden en kippen die er een enorme hekel aan hebben. Kippen kunnen overigens prima tegen sneeuw. Maar hun buitenverblijf hebben ze toch het liefste sneeuwvrij. Want met sneeuw is het moeilijk scharrelen. Dus maak de omgeving rondom de voer- en drinkplaats sneeuwvrij.

2. Geef je kippen extra te eten

Kippen eten meer bij koudere temperaturen. Logisch, want er wordt meer energie verbrand, omdat ze hun lichaam warm moeten houden. Dus zorg altijd dat hun voerbakken vol zijn. En verwen ze met lekkere kippensnacks, zoals vlokreeftjes, meelwormen of insectenmix. Dat geeft ze extra energie.

3. Zorg voor voldoende drinkwater

Meer eten betekent meer drinken. Zorg dus voor voldoende drinkwater. Zodra het echter gaat vriezen, bevriest ook hun drinkwater. Een drinkbakverwarmer is de meest efficiënte manier om het water ijsvrij te houden. Heb je dat, net als ik, niet? Vul dan ’s ochtends de drinkbak met lauw water. Herhaal dit een paar keer per dag als het overdag blijft vriezen. En gebruik een kunststof drinkbak. Metaal wordt koud en de kippen kunnen hier met hun lellen en kammen aan vastvriezen.

En die eitjes? Over het algemeen beginnen hennen weer te leggen als het minimaal 13 uur licht is. Bella en Disco zijn er dus lekker op tijd mee. Zouden het de kattenbrokken zijn?

 

Lees ook:

 

Over voornemens en verwachtingen

door Leave a Comment

Het nieuwe jaar is al weer in volle gang en nog heb ik geen letter op papier gezet. Althans, geen letter voor mijn eigen blog. Wel schreef ik een paar blogs voor SOXS.co, het bedrijf dat op een duurzame manier heerlijke geitenwollensokken maakt (van schapenwol :)). En ik zette onder hun vlag de actie Het warmste cadeau van Nederland op, waarbij iedereen groepen mensen kan aanmelden (sociale initiatieven) die deze winter wat extra warmte en liefde kunnen gebruiken en voor wie een doos warme sokken een welkom cadeau is. Ook schreef ik ondertussen een nieuwsbrief voor zorgboerderij De Hansehof, waar ik al lange tijd met heel veel plezier vrijwillig werk.

Maar een blog schrijven voor Elkedaggroener, mij eigen geesteskindje, kwam niet uit mijn vingers. Misschien heb ik last van blog moeheid. Zijn de dagen me te kort en te koud. Zit ik te wachten tot ons huis eindelijk klaar is. Of tot ik de tuin weer in kan… Onzin natuurlijk, want er valt ontzettend veel te vertellen. Eigenlijk gaat alles gewoon heel goed. Want:

  1. Ik heb een eigen bedrijf

    Ik heb eindelijk mijn eigen bedrijf ingeschreven van de Kamer van Koophandel: Essali, dat staat voor de eerste letters van de namen van mijn (bonus)dochters. Met Essali wil ik schrijfklussen aannemen van bedrijven en organisaties die een passie hebben voor het groene leven. Schrijfklussen dus die bijdragen aan een duurzame omslag, aan een betere wereld. Elkedaggroener is mijn tweede bedrijf, waar ik in eerste instantie vooral met de blog doorga. Maar ook het geven van workshops over duurzaam leven staan hier op de agenda. En ik heb meer plannen voor dit jaar! (maar die hou ik nog even voor mezelf).

  2. We hebben een keuken en een badkamer

    Het huis schiet op. Nee, we wonen er nog steeds niet. Die leuke caravan staat nu al voor het derde jaar naast de woning. Maar… de keuken is klaar. We kunnen er koken, eten, lezen, werken en chillen. En sinds vandaag kunnen we douchen onder een echte douche! Met warmteterugwinning (wint warmte terug uit weggespoeld douchewater), met water dat wordt verwarmd met behulp van de warmtepomp en een douchekop waarbij lucht samen met het water naar beneden stort, zodat je het gevoel hebt dat er veel water uit komt, maar in werkelijkheid maar een fractie van het water gebruikt. Na ruim 2 jaar zijn we klaar met dat armetierige straaltje dat uit de douche van de caravan komt. Het had een groot voordeel: niemand douchte vaak, noch lang. Nu heeft dochterlief al een schema gemaakt waarop elke dag een douchebeurt staat. Daarover moeten we dus nog in gesprek.

Er is meer aandacht voor duurzaamheid dan ooit!

En waarom zou ik stoppen met bloggen? Er valt nog zoveel te vertellen en te leren. In de media is meer aandacht voor duurzaamheid dan ooit! Het is hét moment om te veranderen. Om stil te staan bij onze eigen levensstijl en ons af te vragen: wat kunnen we zelf doen om ons leven op planeet aarde voor onze kleinkinderen leefbaar te houden? Op elkedaggroener.nl hou ik je op de hoogte met tips en trics.

 

 

 

Lees verder:

Herfstwandeling: Dwalen over het Balloërveld

door Leave a Comment

Met dit mooie herfstweer moet je wel naar buiten, de natuur in. Toevallig waren manlief en ik deze week tegelijk een paar uurtjes vrij. Dus hup, de wandelschoenen aan. Gelukkig ligt de natuur bij ons om de hoek. Wij gingen wandelen over het Balloërveld.

Een plek vol geschiedenis

Het Balloërveld ligt onder de rook van Assen, tussen de dorpjes Rolde, Gasteren, Balloo en Loon. Het is een ruim 360 hectare groot heidegebied. Behalve heide en vergraste heide, staan er ook oude eiken, is er een zandverstuiving en een pittoresk dennenbos. Het Balloërveld is een plek vol geschiedenis. In de middeleeuwen liep hier de drukke verkeersroute van Coevorden naar Groningen. Er liggen grafheuvels, een urnenveld en er zijn resten van akkerbouw uit de ijzertijd te vinden. Een een tankgracht uit de Tweede Wereldoorlog. Schapen liepen hier vroeger ook, en nu nog steeds. En altijd zie je in de verte de kerktoren van Rolde uit de 11e eeuw. Het is er vooral erg open en erg stil. Dé plek om even je hoofd leeg te maken.

Heerlijk dwalen

Er zijn twee parkeerplaatsen: Galgenriet (tussen Loon en Gasteren), en bij de schaapskooi in het dorpje Balloo. Paarse paaltjes geven de route aan, een lange of een korte. Leuker is om de paaltjes gewoon te laten voor wat ze zijn. Over het Balloërveld kan je heerlijk dwalen. Echt verdwalen lukt je niet, dus sla eens links, rechts of neem een klein paadje die je dwars over de hei leidt. Houdt de kerktoren in de gaten. De kans is groot dat je de schaapskudde tegenkomt. Sta dan even stil. En geniet.

 

Waarom ik mijn leven drastisch omgooide

door Leave a Comment

Het klinkt heftig: je leven drastisch omgooien. Met alle duurzame stappen die ik de afgelopen 4 jaar heb gezet, lijkt mijn leven al lang niet meer op het leven van toen. Soms is het goed om even terug te kijken. Waarom maakte ik eigenlijk die ommezwaai? Wat was de trigger?

Het was vier jaar geleden. Ik schrok van het bericht. Niet dat ik ervan stond te kijken. Nee, ik had het natuurlijk al vaker gehoord. Maar nu stond het er wel erg nadrukkelijk: Als er wereldwijd niet snel iets verandert in het klimaatbeleid, gaat de kans om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen verloren. Het staat geschreven in het klimaatrapport van VN-organisatie IPCC. Ik schrok niet van het eerste deel van de tekst. Dat is al lang bekend. Maar ik had toch het idee dat we steeds bewuster worden en dat we het tij nog altijd kunnen keren. Hier stond echter dat die tijd, de tijd om het tij te keren, de tijd dat we nog een kans maken om het allemaal weer goed te maken, nu wel heel snel nadert.

Niks doen is géén optie

Hoogste tijd dus om zelf iets te gaan doen. Want voor mij is niks doen géén optie. Ik zie mijzelf al over vijftig jaar, zittend in mijn schommelstoel, met mijn achterkleinkind naast me. Ze stelt me de vraag: “Oma, wat deed u toen u hoorde dat het klimaat hard achteruit holde, en bekend werd dat er grote droogtes en  overstromingen konden ontstaan als mensen niet bewuster zouden gaan leven? U had vast wel gehoord dat de luchtkwaliteit steeds minder zou worden. Geloofde u dat toen? En wat deed u toen?” Dan kan ik haar toch niet vertellen dat ik mijn schouders ophaalde toen ik het klimaatrapport las en dacht: ”Zover komt het niet. Dat lossen ‘zij’ later wel op?”

Verander de wereld, begin

Ik hou van de tekst: “Verander de wereld, begin bij jezelf.” Of liever: ” Verander de wereld, begin!” Daarom begon ik vier jaar geleden met mijn blog Elkedaggroener. Om te schrijven over duurzaam leven, en welke stappen ik hier allemaal in zou kunnen zetten. En door erover te schrijven zou ik me eraan verbinden, want de wereld leest met me mee. Maar ook om anderen te inspireren om hetzelfde te doen. Op Elkedaggroener.nl geef ik tips, ideeën en stof tot nadenken om elke dag een beetje groener te leven.

Hou het simpel

Ik hou het graag simpel. Duurzaam leven gaat niet alleen over het doen van een grote investeringen, zoals het plaatsen van zonnepanelen, maar vooral over het veranderen van je gedrag. Het aanpassen van je levensstijl: minder afval produceren, geen voedsel verspillen, zuiniger met water omgaan, minimaliseren, lokaal eten, het liefst uit eigen tuin, vleesconsumptie verminderen, spullen repareren of zelf maken, minder kopen, enz. Dat zijn kleine, vaak kosteloze en soms zelfs geldbesparende maatregelen die helpen om mijn doel te halen. Duurzaam leven hoeft niet duur te zijn. En ingewikkeld evenmin. Ik volg de route verminderen, veranderen, verduurzamen. Veranderen is voor iedereen moeilijk. Begin met het overwegen of je iets wel of niet doet. Daarna kun je verminderen en dan is het nog een kleine stap naar verduurzamen.

Zijn mijn duurzame stappen een druppel op de gloeiende plaat? Dat denk ik niet, want veel mensen zijn mij al voorgegaan. En ik ben ervan overtuigd dat veel druppels de plaat zeker kunnen afkoelen. En we dus het tij alsnog kunnen keren.

‘De keuzes die we nu maken, beïnvloeden de risico’s die we de rest van deze eeuw lopen’, besloot het klimaatrapport. Ik maak elke dag opnieuw mijn keuze.

Deze blog schreef ik eerder voor Drenthe in Transitie

Verder lezen:

BewarenBewaren

BewarenBewaren

De hele zomer eten uit eigen tuin

door 1 Comment

Toen ik begin dit jaar mijn groentetuin opzette, had ik geen flauw idee wat de eventuele opbrengst zou kunnen zijn. Zonder enig plan ging ik aan de slag. Dat ik er de hele zomer, en nu nog, van zou kunnen eten, had ik niet gedacht. En wat over is, verkoop ik voor een klein prijsje aan de weg. Ook daar vond ik gretig aftrek. Dit vraagt om een herhaling. En dan misschien nog wel iets groter.

Wortels, bietjes, uien, knoflook, spinazie, komkommer, augurk, andijvie, sla, snijbonen, sperziebonen, rode kool, boerenkool, prei, knolselderij, tomaten, peper, paprika, spruiten en courgette… veel courgette. Het een deed het beter dan het ander, mede, of dankzij de droogte. Zo bleef de knoflook een beetje klein, hielden de tomaten het snel voor gezien en schoot de sla snel door. Rupsen aten in het voorjaar de fruitbomen kaal, vogels deden zich te goed aan de bessen en afgelopen week aten andere rupsen weer de spruiten op.  Maar er was ook veel goed nieuws: De bietjes waren groot en zoet, de wortels oogst ik nog steeds, net als de courgettes. De bonen gaven me nog een tweede ronde, net als de komkommers. Ik blijf me elke dag weer verbazen over de veerkracht van de tuin.

Gewenst en ongewenst bezoek

Heel veel vragen

Het was een zomer van leren, leren, leren. Hoe ga je om met de droogte en de hitte? Hoe vaak moet je dan water geven? En wat is het nut van mulchen? Welke groente zet ik waar? Wat is het verschil tussen combinatieteelt en wisselteelt? En welke past het best bij mij? Welke bloemen zet ik erbij? Hoe weer ik hinderlijke luizen, rupsen, katten en mollen uit mijn groentetuin? Maar vooral: wat vertelt de natuur mij? En dan was er nog een leerproces bij de kippen die ons elke dag een eitje bezorgen. Bella werd broeds en er kwamen kuikens. Wat eten ze, waar laat ik ze? En waar is die tweede nu gebleven? De haan werd elke dag agressiever en moest het pand verlaten. Wat doe ik met hem en kunnen ze zonder haan?

De moestuin half juli

Leren uit de praktijk

Het antwoord op al deze vragen (er zijn er nog veel meer), zou een boekwerk kunnen worden. Gelukkig staat het al beschreven in veel boeken en ook online is van alles te vinden. Ik zit niet uren met mijn neus in de boeken. Elk probleem dat zich voordoet wordt ter plekke opgezocht en behandeld. Zo leer ik ook het best. En dat moet ook, want volgend jaar wil ik de tuin verder uitbreiden. En dan hoop ik dat ik meer mensen in de buurt (Assen, Marsdijk) kan bedienen met mijn eigen groente en fruit. Geteeld met water, zon en veel liefde.

Tijd om stil te zitten is er niet. De uien en knoflook kunnen al de grond in voor volgend jaar. De bedden moeten worden opgeschoond en groenbemesters gezaaid. En een plan moet er komen. Dan kan ik het hele jaar door nog meer genieten van mijn tuin.

Deze blog schreef ik eerder voor ‘De Voetspot’ 

Lees verder:

Onze verbouwing: een update

door Leave a Comment

Ik was even stil over de verbouwing van ons boerderijtje. Niet dat het niet opschoot. Nee, in tegenstelling. Het ging allemaal in een keer heel snel. Twee mannen extra in huis doen wonderen 🙂 Als ik nu door het huis loop, word ik echt blij. Of we er morgen al kunnen wonen? Dat is wel weer erg optimistisch.

De laatste blog over ons huis dateert al weer van eind februari. De keuken moest nog gesloopt worden, de vloerverwarming lag er net in. Als ik de foto’s van toen bekijk: ach ach, wat een werk stond ons nog te wachten. Nog steeds overigens, maar het wordt mooier en mooier, en dat geeft een goed gevoel.

Mijn McGyver

Manlief werkt elke avond en in het weekend in het huis. Petje af. Ik vind het vooral zo knap dat hij gewoon weet wat hij moet doen. Een kozijntje zetten? Doet ie. Elektra aanleggen? Doet ie. Een douche bouwen? Doet ie. Hij is mijn enige echte mcGyver :) (was ik vroeger groot fan van, want met zijn zakmes en een paperclip kreeg hij alles voor elkaar).

Ik geef je een rondleiding:


Ziet er toch al mooi uit?!

Goed leven in de caravan

We hebben bijna twee volle jaren in de caravan erop zitten.  En ik ben er gelukkig nog steeds niet moe van. Ik ben zo blij dat we destijds voor dit tijdelijk huisje hebben gekozen! Alleen dochterlief groeit er een beetje uit nu ze naar de middelbare school gaat. Waar moet ze al die boeken bewaren? Neemt niet weg dat ik wel enorm uitzie naar een heerlijke douche met iets meer straal en een keuken met iets meer ruimte.

Af en toe is het goed om weer even terug te kijken. Bijvoorbeeld het filmpje van Nederland Verbouwt waarin wij in maart 2017 figureerden. Haha, ons optimisme: voor de kerst! Gelukkig zeiden we er niet bij in welk jaar.

 

 

Lavendel stekken doe je zo

door 2 Comments

Deze na-zomerse dagen is het nog lekker werken in de tuin. Of was je er al klaar mee? Nou, ik nog niet hoor. Er moet nog geoogst, opgeruimd en winterklaar gemaakt worden. Nu is het al tijd om na te denken wat je volgend jaar in de tuin wilt. Een van de klusjes op mijn agenda is het stekken en winterklaar maken van de lavendel.

Lavendel stekken

Heb je ook lavendel in de tuin? Dan is het nu tijd om stekken te maken, zodat je volgend jaar nog meer plantjes hebt. Lavendel stekken is super eenvoudig. Je knipt zo’n 10 centimeter van de topjes (zonder bloemetjes). Zorg ervoor dat je een stukje van de houtachtige steel mee hebt. Verwijder de onderste takjes en zet ze in nieuwe potgrond, eventueel stekgrond. Geef ze de eerste tijd voldoende water, zodat ze niet kunnen uitdrogen. Zet ze op een beschutte en vorstvrije plaats. Plant ze na de winter in je tuin. Aangezien niet alle stekjes altijd lukken, maak er veel.

Lavendel snoeien

Het is nu overigens ook tijd om de hele lavendel te snoeien. Zelfs als ze nog mooi in bloei zijn, kan je dat het liefst uiterlijk september doen. Het is de zogenaamde cosmetische snoei: knip hem niet tot op de grond af, maar snoei lichtjes. Eigenlijk weer in vorm brengen van de plant voor de winter. Dit kan heel goed met een heggenschaar (tip: check reviewify voor advies). Dat is alles. De rest is een bescherming tegen de vorst. De volgende snoei is na de winter, rond 1 april. Dan ga je hem drastisch terugknippen. Tot vlak boven het kale hout of vlak boven nieuwe scheuten. Dan heb je in de zomer weer een volle bos bloeiende en heerlijk geurende lavendel.

Dol op lavendel

Waarom zou je lavendel in je tuin willen hebben? Natuurlijk omdat het heerlijk geurt! Maar er zijn meer redenen:

infographic met 5 redenen om lavendel in je tuin te planten

 

Lees meer over lavendel:

BewarenBewaren

Hinderlijke muggen! Maak je eigen anti-muggenspray

door 1 Comment

Niks hinderlijker dan muggen. Ze zoemen om je oren, en kunnen je vernijnig steken. Ik heb het niet over de dikke zwarte kriebelende beestje, maar om die kleine, zoemende en supersnelle &*^% muggen. Hoe voorkom je ze zonder je huis met Baigon plat te spuiten of je lijf met Deet in te hoeven smeren? En als je dan toch gestoken bent, hoe verzacht je de pijn en de jeuk?

Hoe voorkom je muggen?

Lichten uit!, riep m’n moeder altijd. Want muggen zouden op het licht afkomen. Maar dat klopt niet. Muggen komen af op onze lichaamsgeur. Op de adem die we uitblazen en onze zweetlucht. Daarom weten ze ons feilloos te vinden, vooral ’s nachts. Met het licht uit, weten ze ons op onze geur te vinden. Wil je geen muggenbulten en geen akelig gezoem om je heen ’s nachts, dan moeten we de muggen dus om de tuin zien te leiden. En dat doe je met geur.

Maak je eigen anti-muggenspray

Onze eigen luchtjes kunnen we dus maskeren met andere geuren. Sterke geurtjes, waar muggen niet van houden zijn bijvoorbeeld citroen, eucalyptus, munt en lavendel. Met druppels van deze geuren in de vorm van etherische olie, kan je dus handig je eigen anti-muggenspray maken:

  • Recept 1: Meng 40 ml water met 8 druppels lavendelolie en giet dit in een spuitflesje. Spray het door het huis
  • Recept 2: Verwarm 200 gram kokosolie au-bain marie in een pan en doe er 10 druppels citronella-olie, 4 druppels eucalyptusolie en 10 druppels lavendelolie bij. Schenk het over in een potje en laat het afkoelen. Smeer het op je huid.

 In de muggen-aanval

  1. Verwijder stilstaand water in en om het huis. Hier broeden muggen graag in. En al die miljoenen eitjes komen weer uit.
  2. Zet deze sterk geurende planten rond je huis, of zet ze binnen op de vensterbank: lavendel, citroengras, munt, kattenkruid, goudsbloem, citroentijm, geraniums, basilicum of citrusplanten.
  3. Maak een muggenval: knip een petfles door de helft: vul de onderste helft met een lepel bruine suiker, een lepel warm water en een theelepel gist. Zet de drinktuit van de fles ondersteboven op de onderste helft (met de drinktuit richting het sap) en tape het goed vast. De muggen zullen op het zoetigheid afgaan. Ze komen makkelijk in de fles, maar er niet meer uit.
  4. Draag lange mouwen en een lange broek op de momenten dat de mug het meest actief is: vlak voor zonsopkomt en vlak voor zonsondergang.
  5. Plaats horren zodat de muggen niet naar binnen kunnen
  6. Eet veel knoflook.

Wil je je toch insmeren met een middeltje ‘uit de winkel’, gebruik dan natuurlijke anti-muggen sprays, zoals

Jeukende muggenbulten

Toch gestoken? Tip 1: ga niet krabben. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want het jeukt zo verschrikkelijk! Maar als je krabt, wordt de jeuk alleen maar erger. Probeer het volgende:

  1. Koel de plek met ijs of een koud washandje. Dat verzacht ook direct de pijn. Of
  2. Wrijf het in met een bananenschil, of
  3. Leg er een plakje citroen op, of
  4. Wrijf met een doorgesneden ui over de muggenbult, of
  5. Maak een katoenen doek nat met azijn en leg deze enkele minuten op de plek waar je bent gebeten. Of
  6. Zoek weegbree of klimop. Kneed het blad zodat het sappig wordt en wrijf er mee over de plek.

Lees verder:

Mijn top 5: duurzame blogger

door 1 Comment

Waar haal ik mijn inspiratie vandaan? Van wie leer ik elke keer weer? Om wie kan ik verschrikkelijk lachen? Wie schrijft zo herkenbaar?  Ik heb een paar favoriete bloggers onder mijn toetsen zitten wiens verhalen ik elke keer weer verslind. Ik deel ze graag met je in mijn Top 5! Ken jij ook een duurzame blogger? Laat het dan hieronder weten.

Koken met Kropotkin

Bert is zo heerlijk no-nonsense. Wonend midden in de provincie Groningen, zit hij volgens mij elke dag met zijn handen in de klei. Bert houdt van doe het zelf en van eten, en dat maakt zijn blog elke keer weer verrassend. Hij weet alles van tomaten en het roken van vis, maar bouwt even handig een kippenhok met een groen dak: cradle-to-cradle, circulair en ecologisch.

 

Diana’s mooie moestuin

Op Diana ben ik stiekem jaloers. Als ik haar blogs lees heb ik het gevoel dat ze enorm bescheiden is. Maar ooh wat weet zij veel van tuinieren! En ze kan nog mooi fotograferen ook. En naar het schijnt ook lekker koken. Samen met haar man Ruud onderhoud ze al jaren een volkstuin waarin de lekkerste groente en mooiste bloemen groeien. Ze neemt je mee op haar reis van succes en mislukking. Maar vooral geeft ze heel informatie. Haar verhalen zijn best lang, maar afhaken zal ik niet snel doen. En als ik iets moet weten over tomaten, rode bieten of raapsteeltjes, dan zoek ik eerst in haar enorme archief.

 

Dailygreenspiration

Katja verruilde vorig jaar de grote stad voor een boerderij in Drenthe. Ze kan mooi fotograferen, en verzamelt tijdens wandelingen van alles om haar heen en maakt er een kunstwerkje van. Katja’s missie is om alle groenliefhebbers met elkaar te verbinden. Ze schrijft over waar je ‘groen’ kunt vinden: in een tuin, een stad of in een natuurgebied. Ver weg of lekker dichtbij huis. Ik voel me verbonden met deze duurzame blogger.

 

Yggdrasil

Onze moestuin is gebaseerd op de principes van permacultuur. En in die zin kan ik niet zonder Frank Anrijs. Deze Belgische vader van 3 kreeg tuinieren met de paplepel binnen. Of het nu gaat om het maken van een composthoop, over het geven van water in tijden van droogte, of waarom we eigen slakken in de tuin hebben? Hij leert mij de achtergrond van natuurlijk tuinieren: Tuinieren met de natuur mee, niet tegen de natuur in.

 

Moeders minimalisme

Belangrijk onderdeel van mijn duurzame leven is een minimalistisch leven. Minder spullen zorgen immers voor een kleinere footprint op aarde. En daarnaast geeft het ook nog eens ruimte in mijn hoofd. Of ik nu de badkamer, zolder of voorraadkast wil minimaliseren, of een kleinere koffer mee wil op vakantie, duurzame blogger en minimalist Dieuwke inspireert me de hele weg. Als zij me niet kan overtuigen van het nut van een minimalistisch leven, dan weet ik niet wie wel.

Lees verder:

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

3 jaar geleden: Dag auto, hallo elektrische scooter

door Leave a Comment

Augustus 2015: Vandaag namen we afscheid. Ergens op een parkeerplaats. C3 en ik, we waren een goed team. Maar met C3 voor de deur, kan ik mijn duurzaamheidsdoelstellingen niet halen. Dus gaf ik Judith de sleutels, zij zocht dringend een kleine betrouwbare auto. Met twee kleine kinderen gaat zij voor gemak in plaats van duurzaamheid. Daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen. Deze week ga ik op zoek naar een elektrische scooter. Geen nieuwe, maar tweedehands. Een elektrische scooter heeft veel voordelen: geen uitstoot, geen wegenbelasting, weinig onderhoud, geen oliepeil om te controleren en hij past in de garage. Uiteraard zijn er ook een paar nadelen: in tegenstelling tot een tweedehands auto, is hij in aanschaf (ook tweedehands) nog best prijzig. En als het regent… tja, dan word ik nat.

Augustus 2018: Geen dag heb ik er spijt van gehad dat ik mijn auto verruilde voor een elektrische scooter. Natuurlijk ben ik een paar keer flink nat geregend, maar die natte dagen zijn op een hand te tellen.

Geen dag spijt

Mijn elektrische scooter is vooral heel praktisch. Vooral wanneer ik dochterlief moet wegbrengen. Naar sport of naar een vriendin. Of voor even snel een boodschap. Samen is het gezellig op de scooter, omdat hij amper geluid maakt. Het zijn de momenten voor een leuk gesprek.
Voor snelle fietsers ben ik interessant. Regelmatig heb ik, met wind tegen, een mountainbiker achter me aanfietsen. Omdat ik geen uitstoot heb, ben ik voor hen een prettige windvanger met een goed tempo.
Weer thuis stop ik de stekker in het stopcontact. Is de batterij bijna leeg, dan laad ik hem een dag op. Na korte afstanden kan de stekker er na een à twee uur weer uit.

Maar koud is het wel

Heeft de scooter alleen maar voordeel? Nee zeker niet. Want het is bijvoorbeeld koud op de scooter. Heel koud in de winter. Van oktober tot april rij ik standaard met dode vingers, welke handschoenen ik ook draag. Gelukkig hebben we daariets op gevonden: handschoenen die vast zitten aan het stuur en waar je je gehandschoende handen in kunt stoppen. Het stopt de koude wind en mijn handen blijven een stuk langer warm. Ook voor mijn voeten hebben ik overschoenen gekocht, zodat mijn tenen er niet afvriezen. In de winter kies ik daarom vaak liever voor de fiets, omdat ik me dan zelf warm kan fietsen.

Nieuwe batterijen

Onderhoud is er geweest. Niet gek, want de scooter kocht ik immers tweedehands. Na verloop van tijd werd de accu zwakker en zwakker, zodat ik op een gegeven moment niet verder dan 10 kilometer kwam op een accu. Manlief kocht een nieuwe set batterijen en verving ze eigenhandig. Ondanks het eigen werk was het een dure grap.
Verder zijn de kosten verwaarloosbaar. Elke maand betaal ik een paar euro voor de verzekering. Dat is alles. Bij een tankstation ben ik al drie jaar niet meer geweest.

Lees verder:

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Chocoladepasta van bonen? Spread the Peas maakt het!

door Leave a Comment

Sinds begin juli ligt het al in de schappen van de Jumbo. Maar ik liep er met mijn grote ogen gewoon aan voorbij. Tot vorige week: de aanbieding trok mijn aandacht. En vervolgens de verpakking. En toen de ingrediëntenlijst. Eenmaal thuis de smaak. Ik ben werkelijk aangenaam verrast door Spread the Peas, broodbeleg op basis van bruine bonen. In de smaken chocola, kaneel en kokos. Zelfs dochterlief gaf een ‘ach ja, best’ als antwoord. En dat wil wat zeggen voor deze puber carnivoor met een hekel aan alles wat op bonen lijkt.

Het begon met de kaneelvariant, die smaakt naar… kaneel! Heerlijk te combineren met bijvoorbeeld appel! Vervolgens ontdekte ik de chocoladesmaak. Letterlijk ‘wauw’, want dit is echt lekker. Het smaakt gewoon naar chocoladepasta, terwijl er maar 5% cacao in zit! Naast de smaak is het vooral ook de smeerbaarheid, het is zo heerlijk smeuïg. Net als bij chocoladepasta, lik ik mijn mes na het smeren direct af (jaja, sorry). De derde variant, kokossmaak, heb ik nog niet geproefd, omdat ik geen groot liefhebber ben van kokos. Maar misschien wint mijn nieuwsgierigheid het binnenkort nog wel van me.

Over suikers en vezels

Spread the peas bestaat voor ongeveer 50 procent uit witte of bruine bonen. Het is licht gezoet met honing. Even de cijfers op een rij: De chocoladevariant bevat per 100 gram 268 calorieën, 15,3 gram vet, 18,3 gram suiker, 4 gram vezels en 4,3 gram eiwitten. Én er zit voor 47% aan bruine bonen in. Zet dat eens naast de gewone chocopasta: 575 calorieën, 39 gram vet, 51 gram suiker, 3,5 gram vezels en 2,5 gram eiwitten. Hoe overtuigend wil je het hebben?

Lekker duurzaam

Peulvruchten zijn super gezond en een goede aanvulling voor mensen die geen vlees eten. Maar wist je dat ze daarnaast ook nog zorgen voor een minimale impact op het milieu? Want bonen kunnen we van dichtbij halen. Met de nadruk op ‘kunnen’, want helaas importeren we de meeste bonen uit Canada, Amerika en China. Spread the Peas haalt haar bonen gelukkig bij lokale boeren. Ook wat waterverbruik betreft zijn bonen duurzaam: om 1 kilo bonen te produceren, is 50 liter water nodig. In tegenstelling tot rundvlees: voor 1 kg is 13.000 liter water nodig.

Peas of cake

Wie bedenkt nu zoiets? Broodbeleg op basis van peulvruchten? Dat is Judi Dijksma. Al eerder richtte zij Peas of Cake op: glutenvrije cakes met peulvruchten in de hoofdrol. Dat klinkt mij bekend in de oren. Want muffins op basis van zwarte bonen worden bij ons vaker geserveerd bij de koffie. Maar vanaf nu ga ik ook voor Spread the Peas. Dus iedereen: spread the word!

 

Lees verder: