Zoveel te doen, ik heb nog zoveel te doen… dat denk ik elke dag. Hoewel ik dan niet gelijk denk aan ‘zwemmen in de stille oceaan’, zoals het Goede Doel ooit suggereerde. Maar wel aan lezen van boeken, schrijven van verhalen, plannen bedenken, kleding maken, yoga, mediteren, wandelen… Want aan het eind van elke dag kom ik telkens weer tot de conclusie dat ik al die dingen die ik graag wil doen, weer niet heb gedaan. Een dag is gewoon te kort.
Zet die wekker
Dit weekend las ik echter een artikel over vroeg(er) opstaan, en wat je daarmee kan bereiken. Best veel, is de conclusie. Je blijft de hele dag vol energie, omdat je al ‘zoveel’ gedaan hebt, en niet telkens het idee hebt dat je nog zoveel móet. Daarnaast is het een flinke portie me-time: tijd die je even helemaal aan jezelf kunt besteden.
In de flow
Vanochtend ben ik gelijk begonnen. Om 5.45 ging de wekker en ‘duwde’ manlief me zachtjes uit bed. Ik dronk een glaasje water, deed een paar zonnegroetjes en begon vervolgens met mijn eerste meditatie-oefening. (Best lastig overigens, dat mediteren. Maar ik heb gehoord dat je dat ook kunt ‘leren’ als je het maak vaak genoeg doet.) Vervolgens ben ik achter mijn bureau gaan zitten en heb een document gelezen van mijn vader die al weken op antwoord wacht. Tot slot ging mijn computer aan en tikte ik in tien minuten het begin van een verhaal dat al zo lang in mijn hoofd zit.
En toen was het half 7 en werd de rest van het huis langzaam wakker. Tijd voor ontbijt!
6 tips voor vroeg opstaan
- Zet de wekker. Zodra de wekker gaat, gooi je je benen over de rand van je bed en stap je eruit.
- Heb een plan. Weet waarvoor je uit bed gaat. Wil je meerdere dingen doen in de ochtend, maak een schema.
- Maak er een uitdaging van zodat het routine wordt. Zorg dat de uitdaging 3 tot 4 weken duurt.
- Doe het elke dag. Ook in het weekend. Anders moet je elke maandag weer opnieuw wennen.
- Leg ’s avonds alvast klaar wat je ’s ochtends wilt gaan doen. Niets vervelender dan wanneer je je yogamatje of je boek nog moet zoeken.
- Ga op tijd naar bed.
Op zolder ligt een tas vol oude spijkerbroeken. Te slecht om weg te geven, omdat ze slijtageplekken vertonen op vervelende plekken. In de kledingcontainer gooien vind ik eigenlijk ook zonde, want de stof is nog zo mooi. Ik kan dan misschien de broek niet meer dragen, maar er is vast wel creatiefs te bedenken met spijkerstof.
Dus de schaar ging erin. Want ik zag er een mooi rokje in voor dochterlief. Het verbaasde me hoe simpel een rokje maken kan zijn. Knip, naai, klaar. Oké, het was iets meer werk, maar moeilijk is het niet. Online vind je veel patronen, van makkelijk tot moeilijk. Bij dit rokje heb ik niet eens een patroon gebruikt, maar een ander rokje als voorbeeld gebruikt. De boord die erop zit, is de boord van een oude trui van manlief. De rest van die trui heb ik inmiddels ook verknipt. Daar rolt (hopelijk) binnenkort een ander pronkstuk uit.
Vroege tomaten?
Ongeduldig
Einde van de maand. Mooi moment om terug te kijken op de eerste maand van 2016, tevens de eerste maand van het jaar waarin ik niks heb gekocht. Wat heeft het me opgeleverd?
Smeer jij net als ik kokosolie op je huid? Of misschien gebruik je het als ingrediënt van je tandpasta en deodorant? Dan ken je vast het probleem wel in de winter: Het is keihard en smeert niet lekker. Ik moet de tandpasta echt uit het potje schrapen en dan proberen op mijn tandenborstel te krijgen. Met als gevolg dat de helft meestal ernaast belandt. Niet echt handig. Maar toen vond ik deze tip om kokosolie smeerbaar te maken: klop van te voren de kokosolie, alsof het slagroom is. Gewoon met de mixer, een minuutje of vijf. Ik deed dat afgelopen weekend en mijn kokosolie-gezichtcrème blijft werkelijk boterzacht.
Goed voor je huid