elkedaggroener

inspiratie voor een duurzame leefstijl

Zelf doen

Duurzaam leven zoals jij het wilt

door Reageer

Vorige week zat ik in Suriname. Op bezoek bij mijn vriendin die haar bigi jari vierde: een rond getal en dat is altijd reden voor een groot feest. Om in Suriname te komen moest ik vliegen. Nu heb ik geen hekel aan vliegen, maar het past natuurlijk niet binnen een duurzaam leven. Ik schreeuwde het dus ook niet van de daken. Want een duurzaam typetje als ik, vliegt toch niet?

De reacties van het klimaatprotest liggen namelijk nog vers in mijn geheugen: ‘Protesteren voor een beter klimaat, maar toch met pa en ma op vakantie met het vliegtuig? Schande! Protesteren voor een beter milieu, en vervolgens eten bij de MacDonalds? Triest! Het zijn gewoon ordinaire spijbelaars!’ Ik schrok van deze heftige en kortzichtige reacties. Want blijkbaar doe je het als duurzame doener nooit goed genoeg en moet je je altijd verantwoorden tegenover de rest van de wereld. Pas wanneer je in een hutje op de hei woont en leeft van de lucht en de zon, mag je jezelf duurzaam noemen. Nou, daar ben ik het dus niet mee eens. 

“We moeten proberen ons best te doen om het klimaat te ontzien, in een maatschappij waarin status belangrijk is.”

Ik ben blij dat zoveel scholieren meeliepen met de klimaatmars. Het gaat namelijk om de bewustwording van het feit dat het niet zo goed gaat met ons klimaat. We zijn nog lang niet zo ver dat we allemaal massaal zelfvoorzienend kunnen leven. Tot die tijd moeten we proberen ons best te doen om het klimaat te ontzien, in een maatschappij waarin dat niet echt wordt gepromoot. Een maatschappij waarin vliegvakanties normaal zijn, waar goedkope winkels floreren, waar kopen een must is, status belangrijk en waar je graag wilt dat je kinderen het beter hebben dan jij. Oftewel: dat ze nog meer kunnen kopen, eten, vliegen, drinken enz. 

Vallende kwartjes

In deze maatschappij kan je niet van de een op de andere dag volledig omschakelen naar een duurzaam leven. Het gaat stap voor stap en begint met bewustwording. Dat was wat er volgens mij gebeurde tijdens de klimaatmars. De eerste stap naar bewustwording bij een hele grote groep jonge mensen werd gezet. Dat ze nog steeds het vliegtuig pakken voor de vakantie en eten bij de Mac, is iets dat ze altijd onbewust hebben gedaan. Ik denk dat bij een groot aantal die dag wel het kwartje is gevallen dat zij zelf degene zijn die hun gedrag kunnen veranderen. Dat ze hun eigen keuzes hierin kunnen en zullen moeten maken.

Schuldgevoel

En zo vloog ik naar Suriname. Er is overigens geen andere manier om er te komen, dus mijn alternatief zou zijn om niet te gaan. Ik heb het daadwerkelijk overwogen. Maar daar is mijn vriendin me te dierbaar voor. Mijn reis compenseerde ik twee keer, uit schuldgevoel. Ik schreef er niet over, bang als ik was voor negatieve reacties. Want het is tegenwoordig zo normaal om, als je het niet eens bent met elkaar, dit bot, met veel kabaal en niet altijd in de netste bewoording, te verkondigen. 

In balans

Duurzaam leven heeft niks te maken met het feit of je vliegt of vlees eet. Het gaat erom of je met respect omgaat met moeder natuur. Dat je goed nadenkt over keuzes die je maakt. Wat betekent dit voor jou, voor een ander, voor het milieu. En zou je het anders kunnen of willen doen. Hoe jij je duurzame leven invult, is aan jou. Zoek je eigen balans. En heb respect voor de balans van een ander. 

Liever een kleine stap gezet, dan schreeuwend aan de kant blijven staan. 

Is een vegaburger misleidend?

door Reageer

Als het aan het Europees Parlement ligt, worden productnamen als ‘veggieburger’, ‘veganistisch worst’ en ‘plantaardige melk’ verboden. Door het gebruik van vlees- en zuivelnamen zou de consument teveel misleid worden. ProVeg, dat de consumptie van dierlijke producten tegen 2040 met 50% terug wil dringen, vindt het onzin dat de naam vegaburger misleidend zou zijn. Vandaag startte een campagne met een petitie om dit verbod te terug te draaien.

Vind jij het ook onzin dat deze productnamen worden verboden? Teken dan de petitie!

Teken de petitie

 

De landbouwcommissie van het Europees Parlement stemde vorige maand vóór het verbod op de grond dat consumenten misleid zouden worden door de vleesnamen. Als het voorstel van kracht wordt, heten vegetarische burgers voortaan ‘schijven’ en worsten ‘buizen’. Ook een omschrijving als ‘plantaardig alternatief voor yoghurt’ is dan verboden.

Een zinloos en irrationeel voorstel

ProVeg lanceert vanaf vandaag een campagne tegen het verbod met een petitie die het nieuwe, deze maand te kiezen, Europees Parlement oproept het voorstel te verwerpen. Volgens ProVeg is het voorstel “zinloos” en “irrationeel”.

ProVeg vindt dat er geen enkel bewijs is dat consumenten verward of misleid worden door de huidige verpakkingen van vegetarische of veganistische producten. Het gebruik van verwijzingen naar vlees- en zuivelproducten op plantaardige producten vervult volgens ProVeg een belangrijke functie. De verwijzingen naar dierlijke producten bevat namelijk voor de klant relevante informatie over de smaak, textuur en toepassing die ze van een plantaardig product kunnen verwachten. Deze namen worden bovendien al decennia zonder problemen gebruikt.

Ook meent ProVeg dat de voorgestelde regelgeving onnodig belemmerend werkt voor de ontwikkeling van de plantaardige markt. De plantaardige sector is één van de snelst groeiende en innovatiefste van dit moment, en een broodnodige bron van duurzame vernieuwing. De EU zou die positieve ontwikkeling moeten stimuleren in plaats van beknellen met nutteloze regels.

Kippen in de winter

door Reageer

Ei ei ei, wat ben ik blij. Want ze leggen weer een ei. Onze kippen Bella en Disco hebben hun ‘draai’ weer gevonden. Bijzondere eieren zijn het wel, eerder kegels. En bijzonder is het ook dat kippen in de winter eieren leggen. Want daarvoor zijn de dagen eigenlijk nog steeds te kort.

Bella en Disco wonen nu anderhalf jaar bij ons. Ze zijn nog maar met z’n tweeën helaas. Haan Kristal hebben we de deur uit moeten doen, omdat hij de hele tuin terroriseerde. Als hij je al van veraf in het oog had, kwam hij kon op je afstormen. Ook onze twee kuikens zijn er niet meer. Allebei opgegeten door een roofvogel. Het tweede kuiken was overigens al groot, maar haan Kristal liet haar niet in de buurt. Daarom zat ze ’s avonds altijd op het hok, in plaats van in het hok. Wanneer de rest van de club al in kippencoma was, stuurde ik haar naar binnen. Die ene avond zag ik haar niet meer. Heel soms ging ze als eerste op stok, voordat de rest binnen was. Ik dacht dat ze er al in zat, maar de volgende ochtend lag ze aangevroten achter de schuur.

Einde triest verhaal. Bella en Disco komen elke ochtend even vrolijk aanrennen zodra ik de deur naar de buitenwereld voor ze open maak. Het liefst rennen ze direct de stal in, op zoek naar overgebleven kattenbrokken :). In de stal is het warmer en droger dan buiten, en volgens mij voelen ze zich daar prettiger bij. Want hoewel kippen aardig tegen de kou kunnen, hebben ze wel extra aandacht nodig om de winter goed door te komen. Dit is waar ik op let in de winter.

Kippen in de winter

1. Houd het buitenverblijf sneeuwvrij

Je hebt kippen die van sneeuw houden en kippen die er een enorme hekel aan hebben. Kippen kunnen overigens prima tegen sneeuw. Maar hun buitenverblijf hebben ze toch het liefste sneeuwvrij. Want met sneeuw is het moeilijk scharrelen. Dus maak de omgeving rondom de voer- en drinkplaats sneeuwvrij.

2. Geef je kippen extra te eten

Kippen eten meer bij koudere temperaturen. Logisch, want er wordt meer energie verbrand, omdat ze hun lichaam warm moeten houden. Dus zorg altijd dat hun voerbakken vol zijn. En verwen ze met lekkere kippensnacks, zoals vlokreeftjes, meelwormen of insectenmix. Dat geeft ze extra energie.

3. Zorg voor voldoende drinkwater

Meer eten betekent meer drinken. Zorg dus voor voldoende drinkwater. Zodra het echter gaat vriezen, bevriest ook hun drinkwater. Een drinkbakverwarmer is de meest efficiënte manier om het water ijsvrij te houden. Heb je dat, net als ik, niet? Vul dan ’s ochtends de drinkbak met lauw water. Herhaal dit een paar keer per dag als het overdag blijft vriezen. En gebruik een kunststof drinkbak. Metaal wordt koud en de kippen kunnen hier met hun lellen en kammen aan vastvriezen.

En die eitjes? Over het algemeen beginnen hennen weer te leggen als het minimaal 13 uur licht is. Bella en Disco zijn er dus lekker op tijd mee. Zouden het de kattenbrokken zijn?

 

Lees ook:

 

Over voornemens en verwachtingen

door Reageer

Het nieuwe jaar is al weer in volle gang en nog heb ik geen letter op papier gezet. Althans, geen letter voor mijn eigen blog. Wel schreef ik een paar blogs voor SOXS.co, het bedrijf dat op een duurzame manier heerlijke geitenwollensokken maakt (van schapenwol :)). En ik zette onder hun vlag de actie Het warmste cadeau van Nederland op, waarbij iedereen groepen mensen kan aanmelden (sociale initiatieven) die deze winter wat extra warmte en liefde kunnen gebruiken en voor wie een doos warme sokken een welkom cadeau is. Ook schreef ik ondertussen een nieuwsbrief voor zorgboerderij De Hansehof, waar ik al lange tijd met heel veel plezier vrijwillig werk.

Maar een blog schrijven voor Elkedaggroener, mij eigen geesteskindje, kwam niet uit mijn vingers. Misschien heb ik last van blog moeheid. Zijn de dagen me te kort en te koud. Zit ik te wachten tot ons huis eindelijk klaar is. Of tot ik de tuin weer in kan… Onzin natuurlijk, want er valt ontzettend veel te vertellen. Eigenlijk gaat alles gewoon heel goed. Want:

  1. Ik heb een eigen bedrijf

    Ik heb eindelijk mijn eigen bedrijf ingeschreven van de Kamer van Koophandel: Essali, dat staat voor de eerste letters van de namen van mijn (bonus)dochters. Met Essali wil ik schrijfklussen aannemen van bedrijven en organisaties die een passie hebben voor het groene leven. Schrijfklussen dus die bijdragen aan een duurzame omslag, aan een betere wereld. Elkedaggroener is mijn tweede bedrijf, waar ik in eerste instantie vooral met de blog doorga. Maar ook het geven van workshops over duurzaam leven staan hier op de agenda. En ik heb meer plannen voor dit jaar! (maar die hou ik nog even voor mezelf).

  2. We hebben een keuken en een badkamer

    Het huis schiet op. Nee, we wonen er nog steeds niet. Die leuke caravan staat nu al voor het derde jaar naast de woning. Maar… de keuken is klaar. We kunnen er koken, eten, lezen, werken en chillen. En sinds vandaag kunnen we douchen onder een echte douche! Met warmteterugwinning (wint warmte terug uit weggespoeld douchewater), met water dat wordt verwarmd met behulp van de warmtepomp en een douchekop waarbij lucht samen met het water naar beneden stort, zodat je het gevoel hebt dat er veel water uit komt, maar in werkelijkheid maar een fractie van het water gebruikt. Na ruim 2 jaar zijn we klaar met dat armetierige straaltje dat uit de douche van de caravan komt. Het had een groot voordeel: niemand douchte vaak, noch lang. Nu heeft dochterlief al een schema gemaakt waarop elke dag een douchebeurt staat. Daarover moeten we dus nog in gesprek.

Er is meer aandacht voor duurzaamheid dan ooit!

En waarom zou ik stoppen met bloggen? Er valt nog zoveel te vertellen en te leren. In de media is meer aandacht voor duurzaamheid dan ooit! Het is hét moment om te veranderen. Om stil te staan bij onze eigen levensstijl en ons af te vragen: wat kunnen we zelf doen om ons leven op planeet aarde voor onze kleinkinderen leefbaar te houden? Op elkedaggroener.nl hou ik je op de hoogte met tips en trics.

 

 

 

Lees verder:

Circulaire economie is leven zonder afval

door Reageer

Weet jij wat circulaire economie precies inhoudt? Ik vind het maar een moeilijk woord. Ik hoor er vaak over als het gaat om de bouw, waar oude materialen opnieuw gebruikt worden. Net als in ons huis, waar we oude dakpannen en stenen opnieuw gebruiken. Maar wat betekent circulaire economie voor het gewone huis-tuin-en-keuken-werk?

Moeten we natuurlijk eerst snappen in wat voor economie we nu zitten. We noemen de economie van vandaag de lineaire economie. In deze economie wordt een product gemaakt, gebruikt en weggegooid. Denk aan een plastic zakje: het wordt gemaakt, je verpakt je brood er in en als je brood op is, verdwijnt het zakje in de prullenbak. In dit systeem creëren we waarde door zoveel mogelijk producten te maken en te verkopen.

Afval wordt grondstof

In de ciruclaire economie doen we het anders: hier ligt de focus op het behoud van grondstoffen. Met dit oogpunt zijn de producten ook gemaakt: om weer te kunnen hergebruiken. Als de levenscyclus van het product ten einde is, hoeft het niet weggegooid te worden, maar kan je het terugsturen naar bijvoorbeeld de fabrikant die het uit elkaar haalt en de onderdelen opnieuw gebruikt. Binnen de circulaire economie gaat het om verminderen, veranderen, verduurzamen, oftewel ‘reduce, reuse, recycle’. Er wordt bezuinigd op de grondstoffen (reduce), producten worden gemaakt van herbruikbare grondstoffen (reuse) en aan het einde van het ‘nut’ gerecycled (recycle). Kortom: Afval bestaat niet meer. En grondstoffen raken niet op. Want afval wordt weer grondstof.

Een mooi voorbeeld is Mud Jeans. Zij maken en verkopen spijkerbroeken. Ik heb al verschillende broeken bij hen geleased. Gaat hij kapot dan repareren ze hem voor je. Is hij versleten, dan stuur je ‘m terug in ruil voor een nieuwe. Mud Jeans versnippert de broek en maakt er vervolgens weer een tas van. Of een nieuwe broek. Je oude broek dient dus als grondstof voor een nieuwe. Grondstoffen raken zo veel minder snel op.

Onze economie van vandaag is gericht op kopen kopen kopen. Oftewel, gezien door de ogen van de fabrikant: verkopen verkopen verkopen. We klagen toch allemaal dat de wasmachine na een jaar of 5 al bijna versleten is, terwijl we vroeger rustig 25 jaar met hetzelfde product deden. En probeer jij maar eens een koffiezetapparaat te repareren. Grote kans dat je hem niet eens open krijgt! Deze producten zijn niet gemaakt voor langdurig gebruik, maar met het verzoek om zo snel mogelijk weer een nieuwe te kopen.

Zo kan het wel

We moeten ons dus zien los te maken uit deze stroming. Hoe? Tja, dat is op dit moment nog niet heel makkelijk. Nederland heeft zich zelf als doel gesteld om in 2050 een circulaire economie te hebben. Zitten we tot zolang met de armen over elkaar? Dacht het niet! Dit is wat we al kunnen doen:

  • Koop geen wegwerpproducten. Die zijn gericht op eenmalig gebruik en na gebruik ook nutteloos
  • Koop minder. Vraag je af of je het wel echt nodig hebt.
  • En als je het nodig hebt, moet je het dan ook echt kopen? Of kun je het lenen? Of leasen? Of is het tweedehands te koop?
  • Gebruik wat je hebt zo lang mogelijk.
  • Is het kapot? Kijk of je het kan laten repareren?
  • Valt het niet te repareren? Misschien kun je er iets anders van maken? Kijk eens op Pinterest, daar vind je 1001 ideeën (zie de afbeeldingen in dit blog). Bijvoorbeeld wat je kan doen met je oude shirt, handdoeken, fietsbanden, enz. Wees creatief.
  • Kan je er echt niets meer mee? Zorg er dan voor dat je het goed weggooit. Scheid je afval. Oud apparatuur kan naar de milieustraat, versleten kleding in de kledingcontainer. Zo kan het allemaal nog een keer gebruikt worden. Wat in de grijze container belandt, wordt grotendeels verbrand. En dan is het weg en kan niemand er meer iets mee. En dat is zonde.
  • Wil je er gewoon van af? Verkoop het op marktplaats of geef het weg.

Delen is lief

Delen is een mooi onderdeel van de circulaire economie. In plaats dat we allemaal alles voor onszelf kopen, kunnen we ook kijken wat familie, vrienden of buren al hebben. Bijvoorbeeld een auto. Gereedschap. Een partytent. Of misschien iets kleins als een koffer. Je bent immers niet het hele jaar op vakantie!

Deze blog verscheen eerder op www.voetspot.nl

Lees verder:

 

3 jaar geleden: Dag auto, hallo elektrische scooter

door Reageer

Augustus 2015: Vandaag namen we afscheid. Ergens op een parkeerplaats. C3 en ik, we waren een goed team. Maar met C3 voor de deur, kan ik mijn duurzaamheidsdoelstellingen niet halen. Dus gaf ik Judith de sleutels, zij zocht dringend een kleine betrouwbare auto. Met twee kleine kinderen gaat zij voor gemak in plaats van duurzaamheid. Daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen. Deze week ga ik op zoek naar een elektrische scooter. Geen nieuwe, maar tweedehands. Een elektrische scooter heeft veel voordelen: geen uitstoot, geen wegenbelasting, weinig onderhoud, geen oliepeil om te controleren en hij past in de garage. Uiteraard zijn er ook een paar nadelen: in tegenstelling tot een tweedehands auto, is hij in aanschaf (ook tweedehands) nog best prijzig. En als het regent… tja, dan word ik nat.

Augustus 2018: Geen dag heb ik er spijt van gehad dat ik mijn auto verruilde voor een elektrische scooter. Natuurlijk ben ik een paar keer flink nat geregend, maar die natte dagen zijn op een hand te tellen.

Geen dag spijt

Mijn elektrische scooter is vooral heel praktisch. Vooral wanneer ik dochterlief moet wegbrengen. Naar sport of naar een vriendin. Of voor even snel een boodschap. Samen is het gezellig op de scooter, omdat hij amper geluid maakt. Het zijn de momenten voor een leuk gesprek.
Voor snelle fietsers ben ik interessant. Regelmatig heb ik, met wind tegen, een mountainbiker achter me aanfietsen. Omdat ik geen uitstoot heb, ben ik voor hen een prettige windvanger met een goed tempo.
Weer thuis stop ik de stekker in het stopcontact. Is de batterij bijna leeg, dan laad ik hem een dag op. Na korte afstanden kan de stekker er na een à twee uur weer uit.

Maar koud is het wel

Heeft de scooter alleen maar voordeel? Nee zeker niet. Want het is bijvoorbeeld koud op de scooter. Heel koud in de winter. Van oktober tot april rij ik standaard met dode vingers, welke handschoenen ik ook draag. Gelukkig hebben we daariets op gevonden: handschoenen die vast zitten aan het stuur en waar je je gehandschoende handen in kunt stoppen. Het stopt de koude wind en mijn handen blijven een stuk langer warm. Ook voor mijn voeten hebben ik overschoenen gekocht, zodat mijn tenen er niet afvriezen. In de winter kies ik daarom vaak liever voor de fiets, omdat ik me dan zelf warm kan fietsen.

Nieuwe batterijen

Onderhoud is er geweest. Niet gek, want de scooter kocht ik immers tweedehands. Na verloop van tijd werd de accu zwakker en zwakker, zodat ik op een gegeven moment niet verder dan 10 kilometer kwam op een accu. Manlief kocht een nieuwe set batterijen en verving ze eigenhandig. Ondanks het eigen werk was het een dure grap.
Verder zijn de kosten verwaarloosbaar. Elke maand betaal ik een paar euro voor de verzekering. Dat is alles. Bij een tankstation ben ik al drie jaar niet meer geweest.

Lees verder:

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren