elkedaggroener

inspiratie voor een duurzame leefstijl

Zelf doen

Geld verdienen met lege blikjes

door 12 Comments

Geld verdienen met recyclen? Ja echt, het kan. Met oud ijzer en aluminium bijvoorbeeld. En waar vind je dat? In lege blikjes. Blikjes cola, bier, energiedrank, chocolademelk, noem maar op. Je hebt ze vast wel thuis liggen. En anders vind je ze genoeg in de natuur, als zwerfafval.

Een tijdje terug ontdekte ik de Facebook-groep ‘breng je blikjes naar de ijzerboer’ . Ik was gelijk enthousiast om mijn bijdrage hieraan te leveren. Goed voor het milieu, én voor de portemonnee. Ook dochterlief was er voor te porren. Ze haalde de blikjes weg bij opa en oma, de buren en gewoon uit de natuur. Het ontvangen geld gaat rechtstreeks in de spaarpot. Een mooi projectje dus om je kinderen te stimuleren om afval te scheiden én te rapen.

Zo werkt het

In elke grotere plaats is wel een plek waar je oud ijzer kunt inleveren. Google eens op metaalrecycling of oud ijzer en de naam van je stad of dorp, en je vindt een inleverpunt. Tijdens openingstijden lever je je vondsten in. Het wordt voor je gewogen en je krijgt direct uitbetaald.

hand met 4 euro. Geld verdient met inleveren lege blikjes

Geld verdienen

Heel veel geld verdienen zal je niet met het inleveren van lege blikjes. Maar ervan uitgaande dat alle kleine beetje helpen, is het zeker de moeite waard om te sparen.  Tachtig drankblikjes maakt ongeveer een kilo. En dat levert vandaag de dag zo’n 50 cent op (prijzen fluctueren nogal). Tenminste, als het om aluminium zijn. Drankblikjes van sommige biermerken kunnen ook van ijzer zijn. Oud ijzer levert zo’n 11 cent per kilo op. Een stuk minder, maar een blikje van ijzer is wel zwaarder dan een aluminiumblikje. Om het je ijzerboer niet lastig te maken, is het belangrijk om je ‘blik’ thuis te scheiden. Gebruik hiervoor een magneet. De ijzeren blikjes worden door de magneet aangetrokken, de aluminium blijven netjes op de grond liggen.

Wat kan je brengen

Niet alleen drankblikjes kunnen naar de ijzerboer, ook lege conservenblikjes van bijvoorbeeld bruine bonen kun je inleveren. Dit hoort bij het oud ijzer. Minder waard, maar ook weer zwaarder dan aluminium. Ook het kuipje van een waxinelichtje, het omhulsel van een chocolademuntje, aluminium schaaltjes, metalen deksels en doppen en het binnenwerk van een paraplu kunnen naar de ijzerboer. Doe de magneettest en je weet of je met aluminium of ijzer te maken hebt.

Hoeveel blikjes liggen er in de natuur?

Het is even door sparen, maar voor een extra zakcentje is het zeker de moeite waard. Want blikjes zijn er genoeg. En je hoeft er niet eens voor naar de winkel. Op Facebook las ik dat een man op zijn dagelijkse wandeling van een uur zo’n 100 lege blikjes per keer raapt. Loop je een route waar veel schoolgaande jeugd langskomt, dan is dit aantal (helaas) realistisch. Dus pak je zwerfvuilgrijper en ga op pad!

In Nederland belandt jaarlijks zo’n 50 miljoen kilo afval op straat. Volgens Milieu Centraal bestaat grof zwerfafval (groter dan 10 centimeter) voor driekwart uit verpakkingsmateriaal, zoals plastic bakjes, drankblikjes en snoepwikkels. Plastic en blik kan gerecycled worden, maar niet als het als zwerfafval wordt opgeruimd en in de grijze container belandt. Dan belandt het op de grote hoop en wordt het verbrand. Zonde! Vooral als je weet dat je voor een deel van dit afval gewoon geld kunt vangen! Is het dan toch zo dat het geld gewoon op straat ligt?

Vind je blikjes brengen naar de ijzerboer niet de moeite waard of vind je geen inleverpunt in je buurt? Blikjes (ijzer en aluminium) horen thuis in de plastic container (PMD). Maar je kunt ze ook hergebruiken. Op mijn Pinterestbord Afval Upcyclen vind je leuke ideeën met lege blikjes. Met Kerst maakte ik deze schattige engeltjes. 

 

Geen reclamefolders meer

door Leave a Comment

Laat je niet leiden door reclamefolders

‘Nu alles 50% korting!’ ‘Sale op bijna alles!’ ‘Het is nu of nooit!’ ‘Prijzenknallers!’ ‘Het is weer kortingenweek!’ De slogans vliegen je om de oren. Alles moet wel heel goedkoop zijn wil je de reclamefolders geloven. En ja, het zijn ook echt buitenkansjes die je NIET mag laten liggen.

Of toch wel? Is het echt een buitenkansje? Heb je het echt nodig? Was dit echt een product waar je al heel lang op zat te wachten? Reclame doet je altijd geloven dat dat zo is. Dat is het uitgangspunt van reclame: het creëren van een behoefte. Ook als je die helemaal niet hebt. En als er dan nog wat in de aanbieding gegooid wordt, dan ben je wel helemaal gek als je het laat liggen!

Ik dacht altijd dat ik niet gevoelig was voor reclame en aanbiedingen. Maar als ik door de stad loop en een winkel staat rood van de ‘Sale’, dan is het toch moeilijk om gewoon door te lopen. Maar door schade en schande ben ik wijs geworden: Ik weet dat ik vaak bedrogen thuis kom als ik wel naar binnen ga. De aanbieding is niet in mijn maat, niet in mijn kleur en, belangrijker nog, niet duurzaam gemaakt. Daarom vind ik SALE alleen interessant als het in een van mijn favoriete duurzame winkels is.

Reclame omzeilen

Reclame is overal. Op straat, op tv, in tijdschriften, online en in je brievenbus. Hoe zorg je ervoor dat je je niet laat beïnvloeden door reclame? De makkelijkste manier is door er niet naar te kijken. Maar ja, reclame is zo uitgekiend gemaakt dat je oog er automatisch naar toe wordt getrokken. Negeren is dus het beste. Denk bij elke aanbieding die je ziet:

  • heb ik dit nodig of niet?
  • Is het een merk/product dat ik vaker koop?
  • Is het een product  waar ik al heel lang naar op zoek ben?

Is het antwoord nee, loop door, sluit je ogen en delete de aanbieding het dan snel uit je geheugen.

Reclame: slecht voor het milieu

De reclamefolders zijn eigenlijk nog het ergst. Dat is een en al schreeuw om aandacht. Wil je geen reclamefolders meer? Plak dan een NEE-NEE-sticker op je brievenbus. Reclame komt zo mijn brievenbus al lange tijd niet meer in. Toen dat nog wel zo was, ging elke week de hele hoop vaak ongelezen de papierbak in. De keren dat ik de folders wel las, deed ik er vervolgens niets mee. Want om nu voor die ene aanbieding speciaal naar de stad te gaan, ging mij ook weer te ver.

Dus eigenlijk zijn al die reclamefolders een en al verspilling. Zo’n pak reclame bevat gemiddeld 33 reclame. Jaarlijks is dat zo’n 34 kilo papier (bron: Milieucentraal). Ook het maken van reclamemateriaal heeft een grote impact op het milieu. Het papier wordt geproduceerd, vervolgens gedrukt (inkt) en tot slot vervoerd. Tja, en als we het dan vaak ongelezen weggooien… dat is best absurd!

Ongewenste reclame in je brievenbus

De NEE NEE-sticker is de oplossing. Helaas nog niet voor alles. Want er is ook nog altijd reclamedrukwerk dat speciaal aan mij gericht is. Waar mijn naam op staat. Vooral van loterijen, maar ook wel van webwinkels waar ik eerder iets heb besteld. Wat te doen? Het blijkt dat je het gewoon terug kan sturen: streep je adres door, schrijf ‘Retour Afzender’ ernaast en stop de post weer in de brievenbus. Doe dat elke keer als je reclame ontvangt. Wil je geen post van de loterijen meer ontvangen, lees dan hier hoe je dat aanpakt.

Met de NEE NEE sticker ontvang je ook geen huis aan huis bladen. Vind je dat jammer, omdat je graag op de hoogte bent van het lokale nieuws, plak dan een NEE-JA-sticker op je brievenbus.

Online reclame

Wil je toch op de hoogte blijven van reclameaanbiedingen? Bijvoorbeeld van je favoriete supermarkt? Bekijk de folders dan online: via www.spotta.nl,  www.reclamefolders.nl of www.folderz.nl. Je vindt er zelfs meer folders dan er in je brievenbus vallen en je kan gerichter zoeken naar de aanbiedingen die jij nodig hebt.

Laat je niet leiden door reclame. In plaats van naar de winkel te rennen, omdat deze iets in de aanbieding heeft, kan je beter kijken naar wat je echt wilt kopen en dan op zoek gaan naar een eventuele aanbieding voor dat product. Zo geef je nooit geld uit aan dingen die je eigenlijk niet eens van plan was te kopen.

 

Duurzaam leven: hoe doe je dat?

door Leave a Comment

De roep om een duurzaam leven wordt steeds sterker. We vliegen te veel, we kopen te veel, we eten te veel vlees, we verspillen te veel eten, we produceren te veel afval. Allemaal WAAR! In het tempo dat we nu leven en het gebrek aan respect voor wat de planeet ons geeft, ziet de toekomst van moeder aarde er allesbehalve rooskleurig uit. Of liever gezegd: de toekomst van ons leven op deze aardbol. Want moeder Aarde zal onze overconsumptie en onverschilligheid echt wel overleven.

Download mijn cursus

Duurzaam leven in 10 stappen

Hoe ‘anders’ moeten we leven?

Dat we het anders moeten doen, staat voor mij als een paal boven water. Maar wat betekent ‘anders’. De een zegt dat we niet meer mogen vliegen, de ander dat we geen vlees meer moeten nemen. O ja, en laten we ook nog even ontspullen. En elke dag biologisch eten! Waar begin je met milieubewuster leven? En hoe weet je of je het goed doet? En wat kost het wel niet?
Ik ben van mening dat ‘anders’ niet direct ‘minder’ betekent. Je hoeft niet terug naar vroeger en in een hutje op de hei te gaan wonen zonder elektriciteit en stromend water. Je hoeft niet in te boeten aan gemak, of je te schamen voor alles wat je doet. En je hoeft ook niet rijk te zijn om duurzaam te kunnen leven. Je kunt juist geld besparen.

Bewust leven

Wat je dan wel kan doen? Je kunt je bewust worden van je leefstijl. En je afvragen waarom je dingen doet zoals je ze doet. Is het gewoonte? Hebben jouw ouders het je zo geleerd? Of vind je dat je het hebben verdiend? En stel dan vervolgens de vraag of het ook anders kan.

aanrader dit is een goede gids

Misschien vind je wel dat je persoonlijk niks kunt doen aan de opwarming van de aarde. Want elke stap die jij zet is immers een druppel op de gloeiende plaat. De multinationals, de overheden, de rijken der rijken, DIE moeten veranderen. Daar ben ik het echter niet mee eens. Want wij gaan immers naar het stemhokje. Wij kiezen onze overheid. Wij kopen spullen. Wij gooien alles weer weg. Nee, WIJ zijn degene die de verandering kunnen brengen. Want als wij er maar hard genoeg aan trekken, dan moeten die overheid en die multinationals uiteindelijk wel mee. Of zoals Nelson Mandela het mooi zei:

‘You can never have an impact on society, if you have not changed yourself’

Lees hier: Waarom zouden we duurzaam doen?

Duurzaam leven voor jou

Dus stel jezelf de vraag: kan het ook anders? Kijk naar je gewoontes, en ga op zoek naar duurzame alternatieven. In mijn cursus ‘Duurzaam leven in 10 stappen’ help ik je hierbij. Ik laat je kennismaken met de stappen die je kan nemen op je duurzame reis. Voor iedereen is deze reis anders. Want wat voor mij werkt, kan voor jou onhaalbaar zijn. Daarom is het belangrijk dat je alle mogelijkheden leert kennen.

Lees hier: Duurzaam leven zoals jij het wilt

En onthoud: Elke verandering kost tijd. Wellicht ben je niet alleen thuis, en moet je rekening houden met je partner en/of kinderen. Voor deze verandering in je leven zal je wat moeite moeten doen. Maar ik laat je ook zeker zien waar het laaghangend fruit te vinden is, de snel te zetten stappen met veel impact.

Nieuwsgierig? Download het e-book hier.
En doe je dit voor 15 januari, dan krijg je ook nog eens 50% korting. Gebruik de kortingscode 10stappen.

En als je vragen hebt, mijn e-mailbox staat altijd voor je open: ageda@elkedaggroener.nl

12 tips voor minder afval

door Leave a Comment

Het verminderen van mijn eigen afvalberg is een van mijn voornemens. Beter gezegd: het blijft een van mijn voornemens. Want dat voornemen had ik ook in 2019, 2018, 2017, 2016 en 2015. Die berg is de afgelopen jaren wel aardig geslonken, maar eerlijk is eerlijk: het blijft een berg. Afval verminderen is dus in 2020 nog steeds prioriteit. Voor mezelf dus opnieuw een lijstje met 12 tips voor minder afval. En een lijstje met vraagtekens.

Ik ben jaloers op al die mensen die maar een zakje afval produceren per jaar. Zero waste noemen ze dat. Ge-wel-dig. Maar het lukt ons nog steeds niet. Waar dat aan ligt? Zijn we er niet actief genoeg mee bezig? Zijn hier in het noorden van het land minder mogelijkheden (we hebben helaas geen verpakkingsvrije winkel meer)? Hebben we geen tijd? Maken we geen duidelijke keuzes? Is het gemak? Misschien is het van alles een beetje. Ik wil wel, maar de supermarkt is toch een stuk dichterbij dan de markt. En ik wil graag biologische groente. Alleen op zaterdag staat die ene biologische kraam op de markt, en ik kan niet altijd op zaterdag. Biologische groente is wel elke dag te vinden in de supermarkt. Maar die is… verpakt.

Zero waste: hoe dan?

Kortom: genoeg excuses waarom het niet gaat zoals ik graag zou willen. En daar baal ik dan weer van. Want een rondje over het internet laat zien dat zero waste echt wel kan. Waarschijnlijk gaan zij niet naar de supermarkt en hebben ze (nog) geen kinderen met wensenlijsten en nukkige smaakpapillen. Want laat het duidelijk zijn: wil je geen papier om je kaas of een zak om je fruit, dan kan je de supermarkt maar beter links laten liggen.

Dus wordt het tijd om eens op te letten wat ik zoal in mijn winkelkarretje gooi als ik in die supermarkt ben. En tijd om uit te vogelen of ik dat ook elders onverpakt kan kopen of misschien helemaal niet nodig heb. Bij de kassa aangekomen, zie ik het direct: 98% van de spullen die erin liggen, is verpakt. De biologische avocado’s zitten in een netje net als de biologische sinaasappels. De biologische appels zitten in een ‘handig’ tasje. Dezelfde producten van niet-biologische afkomst kan ik wel allemaal verpakkingsvrij kopen. Maar ja, dat wil ik dus niet. Als ik moet kiezen tussen biologisch en verpakkingsvrij, kies ik voor de eerste.

Door naar de versafdeling. Melk, sojamelk, yoghurt, ik kan er niet omheen. Alles heeft een verpakking. Handig, karton met een plastic tuitje. De nootjes, chips (voor dochterlief) tandpasta, brood, kaas, gehakt, aardappelen, vegaburgers, zakdoekjes, pannenkoekenmix, wc-papier… Ik vraag me oprecht af of het echt mogelijk is om zonder afval door het leven te gaan.

12 tips voor minder afval

Maar zoals ik al eerder zei: anderen bewijzen dat het wel kan. Ik zal dus de supermarkt links moeten laten liggen en iets meer tijd besteden aan de boodschappen. Onderstaande tips ga ik de komende weken uitproberen. Hopelijk heb jij er ook iets aan.

  1. Ik bezoek de biologische groenteboer op de markt en koop alle groente en fruit los.
  2. Kaas koop ik in vervolg bij de kaasboer. De kaas kan je voor het vervoer verpakken in een grote plastic bak (die je dus keer op keer gebruikt), maar een schone theedoek of bijenwasdoek kan ook. Thuis gaat de kaas rechtstreeks in de kaasbak.
  3. Voor de nootjes ga ik naar de notenboer. Natuurlijk neem ik een eigen bakje mee.
  4. Bij de kaasboer koop ik ook eieren per stuk. Gelukkig zijn mijn kippetjes weer aan de leg, dus voor mij niet nodig.
  5. Voor brood zal ik in vervolg naar de bakker gaan. Met een katoenen broodzak. Die kan je kopen, of zelf maken. Koop ongesneden brood, dat blijft langer vers. Bewaar je brood thuis in een broodtrommel of vries het in.
  6. De koffie: hiervoor zal ik naar Groningen moeten. Bij een zaak als Simon Levelt doen ze je koffie direct in je bus. Misschien verstandig om twee bussen tegelijk te doen, aangezien we daar niet elke week komen.
  7. Ook vis, olijven, koeken koop ik onverpakt op de markt. Met mijn eigen bakjes uiteraard.
  8. Weiger plastic zakjes. Hoewel je op de markt alles los kan kopen, is men toch geneigd alles in een zakje te doen. Zeg nee!
  9. Kan het alleen maar verpakt? Koop dan zoveel mogelijk grote verpakkingen. Let er natuurlijk wel op dat je niet te veel inslaat zodat je straks de helft moet weggooien. Kijk hier voor adressen bij jou in de buurt waar je in ‘bulk’ kunt kopen. Helaas komt het noorden van het land er weer schamel vanaf.
  10. Kies voor flessen met statiegeld. Bijvoorbeeld de zuivel.
  11. Heb je toch tasjes en zakjes gekregen: hergebruik ze, bijvoorbeeld in de vuilnisbak of prullenmand. Of neem ze de volgende keer weer mee naar de winkel.
  12. En een bonustip: denk na voordat je iets koopt. Heb je het echt nodig? Minder kopen is minder afval. En het scheelt in je portemonnee.

De vraagtekens

Met bovenstaand lijstje heb ik nog lang niet mijn hele boodschappenlijst afvalvrij. Want wat doe ik met

  1. Chips? Want de chipszak kan je ook niet scheiden. Door het aluminium laagje is het folie ongeschikt voor plasticrecycling. De chipsbus is ook geen alternatief, want deze heeft ook een dun laagje kunststof. Zelf maken is een goede optie en een stuk gezonder. Maar of mijn lieve puberdochter mij dat in dank afneemt… Er gaat toch niks boven Dorito’s.
  2. Vleeswaren? Man- en dochterlief hebben graag vleeswaren op brood. Helaas hebben we in het winkelcentrum geen slager meer zitten. En ook de biologische slager zit alleen in Groningen.
  3. Vegaburgers? Ik heb iedereen zover om regelmatig vegetarisch te eten. Maar dan wel met vegaburgers of worstjes, want die lust iedereen.
  4. Zoet broodbeleg? Onverpakt hagelslag? Of zullen we het houden op pindakaas en jam. Dat maken we allebei zelf in steeds hergebruikte potjes.
  5. Bloem, crackers, tandpasta, zakdoekjes, (room)boter, pasta, olie, mosterd, bladerdeeg… Zullen we dat dan allemaal maar niet meer kopen?

Misschien heb jij nog tips? Ik lees ze graag.

 

Duurzaam leven zoals jij het wilt

door Leave a Comment

Vorige week zat ik in Suriname. Op bezoek bij mijn vriendin die haar bigi jari vierde: een rond getal en dat is altijd reden voor een groot feest. Om in Suriname te komen moest ik vliegen. Nu heb ik geen hekel aan vliegen, maar het past natuurlijk niet binnen een duurzaam leven. Ik schreeuwde het dus ook niet van de daken. Want een duurzaam typetje als ik, vliegt toch niet?

De reacties van het klimaatprotest liggen namelijk nog vers in mijn geheugen: ‘Protesteren voor een beter klimaat, maar toch met pa en ma op vakantie met het vliegtuig? Schande! Protesteren voor een beter milieu, en vervolgens eten bij de MacDonalds? Triest! Het zijn gewoon ordinaire spijbelaars!’ Ik schrok van deze heftige en kortzichtige reacties. Want blijkbaar doe je het als duurzame doener nooit goed genoeg en moet je je altijd verantwoorden tegenover de rest van de wereld. Pas wanneer je in een hutje op de hei woont en leeft van de lucht en de zon, mag je jezelf duurzaam noemen. Nou, daar ben ik het dus niet mee eens. 

“We moeten proberen ons best te doen om het klimaat te ontzien, in een maatschappij waarin status belangrijk is.”

Ik ben blij dat zoveel scholieren meeliepen met de klimaatmars. Het gaat namelijk om de bewustwording van het feit dat het niet zo goed gaat met ons klimaat. We zijn nog lang niet zo ver dat we allemaal massaal zelfvoorzienend kunnen leven. Tot die tijd moeten we proberen ons best te doen om het klimaat te ontzien, in een maatschappij waarin dat niet echt wordt gepromoot. Een maatschappij waarin vliegvakanties normaal zijn, waar goedkope winkels floreren, waar kopen een must is, status belangrijk en waar je graag wilt dat je kinderen het beter hebben dan jij. Oftewel: dat ze nog meer kunnen kopen, eten, vliegen, drinken enz. 

Vallende kwartjes

In deze maatschappij kan je niet van de een op de andere dag volledig omschakelen naar een duurzaam leven. Het gaat stap voor stap en begint met bewustwording. Dat was wat er volgens mij gebeurde tijdens de klimaatmars. De eerste stap naar bewustwording bij een hele grote groep jonge mensen werd gezet. Dat ze nog steeds het vliegtuig pakken voor de vakantie en eten bij de Mac, is iets dat ze altijd onbewust hebben gedaan. Ik denk dat bij een groot aantal die dag wel het kwartje is gevallen dat zij zelf degene zijn die hun gedrag kunnen veranderen. Dat ze hun eigen keuzes hierin kunnen en zullen moeten maken.

Schuldgevoel

En zo vloog ik naar Suriname. Er is overigens geen andere manier om er te komen, dus mijn alternatief zou zijn om niet te gaan. Ik heb het daadwerkelijk overwogen. Maar daar is mijn vriendin me te dierbaar voor. Mijn reis compenseerde ik twee keer, uit schuldgevoel. Ik schreef er niet over, bang als ik was voor negatieve reacties. Want het is tegenwoordig zo normaal om, als je het niet eens bent met elkaar, dit bot, met veel kabaal en niet altijd in de netste bewoording, te verkondigen. 

In balans

Duurzaam leven heeft niks te maken met het feit of je vliegt of vlees eet. Het gaat erom of je met respect omgaat met moeder natuur. Dat je goed nadenkt over keuzes die je maakt. Wat betekent dit voor jou, voor een ander, voor het milieu. En zou je het anders kunnen of willen doen. Hoe jij je duurzame leven invult, is aan jou. Zoek je eigen balans. En heb respect voor de balans van een ander. 

Liever een kleine stap gezet, dan schreeuwend aan de kant blijven staan. 

Is een vegaburger misleidend?

door Leave a Comment

Als het aan het Europees Parlement ligt, worden productnamen als ‘veggieburger’, ‘veganistisch worst’ en ‘plantaardige melk’ verboden. Door het gebruik van vlees- en zuivelnamen zou de consument teveel misleid worden. ProVeg, dat de consumptie van dierlijke producten tegen 2040 met 50% terug wil dringen, vindt het onzin dat de naam vegaburger misleidend zou zijn. Vandaag startte een campagne met een petitie om dit verbod te terug te draaien.

Vind jij het ook onzin dat deze productnamen worden verboden? Teken dan de petitie!

Teken de petitie

 

De landbouwcommissie van het Europees Parlement stemde vorige maand vóór het verbod op de grond dat consumenten misleid zouden worden door de vleesnamen. Als het voorstel van kracht wordt, heten vegetarische burgers voortaan ‘schijven’ en worsten ‘buizen’. Ook een omschrijving als ‘plantaardig alternatief voor yoghurt’ is dan verboden.

Een zinloos en irrationeel voorstel

ProVeg lanceert vanaf vandaag een campagne tegen het verbod met een petitie die het nieuwe, deze maand te kiezen, Europees Parlement oproept het voorstel te verwerpen. Volgens ProVeg is het voorstel “zinloos” en “irrationeel”.

ProVeg vindt dat er geen enkel bewijs is dat consumenten verward of misleid worden door de huidige verpakkingen van vegetarische of veganistische producten. Het gebruik van verwijzingen naar vlees- en zuivelproducten op plantaardige producten vervult volgens ProVeg een belangrijke functie. De verwijzingen naar dierlijke producten bevat namelijk voor de klant relevante informatie over de smaak, textuur en toepassing die ze van een plantaardig product kunnen verwachten. Deze namen worden bovendien al decennia zonder problemen gebruikt.

Ook meent ProVeg dat de voorgestelde regelgeving onnodig belemmerend werkt voor de ontwikkeling van de plantaardige markt. De plantaardige sector is één van de snelst groeiende en innovatiefste van dit moment, en een broodnodige bron van duurzame vernieuwing. De EU zou die positieve ontwikkeling moeten stimuleren in plaats van beknellen met nutteloze regels.

Kippen in de winter

door Leave a Comment

Ei ei ei, wat ben ik blij. Want ze leggen weer een ei. Onze kippen Bella en Disco hebben hun ‘draai’ weer gevonden. Bijzondere eieren zijn het wel, eerder kegels. En bijzonder is het ook dat kippen in de winter eieren leggen. Want daarvoor zijn de dagen eigenlijk nog steeds te kort.

Bella en Disco wonen nu anderhalf jaar bij ons. Ze zijn nog maar met z’n tweeën helaas. Haan Kristal hebben we de deur uit moeten doen, omdat hij de hele tuin terroriseerde. Als hij je al van veraf in het oog had, kwam hij kon op je afstormen. Ook onze twee kuikens zijn er niet meer. Allebei opgegeten door een roofvogel. Het tweede kuiken was overigens al groot, maar haan Kristal liet haar niet in de buurt. Daarom zat ze ’s avonds altijd op het hok, in plaats van in het hok. Wanneer de rest van de club al in kippencoma was, stuurde ik haar naar binnen. Die ene avond zag ik haar niet meer. Heel soms ging ze als eerste op stok, voordat de rest binnen was. Ik dacht dat ze er al in zat, maar de volgende ochtend lag ze aangevroten achter de schuur.

Einde triest verhaal. Bella en Disco komen elke ochtend even vrolijk aanrennen zodra ik de deur naar de buitenwereld voor ze open maak. Het liefst rennen ze direct de stal in, op zoek naar overgebleven kattenbrokken :). In de stal is het warmer en droger dan buiten, en volgens mij voelen ze zich daar prettiger bij. Want hoewel kippen aardig tegen de kou kunnen, hebben ze wel extra aandacht nodig om de winter goed door te komen. Dit is waar ik op let in de winter.

Kippen in de winter

1. Houd het buitenverblijf sneeuwvrij

Je hebt kippen die van sneeuw houden en kippen die er een enorme hekel aan hebben. Kippen kunnen overigens prima tegen sneeuw. Maar hun buitenverblijf hebben ze toch het liefste sneeuwvrij. Want met sneeuw is het moeilijk scharrelen. Dus maak de omgeving rondom de voer- en drinkplaats sneeuwvrij.

2. Geef je kippen extra te eten

Kippen eten meer bij koudere temperaturen. Logisch, want er wordt meer energie verbrand, omdat ze hun lichaam warm moeten houden. Dus zorg altijd dat hun voerbakken vol zijn. En verwen ze met lekkere kippensnacks, zoals vlokreeftjes, meelwormen of insectenmix. Dat geeft ze extra energie.

3. Zorg voor voldoende drinkwater

Meer eten betekent meer drinken. Zorg dus voor voldoende drinkwater. Zodra het echter gaat vriezen, bevriest ook hun drinkwater. Een drinkbakverwarmer is de meest efficiënte manier om het water ijsvrij te houden. Heb je dat, net als ik, niet? Vul dan ’s ochtends de drinkbak met lauw water. Herhaal dit een paar keer per dag als het overdag blijft vriezen. En gebruik een kunststof drinkbak. Metaal wordt koud en de kippen kunnen hier met hun lellen en kammen aan vastvriezen.

En die eitjes? Over het algemeen beginnen hennen weer te leggen als het minimaal 13 uur licht is. Bella en Disco zijn er dus lekker op tijd mee. Zouden het de kattenbrokken zijn?

 

Lees ook:

 

Over voornemens en verwachtingen

door Leave a Comment

Het nieuwe jaar is al weer in volle gang en nog heb ik geen letter op papier gezet. Althans, geen letter voor mijn eigen blog. Wel schreef ik een paar blogs voor SOXS.co, het bedrijf dat op een duurzame manier heerlijke geitenwollensokken maakt (van schapenwol :)). En ik zette onder hun vlag de actie Het warmste cadeau van Nederland op, waarbij iedereen groepen mensen kan aanmelden (sociale initiatieven) die deze winter wat extra warmte en liefde kunnen gebruiken en voor wie een doos warme sokken een welkom cadeau is. Ook schreef ik ondertussen een nieuwsbrief voor zorgboerderij De Hansehof, waar ik al lange tijd met heel veel plezier vrijwillig werk.

Maar een blog schrijven voor Elkedaggroener, mij eigen geesteskindje, kwam niet uit mijn vingers. Misschien heb ik last van blog moeheid. Zijn de dagen me te kort en te koud. Zit ik te wachten tot ons huis eindelijk klaar is. Of tot ik de tuin weer in kan… Onzin natuurlijk, want er valt ontzettend veel te vertellen. Eigenlijk gaat alles gewoon heel goed. Want:

  1. Ik heb een eigen bedrijf

    Ik heb eindelijk mijn eigen bedrijf ingeschreven van de Kamer van Koophandel: Essali, dat staat voor de eerste letters van de namen van mijn (bonus)dochters. Met Essali wil ik schrijfklussen aannemen van bedrijven en organisaties die een passie hebben voor het groene leven. Schrijfklussen dus die bijdragen aan een duurzame omslag, aan een betere wereld. Elkedaggroener is mijn tweede bedrijf, waar ik in eerste instantie vooral met de blog doorga. Maar ook het geven van workshops over duurzaam leven staan hier op de agenda. En ik heb meer plannen voor dit jaar! (maar die hou ik nog even voor mezelf).

  2. We hebben een keuken en een badkamer

    Het huis schiet op. Nee, we wonen er nog steeds niet. Die leuke caravan staat nu al voor het derde jaar naast de woning. Maar… de keuken is klaar. We kunnen er koken, eten, lezen, werken en chillen. En sinds vandaag kunnen we douchen onder een echte douche! Met warmteterugwinning (wint warmte terug uit weggespoeld douchewater), met water dat wordt verwarmd met behulp van de warmtepomp en een douchekop waarbij lucht samen met het water naar beneden stort, zodat je het gevoel hebt dat er veel water uit komt, maar in werkelijkheid maar een fractie van het water gebruikt. Na ruim 2 jaar zijn we klaar met dat armetierige straaltje dat uit de douche van de caravan komt. Het had een groot voordeel: niemand douchte vaak, noch lang. Nu heeft dochterlief al een schema gemaakt waarop elke dag een douchebeurt staat. Daarover moeten we dus nog in gesprek.

Er is meer aandacht voor duurzaamheid dan ooit!

En waarom zou ik stoppen met bloggen? Er valt nog zoveel te vertellen en te leren. In de media is meer aandacht voor duurzaamheid dan ooit! Het is hét moment om te veranderen. Om stil te staan bij onze eigen levensstijl en ons af te vragen: wat kunnen we zelf doen om ons leven op planeet aarde voor onze kleinkinderen leefbaar te houden? Op elkedaggroener.nl hou ik je op de hoogte met tips en trics.

 

 

 

Lees verder:

Circulaire economie is leven zonder afval

door Leave a Comment

Weet jij wat circulaire economie precies inhoudt? Ik vind het maar een moeilijk woord. Ik hoor er vaak over als het gaat om de bouw, waar oude materialen opnieuw gebruikt worden. Net als in ons huis, waar we oude dakpannen en stenen opnieuw gebruiken. Maar wat betekent circulaire economie voor het gewone huis-tuin-en-keuken-werk?

Moeten we natuurlijk eerst snappen in wat voor economie we nu zitten. We noemen de economie van vandaag de lineaire economie. In deze economie wordt een product gemaakt, gebruikt en weggegooid. Denk aan een plastic zakje: het wordt gemaakt, je verpakt je brood er in en als je brood op is, verdwijnt het zakje in de prullenbak. In dit systeem creëren we waarde door zoveel mogelijk producten te maken en te verkopen.

Afval wordt grondstof

In de ciruclaire economie doen we het anders: hier ligt de focus op het behoud van grondstoffen. Met dit oogpunt zijn de producten ook gemaakt: om weer te kunnen hergebruiken. Als de levenscyclus van het product ten einde is, hoeft het niet weggegooid te worden, maar kan je het terugsturen naar bijvoorbeeld de fabrikant die het uit elkaar haalt en de onderdelen opnieuw gebruikt. Binnen de circulaire economie gaat het om verminderen, veranderen, verduurzamen, oftewel ‘reduce, reuse, recycle’. Er wordt bezuinigd op de grondstoffen (reduce), producten worden gemaakt van herbruikbare grondstoffen (reuse) en aan het einde van het ‘nut’ gerecycled (recycle). Kortom: Afval bestaat niet meer. En grondstoffen raken niet op. Want afval wordt weer grondstof.

Een mooi voorbeeld is Mud Jeans. Zij maken en verkopen spijkerbroeken. Ik heb al verschillende broeken bij hen geleased. Gaat hij kapot dan repareren ze hem voor je. Is hij versleten, dan stuur je ‘m terug in ruil voor een nieuwe. Mud Jeans versnippert de broek en maakt er vervolgens weer een tas van. Of een nieuwe broek. Je oude broek dient dus als grondstof voor een nieuwe. Grondstoffen raken zo veel minder snel op.

Onze economie van vandaag is gericht op kopen kopen kopen. Oftewel, gezien door de ogen van de fabrikant: verkopen verkopen verkopen. We klagen toch allemaal dat de wasmachine na een jaar of 5 al bijna versleten is, terwijl we vroeger rustig 25 jaar met hetzelfde product deden. En probeer jij maar eens een koffiezetapparaat te repareren. Grote kans dat je hem niet eens open krijgt! Deze producten zijn niet gemaakt voor langdurig gebruik, maar met het verzoek om zo snel mogelijk weer een nieuwe te kopen.

Zo kan het wel

We moeten ons dus zien los te maken uit deze stroming. Hoe? Tja, dat is op dit moment nog niet heel makkelijk. Nederland heeft zich zelf als doel gesteld om in 2050 een circulaire economie te hebben. Zitten we tot zolang met de armen over elkaar? Dacht het niet! Dit is wat we al kunnen doen:

  • Koop geen wegwerpproducten. Die zijn gericht op eenmalig gebruik en na gebruik ook nutteloos
  • Koop minder. Vraag je af of je het wel echt nodig hebt.
  • En als je het nodig hebt, moet je het dan ook echt kopen? Of kun je het lenen? Of leasen? Of is het tweedehands te koop?
  • Gebruik wat je hebt zo lang mogelijk.
  • Is het kapot? Kijk of je het kan laten repareren?
  • Valt het niet te repareren? Misschien kun je er iets anders van maken? Kijk eens op Pinterest, daar vind je 1001 ideeën (zie de afbeeldingen in dit blog). Bijvoorbeeld wat je kan doen met je oude shirt, handdoeken, fietsbanden, enz. Wees creatief.
  • Kan je er echt niets meer mee? Zorg er dan voor dat je het goed weggooit. Scheid je afval. Oud apparatuur kan naar de milieustraat, versleten kleding in de kledingcontainer. Zo kan het allemaal nog een keer gebruikt worden. Wat in de grijze container belandt, wordt grotendeels verbrand. En dan is het weg en kan niemand er meer iets mee. En dat is zonde.
  • Wil je er gewoon van af? Verkoop het op marktplaats of geef het weg.

Delen is lief

Delen is een mooi onderdeel van de circulaire economie. In plaats dat we allemaal alles voor onszelf kopen, kunnen we ook kijken wat familie, vrienden of buren al hebben. Bijvoorbeeld een auto. Gereedschap. Een partytent. Of misschien iets kleins als een koffer. Je bent immers niet het hele jaar op vakantie!

Deze blog verscheen eerder op www.voetspot.nl

Lees verder:

 

3 jaar geleden: Dag auto, hallo elektrische scooter

door Leave a Comment

Augustus 2015: Vandaag namen we afscheid. Ergens op een parkeerplaats. C3 en ik, we waren een goed team. Maar met C3 voor de deur, kan ik mijn duurzaamheidsdoelstellingen niet halen. Dus gaf ik Judith de sleutels, zij zocht dringend een kleine betrouwbare auto. Met twee kleine kinderen gaat zij voor gemak in plaats van duurzaamheid. Daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen. Deze week ga ik op zoek naar een elektrische scooter. Geen nieuwe, maar tweedehands. Een elektrische scooter heeft veel voordelen: geen uitstoot, geen wegenbelasting, weinig onderhoud, geen oliepeil om te controleren en hij past in de garage. Uiteraard zijn er ook een paar nadelen: in tegenstelling tot een tweedehands auto, is hij in aanschaf (ook tweedehands) nog best prijzig. En als het regent… tja, dan word ik nat.

Augustus 2018: Geen dag heb ik er spijt van gehad dat ik mijn auto verruilde voor een elektrische scooter. Natuurlijk ben ik een paar keer flink nat geregend, maar die natte dagen zijn op een hand te tellen.

Geen dag spijt

Mijn elektrische scooter is vooral heel praktisch. Vooral wanneer ik dochterlief moet wegbrengen. Naar sport of naar een vriendin. Of voor even snel een boodschap. Samen is het gezellig op de scooter, omdat hij amper geluid maakt. Het zijn de momenten voor een leuk gesprek.
Voor snelle fietsers ben ik interessant. Regelmatig heb ik, met wind tegen, een mountainbiker achter me aanfietsen. Omdat ik geen uitstoot heb, ben ik voor hen een prettige windvanger met een goed tempo.
Weer thuis stop ik de stekker in het stopcontact. Is de batterij bijna leeg, dan laad ik hem een dag op. Na korte afstanden kan de stekker er na een à twee uur weer uit.

Maar koud is het wel

Heeft de scooter alleen maar voordeel? Nee zeker niet. Want het is bijvoorbeeld koud op de scooter. Heel koud in de winter. Van oktober tot april rij ik standaard met dode vingers, welke handschoenen ik ook draag. Gelukkig hebben we daariets op gevonden: handschoenen die vast zitten aan het stuur en waar je je gehandschoende handen in kunt stoppen. Het stopt de koude wind en mijn handen blijven een stuk langer warm. Ook voor mijn voeten hebben ik overschoenen gekocht, zodat mijn tenen er niet afvriezen. In de winter kies ik daarom vaak liever voor de fiets, omdat ik me dan zelf warm kan fietsen.

Nieuwe batterijen

Onderhoud is er geweest. Niet gek, want de scooter kocht ik immers tweedehands. Na verloop van tijd werd de accu zwakker en zwakker, zodat ik op een gegeven moment niet verder dan 10 kilometer kwam op een accu. Manlief kocht een nieuwe set batterijen en verving ze eigenhandig. Ondanks het eigen werk was het een dure grap.
Verder zijn de kosten verwaarloosbaar. Elke maand betaal ik een paar euro voor de verzekering. Dat is alles. Bij een tankstation ben ik al drie jaar niet meer geweest.

Lees verder:

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Zo voorkom je voedselverspilling

door Leave a Comment

Met eten valt veel winst te behalen, zowel financieel als op het gebied van milieu. Denk aan gezond eten, verspilling tegengaan en zuinig koken. Zelf vind ik voedselverspilling wel een hele grote zonde. Thuis ben ik opgevoed met ‘zaterdag kliekjesdag’. De gebakken aardappelen, opgewarmde macaroni en restjes sla kwamen dan voorbij. Zelf vond ik het een van de lekkerste eetdagen, gek dat ik was op de gebakken aardappelen. Mijn broer vond het maar niks. Hoe gek hij ook was op macaroni, dat korstje eronder moest hij niet. Gelukkig hebben we nu een magnetron. Twee minuten en het is weer warm. En dat zonder korstjes.

Weet jij hoeveel energie het kost om eten op ons bord te krijgen?

Eten weggooien komt dan ook niet in mijn vocabulaire voor. Was dat voorheen meer uit zuinigheid, nu speelt het milieu ook een grote rol. Want weet jij hoeveel energie het kost om eten op ons bord te krijgen?

Neem vlees. De productie van vlees is zeer energie-intensief. Er is een enorme hoeveelheid veevoer nodig om het dier te laten groeien. Wereldwijd gaat het om ruim 700 miljard kilo graan per jaar. Vergelijk je de productie van 1 kilo vlees met de productie van 1 kilo plantaardige voeding, dan schrik je. Een kilo vlees kost 15 keer zoveel energie als een kilo plantaardige voeding (bron: www.animalfreedom.org). Vervolgens wordt het dier geslacht en het vlees verwerkt tot bijvoorbeeld een gehaktbal. Dit product wordt vervoerd naar de winkels. Wij rijden naar de winkels om het te halen. We gebruiken gas om het vlees te bereiden. En vervolgens… vervolgens gooien we een groot deel ervan weg.

Voedselverspilling: 50 kilo per persoon

Jaarlijks gooien we gemiddeld per inwoner vijftig kilo goed voedsel weg. 50 kilo! Omgerekend 155 euro per jaar, gewoon in de prullenbak. Op de website van het Voedingscentrum vind je tips om voedselverspilling te voorkomen.

    1. check je voorraad
    2. maak een weekmenu
    3. maak een boodschappenlijst met hoeveelheden
    4. kook op maat
    5. bewaar eten op de juiste plek
    6. let op de houdbaarheid
    7. haal meer uit restjes en kliekjes.

Ik probeer zoveel mogelijk met een weekmenu te werken. Dat scheelt last minute nadenken of wat we nu weer eens zullen eten. Kook ik teveel? Dan gaan de restjes niet naar de kliko, maar worden opnieuw gebruikt. Mijn inspiratie hiervoor haal ik uit het boek ‘Lekker koken met restjes’ van Daisy Scholte. Wat dacht je van burgers gemaakt van een restje risotto? Of verwerk overgebleven groente de volgende dag in een hartige taart. Lekker! Tegelijk vertelt ze hoe je groente het beste kunt bewaren en of (en hoe) je het kunt invriezen. Het handige tijdschema over blancheren voordat je de groente in de vriezer stopt (spinazie 1 minuut, wortel 4 minuten) is voor mij een uitkomst.

En heb jij een favoriete tip, laat je het me dan weten?

Lees ook

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Onze broedse kip Bella

door Leave a Comment

Bella is broeds. Hele dagen zit ze op haar nest. Ik zie haar niet, ik hoor haar niet. Mijn kippenkennis is nog matig, dus ik ging maar even op onderzoek uit. Hoe lang duurt dat gebroed? Moet ze niks eten? En krijgen we straks kuikens?

Waaat! Het eerste dat ik lees is dat kippen zich kunnen doodbroeden! Wow, en ik was net van plan om de natuur zijn gang te laten gaan. Wat eitjes minder boeit me niet. En kuikens zijn leuk, maar als er niks uit de eieren komt, geeft het ook niet. Maar straks een dode of sterk verzwakte kip, is ook niet de bedoeling. Wat moet ik doen met een broedse kip?

 

Een broedse kip moet je goed verzorgen

Ik moet ervoor zorgen dat ze elke dag even naar buiten gaat. Om te eten, te drinken en haar behoefte te doen. Ik probeer haar te lokken met wat lekkers, maar de andere hen en de haan staan continu met hun neus vooraan. Dan maak ik het hok maar aan de zijkant open. Ach, kijk haar lief op haar nestje zitten. Zachtjes begint ze kleine tokkelgeluidjes te maken. Wat nu als ik haar optil en van haar nest haal? Ik probeer het voorzichtig, maar daar is mevrouw niet van gediend. Dan maar iets onvoorzichtiger en heel resoluut. He, kijk, daar staat ze op het gras. Ze kijkt beduusd om haar heen. Veel tijd om te acclimatiseren heeft ze niet, want daar komt meneer de haan aangestoven. Tjonge, wat is die hitsig. Hij stuift met zijn poten naar achteren en jaagt haar op. Bella rent tokkend de andere kant op.

Haan Kristal verliest Bella geen moment uit het oog.

Goed eten en drinken

De volgende dag haal ik haar heel vroeg van haar nest. Bella ‘kloekt’ even, een bijzonder getok, maar stribbelt verder niet tegen. Rustig laat ze zich optillen en op de grond neerzetten. De andere twee kippen wandelen ongeduldig heen en weer in de kleine ren, maar die laat ik mooi even dicht zitten. Voor Bella’s neus zet ik de bak met voer. Gretig begint ze te eten. Na tien minuten mogen meneer en mevrouw ook naar buiten. Meneer jaagt Bella direct weer de stuipen op het lijf en ze neemt een toevlucht tot het dak van het kippenhok. Daar zit ze totdat ze kans ziet om weer op haar nest te glippen.

Het vierde ei

Ondertussen is Disco, de andere hen, het hok binnengegaan. Het verbaasde me al dat er vandaag drie eieren onder Bella lagen, en gisteren nog twee. Broedse hennen leggen niet, dus die eieren moeten van Disco zijn. Ik heb de drie eieren gemerkt met een stift. Deze mogen blijven liggen, alle volgende eieren gaan in de pan.

De tiende dag

Broeds duurt zo’n 20 dagen. Wie weet hebben we dan kuikens, want de eitjes zijn bevrucht. Althans, als ik de haan observeer, heeft hij zijn werk echt wel gedaan. Maar misschien werkt het ook niet, omdat ik haar elke dag van het nest haal. Maar dan heeft Bella in ieder geval haar broedsheid doorstaan. Nu, na dag 10, laat ze zich als een mak lam in de ochtend van haar nest halen. Ik haal opnieuw het vierde ei, zonder stip, weg. Nog tien dagen te gaan.

Lees hier over ons leven met de kippen:

 

BewarenBewaren