Wanneer je op de groenteafdeling van de supermarkt rondloopt, kan je niet zien of het zomer of winter is. Sperziebonen, mais, bloemkool, sla, broccoli, rode biet, alle is het hele jaar rond te koop. Maar juist in deze tijd heb ik zin in wintergroente. En dat is ook niet zo gek. Groente van het seizoen zijn smaakvoller, goedkoper en uiteraard, beter voor het milieu. Je hebt geen verwarmde kassen of extra hulpstoffen nodig om de groente te laten groeien. Veel groentes hebben een enigszins bittere smaak. Perfect voor een combinatie met zoetig.

De lekkerste wintergroente

Boerenkool. De bekendste wintergroente is misschien wel boerenkool. Vooral lekker als de nachtvorst erover is geweest, dan wordt de kool minder bitter.
Er is meer dan stamppot boerenkool, hoewel ik dat zelf wel heel erg lekker vind. Rauw is boerenkool ook lekker, als het ‘groenbestand’ van een salade. Omdat boerenkool nogal hard kan zijn, snijd je het het beste in hele dunne reepjes.

Knolselderij. Erwtensoep eten we het liefst in de winter. Gemaakt met knolselderij. Je zou het misschien niet zeggen, maar knolselderij is een vitamine C-bommetje die je niet alleen hoeft te bewaren voor in de snert. Hij is namelijk best aromatisch en enigszins zoet. Het is een goede vervanger van de aardappel. En rauw uiteraard ook superlekker, door er hele dunne reepjes (jullienne) van te snijden en deze te mengen met walnoten en appel en een lekkere dressing.

Spruiten. De een gruwelt ervan, de ander vindt ze verrukkelijk. Ik behoor tot die laatste groep. Spruitjes heb ik ook standaard in de tuin staan, omdat ze zo makkelijk groeien en je de hele winter kunt oogsten. Dat mensen ze niet lekker vinden, ligt enerzijds aan het feit dat ze voor kinderen te bitter smaken (en ze het daarna nooit weer proberen) en anderzijds aan de geur die vrijkomt bij het koken, de onaangename spruitjeslucht. Heb je wel eens spruitjes met satesaus geprobeerd? Hoe korter je ze kookt, des te smakelijker ze zijn. Je kunt ze ook rauw eten, snijd ze daarvoor heel fijn of rasp ze. Goed kauwen, dat bevordert de spijsvertering.

Kolen. Naast spruiten zijn er nog andere winterkolen, zoals rode, witte, savooie en groene kool. Lekker om te stoven met of zonder vlees. Rode kool met appeltjes is wel het meest bekend en ook superlekker. Net als alle andere kolen is rode kool rijk aan vitamine en mineralen. En dit krijg je het beste binnen als je de kolen zo kort mogelijk kookt, of liever nog rauw eet. Probeer eens Coleslaw met appel, walnoot en peen. Snijd de kool ook hier in ragfijne stukjes.

Radijs. De eerste groente die je kunt zaaien en snel erna kunt oogsten is de radijs. Scherp van smaak, soms een beetje te. Dat geldt vooral voor radijsjes uit eigen tuin. Die uit de supermarkt zijn milder van smaak. Gezond zijn ze uiteraard, ze zijn een rijke bron aan magnesium en calcium. Radijsjes zijn lekker om zo te eten, maar ook warm doen ze het goed, bijvoorbeeld als soep of gegrild. Wist je dat je er ook radijschips van kunt maken?

Rammenas. Als ik vroeger aan mijn vader vroeg wat we gingen eten, zei hij standaard ‘Rammenas met TamTam’. Lang dacht ik dat rammenas helemaal niet bestond, mijn vader kan namelijk alleen water koken. Maar het bestaat wel degelijk! En het is nog lekker ook. Rammenas is te koop als knol of in de vorm van een peen. Maar in de supermarkt zal je ‘m niet snel aantreffen. Rammenas behoort tot de vergeten groente. In het Engels wordt hij black Radish genoemd en dat geeft al aan dat het familie van de radijs is, alleen dan een stuk groter. Rauw of geroosterd, de rammenas is zeker de moeite waard. En de tamtam? Ik zal het mijn vader toch nog weer eens vragen.

Witlof. Als kind was witlof geen favoriet. En dat zie ik bij dochterlief ook. En dat is vanwege de bitterheid van de groente. Maar juist dat maakt ‘m oergezond. Mijn favoriet is in de salade met mandarijn, tomaat, appel, paprika… eigenlijk met alle fruit en rauwe groente die ik heb liggen. O ja, en dan het zuurtje van een augurk. Bij mijn eerste vriendje thuis kreeg ik witlof uit de oven met ham en kaas. Ik durfde geen nee te zeggen, en wonderbaarlijk genoeg vond ik het best lekker. Nu behoort witlof tot mijn favorieten.